Πέντε άτομα σε ένα ταξί συζητούν και μοιράζονται μια διαδρομή από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη και ταυτόχρονα σε όλα τα μήκη και πλάτη του αρχαίου κόσμου.
Εβδομήντα εννιά ιστορίες μυθολογίας, σκλαβιάς και δεισιδαιμονίας, γλυπτικής, ζωγραφικής, θεάτρου και διασκέδασης, ιστορίες για την ποίηση, τη φιλοσοφία αλλά και τον έρωτα, απλώνονται σε πέντε κεφάλαια, σε μία συναρπαστική εναλλαγή συναισθημάτων και εικόνων. Κάθε κεφάλαιο κι ένα στάδιο μέχρι την αποδοχή -εξού και ο τίτλος του πρώτου, «Θυμός»-, γιατί αυτά που βιώνουμε για να αποδεχτούμε το ατομικό παρελθόν, ίσως είναι το κλειδί και για το συλλογικό μας παρελθόν.
Στο νέο βιβλίο του με τίτλο «Αρχαιολογία αγάπη μου… έλα πάρε με από δω» (εκδόσεις Key Books), ο αρχαιολόγος δρ. Θεόδωρος Παπακώστας (aka Archaeostoryteller) καλεί σε ένα ταξίδι - roller coaster όπου ο αρχαίος κόσμος ξεδιπλώνεται σαν καλειδοσκόπιο, αποκαλύπτοντάς, όπως ορθά επισημαίνει ο συγγραφέας, αυτό που πάντα ψάχνουμε σκάβοντας στο χώμα: τον ίδιο μας τον εαυτό.
Είχε αγαπημένο εργολάβο ο Περικλής; Υπήρχε «Σπάρτακος» λίγο πριν από τον Σπάρτακο; Υπήρχε «Όμηρος» πολύ πριν από τον Όμηρο; Πότε άρχισαν να κυκλοφορούν γυμνόστηθες οι Μινωίτισσες στην Κνωσό; Πώς βίωσε το body shaming ο Ηρακλής; Είχε η αρχαία Αθήνα στοιχειωμένα σπίτια; Ghostbuster είχε; (Spoiler alert: είχε.) Ένας παράνομος έρωτας στη Σπάρτη, ένας γάιδαρος σομελιέ στη Χαλκιδική κι ένα φλεγόμενο βέλος που πετάχτηκε μέσα στο Αιγαίο, έσκισε το σκοτάδι και έσωσε ζωές.
«… Κάποτε, λέει ο μύθος, οι Αργοναύτες έπλεαν επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά από πολλές περιπέτειες. Και λίγο πριν από το τέλος ήρθε μία ακόμη δοκιμασία. Στα μέσα του πελάγους ο νυχτερινός ουρανός συννέφιασε, το Αιγαίο αγρίεψε και τεράστια κύματα απειλούσαν να βουλιάξουν την Αργώ, το πλοίο που τους μετέφερε στα πέρατα της Γης και βάφτισε την εκστρατεία τους. Τα κύματα να υψώνονται πελώρια. Τα άστρα και η Σελήνη κρυμμένα, να μην μπορούν να τους βοηθήσουν για να ξέρουν πού πηγαίνουν. Η θαλασσοταραχή να δυναμώνει, λες και κάποια υπερφυσική δύναμη είχε βαλθεί να τους ξεκάνει. Να μην ξέρουν αν βυθίζονται στον Άδη ή αν πλέουν προς κάποια ξηρά. Οι αργοναύτες πάσχιζαν να κρατηθούν στη ζωή. Είχαν χάσει σχεδόν κάθε ελπίδα. Έμενε μόνο μία. Ο Ιάσονας, κλαίγοντας, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και ικέτευσε τον Απόλλωνα να τους σώσει.
Κι ο Απόλλωνας άκουσε την προσευχή. Κατέβηκε ο Φοίβος από τον Όλυμπο και πήγε και στάθηκε στους Μελάντιους Βράχους, στη Δονούσα, δίπλα στη Νάξο.
Μέσα στο σκοτάδι το θείο χέρι υψώθηκε κρατώντας το χρυσαφένιο τόξο του, τα δάχτυλα του τράβηξαν ένα βέλος από τη φαρέτρα, το έβαλε στο τόξο, τέντωσε τη χορδή και το άφησε να φύγει. Το βέλος εκτοξεύτηκε, έλαμψε, ταξίδεψε φωτεινό σκίζοντας τα μαύρα σκοτάδια και προσγειώθηκε αστραφτοκοπώντας σαν φωτοβολίδα πάνω σε ένα μικρό νησί που έλαμψε μέσα στη νύχτα! Οι αργοναύτες αναθάρρησαν βλέποντας στεριά. Ως εκ θαύματος ξημέρωσε, και το φως της ημέρας άρχισε να αγκαλιάζει το Αιγαίο, την Αργώ και το μικρό νησί στη μέση του πελάγους. Ανακουφισμένοι βγήκαν στη στεριά να ξαποστάσουν. Ήθελαν να τιμήσουν τον σωτήρα τους, αλλά δεν είχαν τίποτα να θυσιάσουν στον θεό του φωτός που τους έσωσε. Τον τίμησαν με ό,τι πολυτιμότερο είχαν, με απλό, σκέτο, πόσιμο νερό. Τόσο λιτό και τόσο σπουδαίο. Και είπαν το νησί Ανάφη, γιατί αναφάνηκε χάρη στον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας από τότε δοξάστηκε ως Αιγλήτης, για την αίγλη, τη λάμψη που σκόρπισε και τους έσωσε.
Για αιώνες μετά οι κάτοικοι θα εναπόθεταν τις ελπίδες τους στον φωτεινό θεό. Τα αγάλματα τους χάθηκαν πλέον, γιατί ήρθαν άλλες εποχές, οι άνθρωποι ξεχάστηκαν, τα αγάλματα από μάρμαρο τα έφαγε σιγά σιγά η αλμύρα και το αγιάζι, και το μάρμαρο σπάει και μπαίνει σε ασβεστοκάμινους για να γίνει ασβέστης, αλλά οι επιγραφές τους σώζονται, να μας τους θυμίζουν…».
Με σπουδές Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ της Βρετανίας, μεταπτυχιακό στην Προϊστορική Αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ και διδακτορικό του στην Κλασική Αρχαιολογία από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συμμετοχή σε ανασκαφές στη Βρετανία και στην Ελλάδα -έχει επίσης εργαστεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κιλκίς- ο Θεόδωρος Παπακώστας έγινε ευρέως γνωστός με το πρώτο, πολυσυζητημένο βιβλίο του «Χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ;», που έχει μεταφραστεί σε 12 γλώσσες.
Ως γνωστόν, ο Archaeostoryteller είναι ένα project Επικοινωνίας της Επιστήμης, που φέρνει την αρχαιογνωσία στο ευρύ κοινό από το 2018, μέσω κοινωνικών δικτύων, μίας από τις 10 πιο δημοφιλείς σειρές podcast στην Ελλάδα, και φυσικά την έκδοση βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης.