Η ενασχόληση με τον Θουκυδίδη ανέκυψε στην μεταπολεμική διεθνολογική κοινότητα, αρχής γενομένης στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Αμερικανο-σοβιετική ηγεμονική αντιπαράθεση αποτέλεσε τη βασικότερη συνιστώσα του διεθνούς συστήματος. Η θουκυδίδεια εξιστόρηση της σύγκρουσης Αθήνας και Σπάρτης και των συμμάχων τους, δημιούργησε στον νεοπαγή επιστημονικό κλάδο τους εύλογους συσχετισμούς με τον τότε αναδυόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης.

Παρακολουθώντας καθημερινά το αίμα που ρέει στην αρένα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με τον άκρατο φανατισμό, την εύκολη συκοφαντία, την ετοιμότητα για θανάσιμη επίθεση, τον θαυμασμό προς τους τραμπούκους, την καχυποψία προς όσους δεν βλέπουν τα πράγματα άσπρα ή μαύρα, τη δημιουργία στρατοπέδων φίλων και εχθρών που δεν αφήνουν περιθώριο για ενδιάμεσους και τον διαδικτυακό διχασμό που γιγαντώνεται με την ανοχή όλων μας, πιστεύω ότι οφείλουμε στον εαυτό μας να κάνουμε μία στάση λίγων λεπτών και να διαβάσουμε με ανοιχτό μυαλό το κείμενο του Θουκυδίδη για τον Εμφύλιο Πόλεμο.