Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης αναφορικά με το έτυμον της λέξης Μπύρα/ beer προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα:
Αλκοολούχο ποτό ζύμωσης, φτιαγμένο από σιτηρά, κυρίως κριθάρι, που εγχέεται με λυκίσκο. Μια δυτικο-γερμανική λέξη πολυσυζητημένης και διφορούμενης καταγωγής.
Πιθανώς τον 6ο μ.χ αιώνα μοναχοί, δανείστηκαν την αργκοτική / καθημερινή /λαϊκή λατινική λέξη biber ”ποτό” (ρήμα, στο απαρέμφατο: bibere) για το μοναστικό ποτό τους.
Μια άλλη πρόταση είναι ότι προέρχεται από την πρωτογερμανική ρίζα/ λέξη * beuwoz- beuwo = ”κριθάρι”. Η λέξη αυτή - beuwoz -, όντως εμφανίζεται, αλλά η χρήση της είναι σπάνια, εκτός της ποίησης, όπου είναι πιό συχνή, ενώ δεν ήταν κοινής χρήσης σε όλους τους γερμανόφωνους πριν το 16ο αιώνα, ως προσδιοριστικό όνομα του συγκεκριμένου αλκολούχου ποτού ζύμωσης.
Το γαλλικό bière είναι δανεισμός, μέσω Αλσατίας, από τα γερμανικά, τον 16ο αι.
Το ισπανικό cerveza προέρχεται από τη λατινική λέξη cervesia κρεμώδες ποτό μπύρας), λέξη που ίσως σχετίζεται με τη λατινική λέξη cremor ( κρέμα!! ).
Η μπύρα, ήταν συνηθισμένο ποτό ανάμεσα στους περισσότερους λαούς της Ευρώπης, καθώς και στην αρχαία Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία, στους Έλληνες και στους Ρωμαίους ως ”εξωτικό ” προϊόν.
Όμως στους Ελληνες υπήρχε λέξη προσδιορισμού αυτού του ποτού . Η λέξη britos ( αναφέρει το λεξικό και την άφησα με λατινικά γράμματα) , που χρησιμοποιείτο ως προσδιοριστική Θρακικών ή/και Φρυγικών παρασκευών του ποτού, λέξη που ”συμπτωματικά” σχετίζεται ( ομοηχεί ή είναι δάνειο ; ) με την λέξη της παλιάς αγγλικής brewan = ”παρηγοριά” . Ηταν δηλαδή ποτό της παρηγοριάς;
Επίσης η λατινική zythum προέρχεται από την Ελληνική ζύθος που προσδιόριζε κυρίως την αιγυπτιακή μπύρα, μάλλον από τη λέξη ζύμη, ζύμωση, μιάς και η μπύρα όντως είναι προϊόν ζύμωσης.