Συχνά στη πολιτική σκηνή αλλά κυρίως στα ΜΜΕ πολιτικοί κατηγορούνται, ότι κατά την άσκηση της εξουσίας συμπεριφέρονται σαν μαθητευόμενοι μάγοι.
Η έκφραση είναι διεθνής, αλλά χρησιμοποιείται στον ενικό ως μαθητευόμενος μάγος σε αντίθεση με εμάς που την χρησιμοποιούμε στον πληθυντικό. Πολλοί την χρησιμοποιούν χωρίς να γνωρίζουν τι υποδηλώνει και από πού προέρχεται.
Πρόκειται για ένα παραμύθι του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε με τον τίτλο «Ο μαθητευόμενος μάγος Τιλ Οϊλενσπίγκελ», που γράφτηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και απευθύνεται σε παιδιά άνω των έξη ετών. Γνώρισε πάρα πολλές εκδόσεις κυρίως εικονογραφημένες, μεταφράστηκε σχεδόν σε όλες τις γλώσσες και στα ελληνικά, παίζεται ακόμα στο παιδικό θέατρο και κουκλοθέατρο και ενέπνευσε τον Γάλλο συνθέτη Πωλ Ντυκά να συνθέσει το ομότιτλο περιγραφικής μουσικής συμφωνικό ποίημα, που η μελωδία του είναι πολύ γνωστή.
Η ιστορία είναι απλή: Ο γέρος μάγος ζει κάπου στα δάση της Γερμανίας δίπλα σε ένα ποτάμι, έχει ένα νεαρό σαν μαθητευόμενο μάγο και έχει μια σκούπα που με μια μαγική εντολή, που τη ξέρει μόνο ο μάγος, κάνει τις δουλειές του σπιτιού και φέρνει με κουβάδες νερό από το ποτάμι στο σπίτι. Μια μέρα που ο γέρο μάγος έλειπε από το σπίτι ο μαθητευόμενος μάγος που είχε κρυφακούσει την εντολή διέταξε τη σκούπα να φέρει νερό από το ποτάμι. Η σκούπα έφερνε συνέχεια νερό με τους κουβάδες, τους άδειαζε, ώσπου πλημμύρισε το σπίτι, πλημμύρισαν τα πάντα και ο μαθητευόμενος μάγος δεν μπορούσε να τη σταματήσει, γιατί δεν ήξερε τη μαγική λέξη να τη σταματάει. Όταν είχαν πλημμυρίσει τα πάντα και η σκούπα εξακολουθούσε να φέρνει νερό γύρισε ο γέρο μάγος, είπε τη μαγική λέξη και σταμάτησε τη σκούπα και όλα έγινα όπως πριν.
Το παραμύθι αυτό μπορεί να χρησιμεύσει για να περιγράψει μεταφορικά τη κατάσταση μιας χώρας και ιδιαίτερα της δικιάς μας, όπου οι πολιτικοί διαχρονικά αλλά κυρίως τα τελευταία χρόνια σαν μαθητευόμενοι μάγοι τα έκαναν κυριολεκτικά «μούσκεμα», γιατί απέβλεπαν μόνο στη νομή της εξουσίας και με τον φόβο του πολιτικού κόστους ή ιδεοληψίας συμπεριφέρθηκαν κατά την άσκηση της εξουσίας σαν μαθητευόμενοι μάγοι, άλλοι γενικά και άλλοι σε κάποια πεδία.
Ενώ τα προβλήματα ήταν πολύ σοβαρά και επείγοντα άσκησαν πρακτικές για την εξυπηρέτηση του πελατειακού - κομματικού κράτους και για άγρα ψήφων, αλλά δεν τόλμησαν να λάβουν έγκαιρα τα κατάλληλα ενδεχομένως οδυνηρά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα και να προβούν, παρά τις εξαγγελίες τους, στις αναγκαίες δομές στη διοίκηση και προπαντός στη δικαιοσύνη με αποτέλεσμα να ξεφύγει η κατάσταση από χέρια τους και να ξεσπάσει η σοβούσα τότε παγκόσμια οικονομική και κυρίως κοινωνική κρίση. Μια κρίση, που για τη χώρα μας επιτάθηκε με τα πολύ σοβαρά προβλήματα εξ αιτίας των εθνικών κινδύνων, του μεταναστευτικού, του ελλείμματος όσον αφορά στη δημόσια ασφάλεια και στη συνέχεια στην αύξηση του κόστους ζωής και της ενέργειας λόγω του πολέμου της Ουκρανίας.
Ο μαθητευόμενος, που είναι άπειρος προσπαθεί να μάθει από τον έμπειρο μάστορα μια τέχνη, στη συγκεκριμένη περίπτωση του πολιτικού, ώστε να μπορεί να την ασκήσει με επιτυχία. Η απειρία μπορεί να αποδώσει στον μαθητευόμενο ένα ελαφρυντικό, που δεν μπορεί να την επικαλείται στο διηνεκές, αλλά η μαθητεία και ο πολιτικός χρόνος τελειώνουν τάχιστα και η χώρα, που αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα και εθνικούς κινδύνους, χρειάζεται τη λήψη σοβαρών, υπευθύνων, επώδυνων και αποτελεσματικών πολιτικών αποφάσεων, κυρίως για την άμυνα της χώρας, της οικονομικής ανάπτυξης, της διοικητικής ανασυγκρότησης, της αναβάθμισης της δικαιοσύνης, η οποία πρέπει να μείνει μακράν της πολιτικής και να τονίσουμε ότι δεν γίνεται να παίζονται άλλο πολιτικά παιχνίδια εις βάρος της.
Για να σταματήσει λοιπόν η πλημμυρίδα πρέπει να γυρίσει ο μάγος στο σπίτι του, που με την μαγική λέξη θα την αντιστρέψει. Φυσικά μάγος είναι μόνο ο κυρίαρχος λαός, που με νόμιμες διαδικασίες θα κληθεί να αναλάβει για ακόμα μια φορά τις πολιτικές ευθύνες του. Γι’ αυτό όμως απαιτείται ψήφος κατά συνείδηση και όχι αντανακλαστική και καθολική συμμετοχή και όχι αδικαιολόγητη αποχή από τις εκλογές, γιατί τότε κυριαρχούν οι οργανωμένες μειοψηφίες.
***
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής - Αρεοπαγίτης ε.τ.