Το να κόψουμε το κουτσομπολιό ακούγεται εύκολο στη θεωρία. Αλλά το να το πετύχουμε κιόλας, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
«Από την φύση μας οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα», εξηγεί η ψυχοθεραπεύτρια Φάνι Τριστάν. «Για αυτό και μας αρέσει να μιλάμε για τους άλλους ανθρώπους, χωρίς αυτή μας η συνήθεια να σχετίζεται απαραίτητα με κακές προθέσεις», προσθέτει η ίδια.
Ωστόσο, όταν το κουτσομπολιό οδηγεί στην απομόνωση ατόμων στον χώρο εργασίας, στο σχολείο, στο γυμναστήριο, το πράγμα αρχίζει να ξεφεύγει από την απλή διασκέδαση και το χασομέρι. Κι ενώ το να κουβεντιάζουμε για τους άλλους, τόσο θετικά όσο και αρνητικά, είναι ένας βιολογικά ανθρώπινος τρόπος να ισχυροποιούμε και να νοηματοδοτούμε τις σχέσεις μας, η συνήθεια αυτή πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο.
Κι επειδή δεν είναι τόσο απλό, οι ειδικοί στις σχέσεις και στην ανθρώπινη συμπεριφορά μας βοηθούν να κουτσομπολεύουμε λιγότερο και με λιγότερο κακόβουλες διαθέσεις. Ας τους ακούσουμε προσεκτικά.
6 χρυσά tips για λιγότερο και πιο καλοπροαίρετο κουτσομπολιό
1. Μιλάμε μόνο όταν έχουμε κάποιον σκοπό
«Αν είμαστε πραγματικά αναστατωμένοι με τη συμπεριφορά κάποιου, το να μοιραστούμε το παράπονό μας με έναν φίλο είναι πολύ πιο παραγωγικό από το να κακολογούμε αυτόν τον κάποιο δεξιά κι αριστερά. Οπότε, προτού ξεστομίσουμε κάτι του στυλ ”Άκουσες για τον/την τάδε”, θα πρέπει να κάνουμε ένα στοπ και να αναρωτηθούμε ″Γιατί το λέω αυτό τώρα; Έχω καλές οι κακές προθέσεις;”» μας προτρέπει η Ίνγκριντ Χελάντερ, θεραπεύτρια ζευγαριών με έδρα το Κονέκτικατ.
Κι αν διαπιστώσουμε ότι είμαστε προσβεβλημένοι από τους τρόπους κάποιου, δεν τον κακολογούμε γενικά και αόριστα. Μιλάμε με κάποιο έμπιστο πρόσωπο και εξηγούμε τι ακριβώς μας στεναχώρησε. Φράσεις όπως «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μου το είπε αυτό. Πώς πιστεύεις ότι πρέπει να χειριστώ την κατάσταση;», δεν υπονοούν τίποτα κακοπροαίρετο αλλά ξεκαθαρίζουν τον λόγο που ανοίγουμε κουβέντα γύρω από κάποιο πρόσωπο.
2. Επιλέγουμε τον έμπιστό ή την έμπιστή μας με σύνεση
Πολύ συχνά, πάμε και κάνουμε κουτσομπολιά σε κάποιον/α επειδή απλώς τον/την βρήκαμε εύκαιρο/η. Όμως έχει σημασία να μην πούμε το λάθος κουτσομπολιό στον λάθος άνθρωπο. Για παράδειγμα, αν κάποιος από τη δουλειά χωρίζει και πεθαίνουμε να το συζητήσουμε, δεν θα το εκμυστηρευτούμε σε κάποιον/α πρόσφατα διαζευγμένο/η. Ίσως του/της θυμίσουμε κακές αναμνήσεις.
Επίσης, δεν κουτσομπολεύουμε με κάποιον που κάνει παρέα με όλους ανεξαιρέτως. Γιατί πιθανότατα δεν πιάνεται φίλος και θα μας εκθέσει. Κι αν κρίνουμε ότι κανένας συνεργάτης μας δεν είναι κατάλληλος για μια πικάντικη συζήτηση, περιμένουμε να γυρίσουμε σπίτι και να το συζητήσουμε με κάποιον στενό φίλο ή συγγενή μας. Εκεί το περιβάλλον είναι σίγουρα πιο ασφαλές.
3. Εστιάζουμε στη συμπεριφορά του ατόμου που κουτσομπολεύουμε και δεν το διαβάλλουμε για τον χαρακτήρα του
Το να πούμε για κάποιον/α «είναι τόσο απελπισμένος/η» ή «είναι τόσο ενοχλητικός/ή» φαίνεται σκληρό και επικριτικό. Αντίθετα, αν εστιάσουμε σε αυτό που έκανε κάποιος και μας πείραξε, χωρίς όμως να αναφερθούμε σε πάγια στοιχεία της προσωπικότητάς του, μας κάνει να φαινόμαστε πιο ήπιοι και αντικειμενικοί. Και παράλληλα μας βοηθά να ξεσπάσουμε και να συζητήσουμε το πρόβλημά μας.
4. Βάζουμε ένα όριο στον χρόνο που αφιερώνουμε για κουτσομπολιό
Λίγο κουτσομπολιό δεν βλάπτει. Αν όμως το απλώσουμε πολύ χρονικά, σίγουρα από πλήξη και μόνο θα αρχίσουν να λέγονται άσχημα πράγματα. Οπότε, ενώ δεν χρειάζεται κυριολεκτικά να χρησιμοποιήσουμε χρονόμετρο, αν καταλάβουμε ότι έχουμε φλυαρήσει υπερβολικά ή ότι κινδυνεύουμε να φανούμε σκληροί, λέμε κάτι του στυλ «δεν βαριέσαι, ας πούμε τίποτα άλλο».
5. Δεν κοινοποιούμε στιγμιότυπα οθόνης
Η κοινοποίηση στιγμιότυπων οθόνης από προσωπικές συζητήσεις δίνει και παίρνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά είναι μια αρκετά τοξική συνήθεια που προκαλεί αγνώστους να διαβάζουν τα προσωπικά μας τσατ και μας καθιστά αναξιόπιστους στα μάτια των συνομιλητών μας. Γιατί ακόμα κι αν χρησιμοποιούμε το στιγμιότυπο ως απόδειξη ότι έχουμε δίκιο, όλοι θα αρχίσουν να πιστεύουν ότι κοινοποιούμε κάθε μας συζήτηση και θα αποφεύγουν να ανοίγουν διάλογο μαζί μας στα social media.
6. Ακόμα και όταν κουτσομπολεύουμε βάζουμε μπροστά την ενσυναίσθηση
Το πιθανότερο είναι ότι ακόμα κι όταν κουτσομπολεύουμε δεν επιδιώκουμε να γίνουμε κακοί. Και ένας τρόπος να το αποφύγουμε είναι να μην ξεστομίσουμε πράγματα που αν τα έλεγε κάποιος άλλος για εμάς, θα μας στεναχωρούσαν πολύ. Ένα αστείο ή ένα πείραγμα δεν είναι αμαρτία. Αλλά κάτι που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια εικόνα κάποιου, θα πρέπει να αποφεύγεται συνειδητά.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα μας γεννηθεί η ανάγκη να κάνουμε λίγο αθώο κουτσομπολιό, ας τσεκάρουμε αυτά τα 6 κουτάκια. Κι όλα θα πάνε μια χαρά και το κάρμα μας θα παραμείνει ολόλευκο.
(Με πληροφορίες από self).