Για άτομα που δεν είναι ικανοποιημένα με το διαβατήριό τους και έχουν στη διάθεσή τους το κατάλληλο ποσό σε μετρητά , η απόκτηση νέων υπηκοοτήτων που για παράδειγμα προσφέρει την δυνατότητα για ταξίδι χωρίς βίζα σε περισσότερες χώρες, είναι κάτι εφικτό.
Σύμφωνα με τη εταιρεία Henley & Partners, δώδεκα χώρες σε όλο τον κόσμο προσφέρουν διαβατήρια με αντάλλαγμα επενδύσεις και η μεγάλη πλειοψηφία δεν απαιτεί να μετακομίσετε σε αυτές, ούτα καν να τις επισκεφθείτε.
Η διάθεση διαβατηρίου είναι ένας τρόπος για τα μικρά νησιωτικά κράτη – κυρίως στην Καραϊβική – να λάβουν κάποιες ενέσεις μετρητών στις οικονομίες τους, ενώ παράλληλα μοιράζονται τα εκτεταμένα προνόμια ταξιδιών χωρίς βίζα που προσφέρουν τα διαβατήριά τους.
Ένα διαβατήριο από τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, για παράδειγμα όπως φαίνεται και στο γράφημα του Statista, προσφέρει σχετικά εύκολη είσοδο σε 154 χώρες, όχι μακριά από το παγκόσμιο ρεκόρ που κατέχει η Σιγκαπούρη με 193. Άλλες χώρες με τα λεγόμενα «χρυσά διαβατήρια» είναι η Αντίγκουα και η Μπαρμπούντα με 152 χώρες, η Γρενάδα με 147, η Αγία Λουκία με 146 και η Ντομίνικα με 143.
Εκτός της Καραϊβικής, η Βόρεια Μακεδονία, η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ, έχει δυνατότητα ταξιδιού χωρίς βίζα σε 130 χώρες, η Τουρκία με 114 χώρες και το Ναούρου με 87 (με τη χαμηλότερη τιμή των 130.000 δολαρίων).
Μεγαλύτερα κράτη που προσφέρουν διαβατήρια για επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων επίσης της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, διαφημίζουν πρόσθετα οφέλη που μπορούν να προσφέρουν τα προγράμματα υπηκοότητας έναντι επένδυσης, για παράδειγμα ευκολία πρόσβασης στις τοπικές αγορές και τις εμπορικές οδούς.
Η Ιορδανία και η Τουρκία χρεώνουν περισσότερα από τα 200.000 έως 250.000 δολάρια που είναι συνηθισμένα στην Καραϊβική για αυτό το προνόμιο, ενώ η επένδυση στην Αίγυπτο ανέρχεται επίσης σε 250.000 δολάρια.
You will find more infographics at Statista
Η Μάλτα, ως μία από τις δύο μόνο χώρες της ΕΕ που προσφέρουν υπηκοότητα έναντι επένδυσης, έχει τους πιο αυστηρούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένης μιας τριετούς απαίτησης διαμονής και μιας πενταετούς επενδυτικής περιόδου.
Η Αυστρία, το δεύτερο μέλος της ΕΕ που περιλαμβάνεται σε αυτήν τη λίστα, δεν έχει ορισμένους κανόνες για το πρόγραμμά της, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι η πιο δύσκολο να αποκτηθεί.
Και τα δύο κράτή έχουν επίσης προγράμματα διαμονής ανά επένδυση, ένα πιο συνηθισμένο φαινόμενο στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, όπου στους επενδυτές δίνεται πρώτα το καθεστώς (μόνιμου) κατοίκου πριν την απόκτηση υπηκοότητας.
Με περισσότερες χώρες να συμμετέχουν, τα εύρη τιμών για διαμονή ανά επένδυση είναι ευρύτερα, ενώ το πρόγραμμα δεν είναι απαραίτητα φθηνότερο.
Οι τιμές στην Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνουν επίσης τα 500.000 δολάρια, ενώ αυτό το ποσό στις Ηνωμένες Πολιτείες (μόνο για ιδρυτές επιχειρήσεων) είναι περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια και φτάνει σε αρκετά εκατομμύρια στην περίπτωση της Σιγκαπούρης, της Νέας Ζηλανδίας ή του Χονγκ Κονγκ.
