Η ευτυχία είναι προσωπική μας υπόθεση, όσο κι αν μας μπερδεύουν τα μηνύματα που παίρνουμε από τους άλλους.
Η προσωπική αλλαγή μας είναι υπεύθυνη για να μετακινηθούμε από το ένα σημείο που βρισκόμαστε σήμερα σε αυτό που θέλουμε να δούμε τον εαυτό μας αύριο. Και τις περισσότερες φορές, αυτή η αλλαγή είναι ένα δώρο που αφήνουμε ανεκμετάλλευτο, γιατί το συνδέουμε με αυτό που κάνουν και μπορούν οι άλλοι.
Μερικές φορές παραγνωρίζουμε πως το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε είναι ο εαυτός μας. Γι′ αυτό και συνεχίζουμε να έχουμε υπέρμετρες (και ίσως παράλογες) απαιτήσεις από τους άλλους.
Κάθε φορά που οι άλλοι αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μας, απογοητευόμαστε και θεωρούμε πως μας παραμελούν και ότι δεν μας δίνουν αποκλειστικότητα. Πως δεν αλλάζουν και γι′ αυτό δεν αλλάζουμε και εμείς.
Μακάρι όμως να καταλαβαίναμε πόσο αυτοκαταστροφική είναι αυτή η παγίδα για την αυτοεικόνα και τη θέληση να πάρουμε την τύχη της ζωής μας στα χέρια μας. Πόσο πίσω μας πηγαίνει η πεποίθηση πως η ευτυχία μας εξαρτάται από τους άλλους.
Όταν, λοιπόν, δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου και θέλω συναισθηματικές πατερίτσες, είμαι ο πρώτος που δεν πιστεύω στον εαυτό μου.
Αν δεν είμαι εγώ η προτεραιότητα στη ζωή μου, αν δεν έχω φροντίσει ο ίδιος να την κάνω συναρπαστική και να νιώθω την ευλογία της αλλαγής που σαν δώρο μού προσφέρεται κάθε μέρα, πάντα θα περιμένω σαν ζητιάνος για λίγη προσοχή, λίγη αγάπη από τους άλλους.
Αυτός που σέβεται την αξία του δημιουργεί τις στιγμές, δεν τις περιμένει. Εναι γητευτής στιγμών, δημιουργός θαυμάτων και όμορφων συναισθημάτων.
Είμαστε η καλύτερη παρέα του εαυτού μας και όχι οι ουραγοί στο πρόγραμμα της ζωής των άλλων. Ας αγαπήσουμε, λοιπόν, αυτό που είμαστε χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Η αξία μας είναι αυτόφωτη! ρω δέσμευση πόσο αποτελεσματικό είναι το life coaching!