Η ελληνική συλλογική μνήμη θρηνεί κάθε χρόνο αυτή τη μέρα τα χιλιάδες θύματα των τουρκικών αγριοτήτων και αποτίει φόρο τιμής στους πεσόντες «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και περισσότερα ερωτηματικά εγείρονται αναφορικά με τη διαιώνιση του τέλματος που διέπει το κυπριακό ζήτημα διεθνώς, γεγονός που οδηγεί σταδιακά στη λήθη των τραγικών γεγονότων.
Σημείο καμπής της έναρξης αυτής της περιόδου λήθης της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, αποτελεί αναμφισβήτητα η άρση των οδοφραγμάτων το 2003, ένα χρόνο πριν την επίσημη υπογραφή ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τότε μέχρι σήμερα, η άρση των οδοφραγμάτων έχει συμβάλλει στη δημιουργία ενός οικονομικού θαύματος στα κατεχόμενα, που αποκομμένα για σχεδόν τριάντα χρόνια από τον σύγχρονο κόσμο ήταν βυθισμένα στο σκοτάδι και στην οπισθοδρόμηση.
Ιδιαιτέρως σημαντική και εκ του αποτελέσματος καθοριστική υπήρξε και η συμβολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αποφάσισε να συνδράμει οικονομικά τα κατεχόμενα με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών μελών της ΕΕ, ενδεχομένως ως ένα είδος «τιμωρίας» για την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και ακόμη περισσότερο μάλιστα να ενισχύσει τις διελεύσεις μέσω των οδοφραγμάτων με οικονομικά κίνητρα, τα οποία έσπευσαν να υιοθετήσουν χιλιάδες Ελληνοκύπριοι για ευνόητους λόγους.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα εκτιμάται ότι οι διελεύσεις των οδοφραγμάτων από Ελληνοκύπριους ξεπερνούν τα πέντε εκατομμύρια ετησίως, οι οποίοι μεταβαίνουν στα κατεχόμενα, όπου προβαίνουν σε οικονομικές συναλλαγές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και μάλιστα με αυξητικές τάσεις λόγω της οικονομικής κρίσης και του υψηλού πληθωρισμού που μαστίζει τις χώρες της ΕΕ.
Η χείριστη όμως όλων των εξελίξεων που οδηγεί σταδιακά στη λήθη του κυπριακού ζητήματος, έγκειται στο γεγονός ότι η τουρκική εισβολή και ο εποικισμός των κατεχομένων με εκατό και πλέον χιλιάδες εποίκους που συνιστά έγκλημα κατα της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το καταστατικό του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, έχουν πάψει προ πολλού να αποτελούν τα βασικά και ουσιώδη επιχειρήματα μιας ενιαίας ατζέντας κοινής εξωτερικής πολιτικής Αθηνών και Λευκωσίας, απέναντι στις συνεχιζόμενες και αυξανόμενες προκλητικές δηλώσεις και παραβιάσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία.
Τούτων δοθέντων, το αμείλικτο ερώτημα που προβάλλει για Αθήνα και Λευκωσία είναι κατά πόσο η σημερινή μαύρη επέτειος ανακαλείται στη συλλογική μνήμη του ελληνισμού με εθνικό πρόταγμα την απόσυρση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και την επανένωση της Μεγαλονήσου σύμφωνα με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών ή τη μοιρολατρική αναμονή της de jure διχοτόμησης και σύστασης δύο ξεχωριστών κρατών; -
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis