Την αλλαγή του πολιτικού κλίματος σε διεθνές επίπεδο δείχνει να φέρνει η αποκαλούμενη «ψήφος αντίδρασης», όπως αποδεικνύεται από σειρά εκλογικών αποτελεσμάτων σε διεθνές επίπεδο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την αναμέτρηση στην Ισπανία και την «Πύρρειο Νίκη» του Μαριάνο Ραχόι: Το κόμμα του συγκέντρωσε 28,7%, με τους Σοσιαλιστές να ακολουθούν στο 22%, τους Podemos στο 20,6% και τους Ciudananos στο 13,9%.
Για πρώτη φορά εισέρχονται στο κοινοβούλιο το αριστερό κίνημα των Podemos, που τάσσεται κατά της λιτότητας και θεωρείται αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι φιλελεύθεροι Ciudadanos, τερματίζοντας την περίοδο του δικομματισμού στη χώρα. Σε παρεμφερές πλαίσιο, υπενθυμίζεται η άνοδος της αριστεράς στην Πορτογαλία, στην οποία καθήκοντα πρωθυπουργού έχει αναλάβει ο σοσιαλιστής Αντόνιο Κόστα, στον πρώτο συνασπισμό που περιλαμβάνει (μαζί με τους Σοσιαλιστές) τους Κομμουνιστές και το Αριστερό Μπλοκ στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατάφερε, σε συνεργασία με το Κομμουνιστικό και τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς, να καταψηφίσει το κυβερνητικό πρόγραμμα του Πέδρο Πάσους Κοέλιου, με τον Κόστα να γεφυρώνει τις διαφορές μεταξύ των δυνάμεων της Αριστεράς τα τελευταία 40 χρόνια, πείθοντας και τους Κομμουνιστές να κάνουν ένα βήμα πίσω και να αποκλείσουν το ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη.
Όσον αφορά στην περίπτωση της Ελλάδας, τα δεδομένα είναι γνωστά, με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και την ταραχώδη πορεία που ακολούθησε από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μέχρι σήμερα. Παράδειγμα αλλαγής δεδομένων ως ένδειξης «ψήφου αντίδρασης»/ πιθανών επικείμενων αλλαγών στο πολιτικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η πορεία του FN στις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, ακόμα και αν ηττήθηκε στον δεύτερο γύρο, αλλά και η εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών στη Βρετανία- με τον Κόρμπιν να έχει προκαλέσει προβληματισμούς στη βρετανική πολιτική σκηνή λόγω των «έντονα αριστερών» απόψεών του.
Παράλληλα, δεν θα έπρεπε να παραλειφθεί και η περίπτωση της Πολωνίας, με τη νίκη του PiS, στις 16 Νοεμβρίου. Η επιτυχία του PiS φαίνεται να εξηγείται από την έλλειψη δημοτικότητας της προηγούμενης κυβέρνησης, της οποίας ηγήθηκε to ΡΟ.