Το σημερινό μου άρθρο θα το ξεκινήσω με έναν ειλικρινή αποχαιρετισμό σε μία σπουδαία προσωπικότητα που είχα την τιμή να ζήσω από κοντά, να ακούσω και να μάθω πολλά, τον άνθρωπο και διπλωμάτη που ήταν συνέχεια δίπλα στον Κωσταντίνο Καραμανλή. Ασφαλώς ο πιο στενός του συνεργάτης. Ο Πέτρος Μολυβιάτης. Φωτογραφίες μας δεν θα ανεβάσω στην διαδίκτυο, όπως μπορεί κάποιοι να κάνουν (που το συνηθίζουν εξάλλου) για να αποδείξω ότι τον ήξερα. Δεν το χρειάζομαι. Το μόνο ότι κρατώ στις μνήμες μου είναι γεγονότα που έζησα δημοσιογραφικά και προσωπικά, δίπλα μαζί με τους δύο ή κατά μόνας. Ναι, θυμάμαι τον αεικίνητο αυτόν διπλωμάτη σε πολύ σημαντικές στιγμές της Ελλάδας και επιτρέψτε μου να καταγράψω τώρα (θα μπούνε και σε βιβλίο μου) ως ένα απλό, αλλά πολυ σημαντικό παράδειγμα, όλη την προετοιμασία που έκανε, αλλά και τον συντονισμό του εκείνη την ημέρα, στο Ζάππειο Μέγαρο, της υπογραφής ένταξης της πατρίδας μας, στην τότε ΕΟΚ, την οποία μάλιστα είχα επιλεγεί από την ΕΡΤ να μεταδώσω ζωντανά.
Καλό ταξίδι, καλό παράδεισο, και τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Και ιδιαίτερα μια μεγάλη αγκαλιά στην κόρη του την Λώρα.
Πάμε τώρα στα νέα κατορθώματα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Γιατί μόνο κατόρθωμα θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι χθές, στο γνωστό κυριακάτικο μήνυμα του, δεν ψέλλισε ούτε μία κουβέντα για το τεράστιο θέμα που έχει ανακύψει, θηλιά σε χιλιάδες των χιλιάδων Ελλήνων. Το οικοπεδικό. Τραντάζεται το σύμπαν, ολόκληρες περιουσίες, κυρίως μικρές, αλλά και μεγαλύτερες, αφανίζονται, χαλάει ο κόσμος, (με εξαίρεση τα υμέτερα ΜΜΕ, με Ύψιλον, που σφυρίζουν αδιάφορα) και ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν είχε μία κουβέντα να πει.
Για μια ακόμη φορά ξεσηκωμός και στην δική του κοινοβουλευτική ομάδα, αφού όσοι προέρχονται από επαρχιακές εκλογικές περιφέρειες, γίνονται δέκτες μιας απόλυτα δικαιολογημένης αγανάκτησης.
Ειλικρινά δεν ξέρω ο ίδιος πώς θα αντιδρούσε, αν κάποιο δικό του οικοπεδικό περιουσιακό στοιχείο, που μπορεί να κοστίζει 1 εκατομμύριο, ξαφνικά βρεθεί να έχει αξία μόνο 1 €.
Ειλικρινά δεν ξέρω ο ίδιος πώς αντιλαμβάνεται το θέμα της ανάπτυξης, όταν επαίρεται για τα υπερπλεονάσματα. μιλάει για ανάπτυξη στην οικονομία και ταυτόχρονα καταδικάζει στον απόλυτο θάνατο την ανάπτυξη στην περιφέρεια, εκεί όπου πεθαίνουν χωριά και χρειάζονται οξυγόνο για να ξαναβρούν ζωή.
Στο βίντεο μήνυμα που του μιλάω κάθε Κυριακή πρωί από την HuffPost, του εξηγούσα ότι όλη αυτή η μαύρη τρύπα που έχει δημιουργήσει κάτω από τα πόδια των χιλιάδων, των πολλών χιλιάδων πολιτών, στη δική τους τη γη, θα γίνει η απόλυτη διαστημική μαύρη τρύπα, που θα ρουφήξει και τον ίδιον και την κυβέρνηση.
Μου φαίνεται αδιανόητο να μην έχει αντιληφθεί το τι συμβαίνει. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί να πει την όποια κουβέντα επανόρθωσης/διευθέτησης είτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είτε ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος μάλιστα κληρονόμησε όλη αυτήν την δύσθυμη (επιεικής η λέξη) κατάσταση και προσπαθεί να βάλει μιά τάξη. Διαβάζω κάποιες λύσεις που προτείνει, αλλά αν δεν μπουν σε δημόσια διαβούλευση, εάν δε γίνει εξονυχιστικός έλεγχος, ότι το πρόβλημα λύνεται, από όλους τους εμπλεκόμενους, ότι η θηλιά φεύγει από την οικοπεδούχους/ιδιοκτήτες, τίποτα δεν μπορεί να πιστέψει πια ο οποιοσδήποτε. Η κατάσταση θα παραμένει ίδια και ασαφής και αγχωτική.
Συνεπώς: Επιβάλλεται να πάρει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός την κατάσταση στα χέρια του. Όπως το έχει κάνει σε άλλες περιπτώσεις, που τον βόλευαν (μη γελιόμαστε) επικοινωνιακά. Με σαφείς δηλώσεις, με σαφείς λύσεις, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Τόσο απλά…
Related…
