Τι ισχύει στην Τουρκία αναφορικά με τους ομοφυλόφιλους;
Εν συντομία, έχουμε μια ιστορική παραδοξότητα. Οι σχέσεις υπήρχαν πάντα, διαχρονικά, ιστορικά ορατές σε επίπεδο κανονικότητας, αλλά νομικά παράνομες.
Χωρίς ποινικές επιπτώσεις (με εξαιρέσεις) έγιναν μετά το 1858, παρότι ο Σουλτάνος και oι μπέηδες διατηρούσαν και χαρέμια με αγόρια Köcek / tavşan.
Οι πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες ήταν αυτής της Κοινότητας, δείτε περισσότερα στο σχετικό άρθρο μου για την ομοφυλοφιλία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και το καλλιτεχνικό τρίτο φίλο που είχε δημοσιευθεί στη HuffPost Greece:
Επίσης μπορείτε να δείτε τον τον ”θρύλο” Zeki Müren (" target="_blank" rel="nofollow" class=" js-entry-link cet-internal-link" data-vars-subunit-name="article_body" data-vars-subunit-type="component" data-vars-position-in-subunit="0">εδώ) ή την Ersoy Bülent / drag queen (" target="_blank" rel="nofollow" class=" js-entry-link cet-internal-link" data-vars-subunit-name="article_body" data-vars-subunit-type="component" data-vars-position-in-subunit="1">εδώ)
Pride παρελάσεις γίνονται από το 1993, αν και την τελευταία φορά, η παρέλαση διαλύθηκε βιαίως.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν, όταν ήταν υποψήφιος Πρωθυπουργός το 2002, είχε υποσχεθεί αναγνώριση και ισότητα δικαιωμάτων, αλλά δεν υλοποιήθηκαν οι υποσχέσεις του.
Εν τούτοις στο Κεντρικό Πολιτικό γραφείο του κόμματός του AKP, στην Πόλη , στο Πέραν, δύο ομοφυλόφιλα άτομα, πρόσφατα τραγουδούσαν συνθήματα υπέρ του κόμματός του.
Ο γάμος στην Τουρκία είναι μόνο Πολιτικός, μεταξύ ετερόφυλων. Δεν υπάρχει θρησκευτικός γάμος, ούτε οποιαδήποτε νόμιμη Ένωση ομοφυλόφιλων.
Η Πολυγαμία, απαγορεύεται ήδη από το 1926.
Οι σεξουαλικές δραστηριότητες ομοφυλοφίλων, δεν διώκονται από το 1858, αρκεί οι εραστές (ομοφυλόφιλοι, ετερόφυλοι) να είναι 18 ετών και με συναίνεση (όχι παράσυρση ή βιασμός).
Από το 1988, είναι νόμιμη η αλλαγή φύλου, άν και άτυπα, ήταν ανεκτή και προγενέστερα. Δεν μπορούν να συμβιώσουν ή/ και να παντρευτούν άτομα του ιδίου φύλου.
Τυχόν συμβιωτές ή έγγαμοι στο εξωτερικό, δεν θεωρούνται νόμιμο ζευγάρι ομοφύλων (ιδίου φύλου, όχι φυλής), εντός της Τουρκίας.
Τα ομόφυλα (ιδίου φύλου, όχι φυλής) ζευγάρια, δεν μπορούν να υιοθετήσουν παιδιά.
Ο στρατιωτικός κώδικας (TSK) ορίζει την ομοφυλοφιλία ως ψυχοσεξουαλική διαταραχή και απαλλάσσονται της στράτευσης, με ρόζ απόχρωσης απαλλακτικό / απολυτήριο.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το 2010, εκπόνησε προσχέδιο Νόμου κατά των διακρίσεων, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Όσοι δηλώνουν ομοφυλόφιλοι, δεν μπορούν να δώσουν αίμα, σύμφωνα με την Τουρκική Ερυθρά Ημισέληνο.
Παρότι στην Τουρκία οι ομοφυλόφιλοι ήταν/ είναι εμφανώς διακριτοί, σε πολλές δημόσιες εκφάνσεις του βίου (πολιτική, αθλητισμό, τέχνες, θέαμα, επιστήμες κ.ά), εν τούτοις η κοινωνία ”υποκριτικά” κάνει πως δεν καταλαβαίνει, εκτός και κάποιος το δηλώσει πανηγυρικά, οπότε θα υποστεί τους παραπάνω περιορισμούς.
Πάντως στην Τουρκική και Κουρδική επαρχία, δεν είναι επισήμως ανεκτή και συχνά γονείς σκοτώνουν τα παιδιά τους για λόγους ”τιμής”.
Βιβλιογραφία:
Atasoy, Sevil. “Her şey teşvik edilebilir ama LGBTT olmak asla”. Hürriyet. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2009.
Sakallı, Nuray (Nisan 2002). “The relationship between sexism and attitudes toward homosexuality in a sample of Turkish college students”. “Journal of Homosexuality”. Cilt 42. cilt, 3. sayı. ss. s. 53-64.
Şah, Umut (Haziran 2011). “Türkiye’deki Gençlerin Cinsel Yönelimlere İlişkin Sosyal Tesmilleri”. Türk Psikoloji Yazıları. 88-99. 14 (27). ss. 88-102. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
Yıldız, Deniz. “Türkiye GLİÇT Hareketinin Tarihinden Satır Başları”. Deniz Yıldız. 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2014.
“Lambdaistanbul’a kapatma kararı”. BBCTurkish.com. 30 Mayıs 2008. 9 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2009.
“Turkey: Court Shows Bias, Dissolves Lambda Istanbul” (İngilizce). İnsan Hakları İzleme Örgütü. 1 Haziran 2008. 13 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2009.