Το «φως μέσα στη θύελλα» είναι ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα με φόντο το Αιγαίο, που καταφέρνει αργά και σταθερά να μπλέξει στα δίχτυα της ιστορίας του τον αναγνώστη και να τον κρατήσει αιχμάλωτο με τις συνεχείς ανατροπές και την ένταση των γεγονότων. Μέχρι το συνταρακτικό φινάλε.

Είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρον να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα ξένου συγγραφέα που διαδραματίζεται στη χώρα σου. Η διαφορετική οπτική με την οποία προσεγγίζει τα γεγονότα που στιγμάτισαν μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής, τη νοοτροπία των ανθρώπων, χωρίς να παρασύρεται από συναισθηματισμούς και πατριωτικές εξάρσεις, είναι συναρπαστική.

Δύο άνθρωποι που βρίσκονται στη δύση της ζωής τους, μα νιώθουν τις καρδιές τους να χτυπούν δυνατά, μένουν μετέωροι ανάμεσα στα «θέλω» και στα «πρέπει». Το βιβλίο της Καρίν Λαμπέρ προσεγγίζει με αγάπη, σεβασμό και χιούμορ, ένα θέμα ιδιαίτερο, που ακόμα και στην εποχή που διανύουμε, εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού και αντικείμενο χλευασμού. Δυστυχώς, οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας αντιμετωπίζονται μόνο ως χείρα βοηθείας των νεότερων γενιών και ως συμβουλάτορες, και δύσκολα μπορεί κανείς να νιώσει την ανάγκη τους να ερωτευτούν ξανά, να ονειρευτούν, να αναζητήσουν την περιπέτεια.

Ένας εσωτερικός μονόλογος και ένας μεταφυσικός διάλογος ταυτόχρονα. Είναι εφικτό; Μια μάνα που παλεύει με τους δαίμονες και τις ενοχές της, προσπαθώντας να ξεπεράσει -όσο ουτοπικό κι αν φαντάζει- τον άδικο χαμό της κόρης της. Γυρίζει πίσω το χρόνο και στήνει τον εαυτό της στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ανασκαλεύει τα λάθη της, εντοπίζει τις στιγμές που σηματοδότησαν την αρχή του τέλους, βυθίζεται στην απόγνωση της απώλειας και ψάχνει να βρει έναν τρόπο να λυτρωθεί και να σώσει την οικογένειά της.

Το κουβάρι μιας παράξενης αυτοκτονίας -ή μήπως δολοφονίας; - ξεκινά να ξετυλίγεται στο Μπέκφορντ. Οι αστυνομικές αρχές της περιοχής εικάζουν πως η Νελ Άμποτ πήδηξε και η αδερφή του θύματος, Τζουλς, επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο της για να ρίξει φως στο μυστήριο. Ξαφνικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με την έφηβη ανιψιά της, τους φόβους του παρελθόντος, τις στοιχειωμένες ιστορίες της Κολυμπήθρας των Πνιγμών, τις ανασφάλειές της, μα κυρίως τις ενοχές της. Γιατί λίγες μέρες πριν τον θάνατό της, η Νελ της είχε τηλεφωνήσει εκλιπαρώντας για βοήθεια μα εκείνη την αγνόησε για ακόμα μια φορά.