Στα μέσα Οκτωβρίου η Κίνα έσπασε ακόμα ένα «αναπτυξιακό» ρεκόρ. Μέσα σε μόνο μια μέρα εξόρυξε 11,5 εκατομμύρια τόνους άνθρακα, όταν στην Ελλάδα η ετήσια παραγωγή σε άνθρακα φτάνει μόλις στα 37 εκατ. τόνους (2017) και στην Γερμανία στα 107 εκατ. τόνους.
Προηγουμένως, τον περασμένο Αύγουστο η κινέζικη κυβέρνηση έδωσε άδεια επαναλειτουργίας σε 153 κλειστά ανθρακωρυχεία με στόχο ν’ αυξήσει την ετήσια εξόρυξη άνθρακα κατά 200 εκατ. τόνους το χρόνο, που σήμερα ανέρχεται στα 3,84 δισεκατομμύρια τόνους (+ 5,7%), ενώ σχεδιάζει το 2022 να λειτουργήσει καμιά πενηνταριά νέα.
Είναι προφανές λοιπόν ότι για την Κίνα η πρωτόγνωρη στην ανθρώπινη ιστορία οικονομική ανάπτυξή της είναι πάνω από το κλίμα και την συντελούμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
Αυτή η προφανής «αντιπεριβαλλοντική» στάση δεν πρέπει να επισκιάζει όμως το γεγονός ότι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζοι ξέφυγαν από τη φτώχεια, αφού το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Κίνας έφτασε από τα 318 δολάρια το 1990 στα 10.000 δολάρια το 2020.
Και να μην ξεχνάμε ακόμη ότι η όντως αυταρχική Κίνα με το σκληρό εθνικιστικό κρατικοκαπιταλιστικό της οικονομικό μοντέλο και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές της, ιδίως στην Αφρική, έχει αναδειχτεί πλέον σε «μηχανή της παγκόσμιας οικονομίας».
Γεγονός που ωφελεί και πολλές άλλες οικονομίες διεθνώς και δίνει την ευκαιρία για πιο «εύπεπτα» στατιστικά νούμερα σχετικά με τις αέριες εκπομπές που αλλάζουν το κλίμα σε διάφορες βιομηχανικές χώρες της Δύσης, οι οποίες εισάγουν μαζικά τα φτηνά προϊόντα από την Κίνα.
Ίσως γι’ αυτό, ακόμα και η ακτιβίστρια για το κλίμα Γκρέτα Τούνμπεργκ δεν αναφέρεται στην Κίνα αυτές τις ημέρες στη Γλασκώβη, όπου γίνεται μιας ακόμη Διεθνής Διάσκεψη για το κλίμα.
Σιωπή, παρότι η Κίνα από μόνη της παράγει (επισήμως) σχεδόν το 31% των εκπομπών CO2, όταν π.χ. η Ελλάδα επιβαρύνει με το σχεδόν ασήμαντο 0,19%.
Βέβαια υπάρχει και αυτό το 67% των δέκα «τοπ» χωρών που κάνει τα πράγματα κάπως πιο «αδιαφανή» και την παρέα της Τούνμπεργκ και αυτών που είναι από πίσω της να επικεντρώνουν την κριτική τους στην Γηραιά Ήπειρο, κι ας φτάνει συνολικά η συμμετοχή της στο μέτριο 7% των παγκόσμιων εκπομπών – με πρώτη τη Γερμανία στο 1,9%.
Έτσι όμως καταλαβαίνουμε και τις διάφορες «πρεμούρες» για αναμενόμενες «κερδοσκοπίες» και βεβαίως τις υποκρισίες και τη διαπλοκή σε πολιτική και οικονομία!