Ο Υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος καλεί σήμερα Τετάρτη (27.08.25) στο γραφείο του τους «μαρκετάδες». Τις επιχειρήσεις των σουπερμάρκετ. Όλες αυτές τις αλυσίδες που είναι στο στόχαστρο του καταναλωτή για την ακρίβεια στα ράφια, παίρνοντας η μπάλα και την κυβέρνηση και κυβερνητικές πολιτικές.
Το θεωρώ βέβαιο ότι για μία ακόμη φορά ο συγκεκριμένος υπουργός θα θελήσει να σφίξει τα λουριά σε ένα κονσόρτσιουμ επιχειρήσεων που κατηγορούνται για πολιτικές καρτέλ, βεβαίως και σε ομηρία από βιομηχανίες, εισαγωγείς και ενδιάμεσους, που έχουν πολλούς τρόπους για να εκβιάζουν για τις τιμές των προϊόντων τους, ακόμα και για την τοποθέτηση στα ράφια. Γιατί εκεί κι αν δεν παίζεται μεγάλο εκβιαστικό παιχνίδι.
Μαθαίνω επίσης ότι απέναντι από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι θέμα ημερών για να εξαγγείλει την ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας μίας άλλης Αρχής. Την « Εθνική Αρχή Προστασίας των Καταναλωτών και Ελέγχου της Αγοράς». Θεωρώ ότι είναι μια σημαντική παρέμβαση, η οποία αν ως Αρχή λειτουργήσει σωστά, θα βοηθήσει τα μέγιστα.
Συνεπώς «μαρκετάδες» και καταναλωτές είναι στην κορυφή της ατζέντας του Υπουργού, άσχετη με το θέμα των εξαγγελιών στην ΔΕΘ. Αλλά απόλυτα σχετική με το θέμα της ακρίβειας.
Αυτά τα ολίγα και σημαντικά, ως ρεπορτάζ στο καθημερινό μου άρθρο για την HuffPost. Και αυνεχίζω επανερχόμενος και σήμερα στο θέμα της ακρίβειας. Έτσι κι αλλιώς είναι το κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας. Και νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Αισθάνομαι, όμως, ότι το θέμα της ακρίβειας το χρεώνεται ένας και μόνο υπουργός, την ώρα που η λέξη αυτή, το μείζον πρόβλημα που μαυρίζει δημοσκοπικά την κυβέρνηση, οφείλουμε να την απλώνουμε σε πολλά υπουργεία. Πέρα βεβαίως από την ευθύνη που έχει η κορυφή της κυβέρνησης, δηλαδή ο πρωθυπουργός, ως συντονιστής για την αντιμετώπιση και την θεραπεία του προβλήματος.
*Είναι σαφές ότι το θέμα των ακριβών ενοικίων που τρώει ένα τεράστιο κομμάτι του μηνιαίου μισθού, αφήνοντας τα ελάχιστα για την επιβίωση, είναι συναρμοδιότητα των υπουργείων Οικονομικών (πρωτίστως) και αυτό των Υποδομών.
*Το κόστος της ενέργειας που συμπαρασύρει τις αυξήσεις των τιμών ακόμα και στα προϊόντα που βρίσκουμε στα ράφια των σούπερ μάρκετ, για να μην ξεχάσουμε, βεβαίως, και τους εφιαλτικούς λογαριασμούς που έρχονται στα σπίτια και στις Επιχειρήσεις, είναι αρμοδιότητα άλλου υπουργείου. Του Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
*Η ακρίβεια στην μετακίνηση προς νησιά μέσω θαλάσσης, αφορά τα υπουργεία Ναυτιλίας και Οικονομικών. Το ένα έχει την ακτοπλοΐα και το άλλο εχει τα πετρέλαια.
*Αλλά ακόμα και στα τρόφιμα και στα είδη οικιακής χρήσεως, με την μεγάλη γκρίνια που υπάρχει για τις τιμές τους σε υπεραγορές, μανάβικα, χασάπικα, φούρνους, έχει και αυτό παθογένειες οι οποίες επίσης απλώνονται σε συναρμόδια υπουργεία. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι τιμές των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων δεν επηρεάζονται και από τις πολιτικές του αρμόδιου υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης επάνω στους συγκεκριμένους κλάδους. Όπου και εδώ παρεμβαίνει το υπουργείο Οικονομικών με φορολογία αγροτών, το αφορολόγητο πετρέλαιο για το τρακτέρ κλπ;
*Η ακρίβεια στα τουριστικά καταλύματα και γενικά σε τουριστικούς προορισμούς, δεν είναι ζήτημα/πρόβλημα που πρέπει να ελέγχεται από το αρμόδιο υπουργείο Τουρισμού;
Δε νομίζω ότι πρέπει να επεκταθώ άλλο, στις τόσες πολλές πτυχές της ακρίβειας. Και αν, στον επίλογο του σημερινού άρθρου – ρεπορτάζ, πρέπει να επικεντρωθώ μόνο στην ακρίβεια στα ράφια των σούπερ μάρκετ, τότε εδώ μπαίνουν και τα θέματα των καρτέλ και τα θέματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού Και τα θέματα του εισερχόμενου τουρισμού, με την προσθήκη των παράπλευρων επιρροών που προαναφέρω και που επηρεάζουν την αγορά. Γιατί ενοίκια πληρώνουν τα supermarket, γιατί ενέργεια καταναλώνουν, γιατί σε τουριστικούς προορισμούς το καλοκαίρι η αυξημένη ζήτηση δημιουργεί εκ των πραγμάτων μία αλυσίδα ανατιμήσεων. Και όπως μου έλεγε χαρακτηριστικά, ως παράδειγμα, έμπορος της κρεαταγοράς: «Οριακά το μοσχαρίσιο κρέας μπορεί να καλύψει την κατανάλωση σε τουριστική περίοδο. Άρα τα «στενά» διαθέσιμα αποθέματα δημιουργούν ανατιμήσεις, φαινόμενο που υφίσταται σε όλες τις παγκόσμιες αγορές και για κάθε τί που πουλιέται σε έλλειψη και ο κόσμος το αναζητά».
