Όλο και πιο συχνά γραφικά βίντεο γίνονται viral, τα οποία μπορεί να καταγράφονται ως ντοκούμεντα, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να νιώθουμε πως είναι αδύνατο να προστατευτούμε από το να δούμε πράγματα που δεν έχουμε συναινέσει να παρακολουθήσουμε.
Με λίγα λόγια, οιπλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης έχουν σχεδιαστεί για να μεγιστοποιούν την αλληλεπίδραση, όχι για να προστατεύουν την ψυχική μας ηρεμία.
Παράλληλα, οι περισσότερο δημοφιλείς πλατφόρμες έχουν μειώσει αισθητά τις προσπάθειες τους αν περιορίσουν την προβολή συγκεκριμένου περιεχομένου, με αποτέλεσμα ακόμα περισσότερο «βίαιο» υλικό να κοινοποιείται σε δεκαπλάσιο αριθμό οθονών ανά τον κόσμο. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ενοχλητικό περιεχόμενο μπορεί να φτάσει σε εμάς, ακόμα κι αν δεν επιλέξαμε ποτέ να το δούμε.
Ωστόσο, η προστασία της ψυχικής μας κατάστασης δεν είναι αποφυγή ή άρνηση, αλλά ένας τρόπος να διαφυλάξουμε το ψυχικό μας «εύρος ζώνης», ώστε να παραμείνουμε ενεργοί, συμπονετικοί και αποτελεσματικοί.
Δίνοντας την απαραίτητη σημασία
Η έρευνα δείχνει ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε βίαιο ή ενοχλητικό περιεχόμενο μπορεί να αυξήσει το άγχος, να εντείνει την ανησυχία και να συμβάλει σε αισθήματα ανημποριάς. Αυτές οι επιδράσεις δεν είναι μόνο βραχυπρόθεσμες, καθώς με τον καιρό διαβρώνουν τους συναισθηματικούς μας πόρους, τους οποίους χρειαζόμαστε για να φροντίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Η προστασία της προσοχής μας είναι μια μορφή φροντίδας. Η απελευθέρωσή της από βλαβερό περιεχόμενο δεν είναι απόσυρση, αλλά ανάκτηση της πιο ισχυρής μας δημιουργικής δύναμης: της συνείδησής μας.
Όπως και με το φαγητό, δεν είναι όλα όσα βρίσκονται στο τραπέζι προς κατανάλωση. Με λίγα λόγια, δεν θα τρώγαμε κάτι χαλασμένο μόνο και μόνο επειδή μας το σερβίρουν. Με τον ίδιο τρόπο, δεν αξίζει να δίνουμε την αντίστοιχη προσοχή σε κάθε δημοσίευμα το οποίο εμφανίζεται στο feed μας.
Πρακτικά βήματα για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας
Ευτυχώς, υπάρχουν απλοί τρόποι να μειώσουμε τις πιθανότητες να βρεθούμε αντιμέτωποι με βίαια ή ενοχλητικά βίντεο. Μερικά που προτείνονται είναι:
Απενεργοποιούμε το autoplay ή περιορίζουμε το ευαίσθητο περιεχόμενο. Οι ρυθμίσεις διαφέρουν ανάλογα με τη συσκευή, το λειτουργικό σύστημα και την έκδοση της εφαρμογής και μπορεί να αλλάζουν.
Χρησιμοποιούμε φίλτρα και λέξεις-κλειδιά. Οι περισσότερες πλατφόρμες μάς επιτρέπουν να κάνουμε σίγαση ή να μπλοκάρουμε συγκεκριμένες λέξεις, φράσεις ή hashtags, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα να εμφανιστεί στο feed μας γραφικό ή βίαιο περιεχόμενο.
Επιμελούμαστε το feed μας. Κάνουμε unfollow λογαριασμούς που μοιράζονται τακτικά ενοχλητικές εικόνες. Αντίθετα, ακολουθούμε λογαριασμούς που μας προσφέρουν ευχάριστες πληροφορίες.
Θέτουμε όρια. Κλείνουμε το κινητό κατά τη διάρκεια των γευμάτων ή πριν τον ύπνο. Η έρευνα δείχνει ότι τα σκόπιμα διαλείμματα μειώνουν το άγχος και βελτιώνουν την ευεξία.
Ανακτούμε τον έλεγχο
Οι αλγόριθμοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να κρατούν την προσοχή μας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ενισχύουν βλαβερό ή υπερβολικά συναισθηματικό περιεχόμενο. Όταν παρακολουθούμε παθητικά, εξυπηρετούμε τα συμφέροντα της εκάστοτε πλατφόρμας.
Η παρόρμηση να παρακολουθούμε τα πάντα σε πραγματικό χρόνο μπορεί να είναι ισχυρή, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων. Όμως η επιλογή να μην βλέπουμε κάθε ενοχλητική εικόνα δεν είναι αδιαφορία· είναι αυτοπροστασία. Όταν αποστρέφουμε το βλέμμα, προστατεύουμε την ικανότητά μας να δρούμε με σκοπό.
Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν αισθανόμαστε αδύναμοι μπροστά σε αυτό το μεγαλείο της πληθώρας πληροφοριών που μας κατακλύζει από όλες τις άκρες του κόσμου. Η ισχύ βρίσκεται στα χέρια μας, καθώς κάθε όριο που θέτουμε, είναι ένας τρόπος να ελέγχουμε οτιδήποτε εισέρχεται στον εγκέφαλο μας και εν συνεχεία, στο υποσυνείδητό μας. Αυτές οι ενέργειες αποτελούν τη βάση που μας επιτρέπει να συνδεόμαστε με τους άλλους, να βοηθάμε τους ανθρώπους και να εργαζόμαστε για ουσιαστική αλλαγή.
Με πληροφορίες από CNN Health
