Η Ρεμπέκα Σο μάς περιγράφει πως, όσο καθόταν μπροστά στην τηλεόραση, την τράβηξε μια διαφήμιση τράπεζας κάτι που σπάνια συμβαίνει, όπως η ίδια μάς λέει γελώντας. «Συνήθως, τέτοιες διαφημίσεις ούτε που τις προσέχω», μας εξηγεί.
Όμως αυτή η διαφήμιση είχε κάτι διαφορετικό. «Είχε έναν σκύλο», μας λέει η Ρεμπέκα.
Και τότε, όπως η ίδια παραδέχεται, το μυαλό ενεργοποιήθηκε. «Είναι σαν να έχω ένα εσωτερικό ραντάρ που ψάχνει για ζώα», μας λέει γελώντας.
«Πάντα ψάχνω την ευκαιρία να χαζέυω χαριτωμένα πλασματάκια ακόμα και αν αυτά βρίσκονται απλά σε μια διαφήμιση».
Τι έδειχνε η διαφήμιση; Μια γυναίκα με ένα όμορφο σκυλάκι ράτσας αυστραλιανό κέλπι (australian kelpie), δεμένο με λουρί, να κατεβαίνει πάρα πολλές σκάλες μιας πολυκατοικίας στη μέση μιας μεγάλης πόλης. Τον έβαζε μπροστά από το κτήριο για να κάνει την ανάγκη του σε ένα κομμάτι γρασιδιού στο μέγεθος γραμματοσήμου. Την βλέπαμε να το κάνει ξανά και ξανά, σε διαφορετικές μέρες, ακόμα και με βροχή. Ηταν αφοσιωμένη.
Μια μέρα, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από την τράπεζα επειδή της εγκρίθηκε στεγαστικό δάνειο. Τώρα τη βλέπαμε σε ένα σπίτι, να πετάει τη μπάλα σε μία αυλή για το αγαπημένο της κέλπι που τρέχει να την πιάσει.
Είναι προφανώς μια διαφήμιση με ένα μήνυμα κινητοποίησης αλλά, όπως μας λέει η Ρεμπέκα, υπάρχουν δύο μεγάλα προβλήματα.
Πρώτον: «Το κέλπι δεν θα έπρεπε εξαρχής να ζει σε διαμέρισμα»
Δεύτερον: «Ακόμη κι αυτή η αυλή που μετακόμισε είναι πολύ μικρή για εναν τέτοιο σκύλο»
Το συγκεκριμένο θέμα είναι κάτι που με απασχολεί, πολύ πριν αυτή η διαφήμιση υπάρξει. Πρόσφατα ζούσα κοντά σε ένα μικρό πάρκο στο κέντρο του Σίδνεϊ, όπου οι κάτοικοι των γύρω ουρανοξυστών κατέβαζαν τα γέματα ενέργεια σκυλιά τους για «άσκηση» μας αναφέρει η Ρεμπέκα.
Έβλεπα κέλπις, μπλου χίλερς (blue heelers) και μπόρντερ κολις (border collies), ευκίνητα, ενεργητικά σκύλια που συνήθως εκτρέφονται για να φυλάνε πρόβατα λόγω της ανεξάρτητης φύσης τους, με τους κουρασμένους ιδιοκτήτες τους να στέκονται γύρω, και να τους πετάνε τη μπάλα κάποιες φορές.
Αυτοί οι άνθρωποι λογικά δεν ήξεραν ότι το να κατεβάζεις έναν τέτοιο σκύλο από το μικρό σου διαμέρισμα για 20 λεπτά δεν είναι καν κοντά στην πνευματική και σωματική διέγερση που χρειάζεται.
Όπως μας εξηγεί η Ρεμπέκα, πρέπει να παραδεχτούμε πως ίσως ο εκνευρισμός της και κατά κάποιον τρόπο και ο δικός μας πηγάζει από κάτι βαθύτερο από τη απλή γνώση για τα σκυλιά.
Η ίδια κατάγεται από την επαρχία του Κουίνσλαντ και, όπως θυμάται, όταν ήταν περίπου 12 ετών, είχε την ευκαιρία να διαλέξει ένα κουτάβι από μια κοντινή αγροτική οικογένεια. Πήγε στο pet shop να πάρει προμήθειες, μαζί κι ένα βιβλίο που εξηγούσε πώς να φροντίζεις σωστά ένα μπόρντερ κολι.
Φρόντιζε τη Τζες για τρία ολόκληρα χρόνια.
Ζούσε ελεύθερη μαζί με άλλα εργατικά σκυλιά (σ.σ. τα εργατικά σκυλιά είναι ράτσες που εκπαιδεύονται για συγκεκριμένες εργασίες όπως φύλαξη, κυνήγι, διάσωση, και αστυνόμευση) έτρεχε, έπαιζε, όλα ήταν τέλεια μέχρι που η οικογένεια μετακόμισε από τα προάστια μέσα στην πόλη της Toowoomba .
Ακόμα κι αν η αυλή τους ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή που βλέπουμε στη διαφήμιση, η Τζες διψούσε για άσκηση, άνοιγε τεράστιες λακούβες στο χώμα και ήταν ολοφάνερα βαριεστημένη και δυστυχισμένη.
Έτσι πάρθηκε η πιο οδυνηρή απόφαση: Να τη δώσουν. Μία από τις πιο θλιβερές αναμνήσεις της Ρεμπέκα είναι να την αγκαλιάζει και να κλαίει μέσα στο τρίχωμά της, την ημέρα που την αποχαιρέτησε για να πάει να ζήσει σε φάρμα μια πραγματική φάρμα, όχι σαν εκείνες που λέμε για παρηγοριά στα παιδιά.
Ήταν η σωστή επιλογή. Και το ήξερε.
Κι έτσι, όπως μας λέει η ίδια, όταν βλέπει μια διαφήμιση που παρουσιάζει έναν εργατικό σκύλο να «αναβαθμίζεται» από ένα διαμέρισμα στον 15ο όροφο σε μια αυλή τρία επί τρία μέτρα, νιώθει το μυαλό της να μπλοκάρει.
Οι σκύλοι που έχουν εκτραφεί για να κινούν κοπάδια σε τεράστιες εκτάσεις, σήμερα κυνηγούν μια μπάλα μερικές φορές όσο οι ιδιοκτήτες τους παίζουν Candy Crush στο κινητό.
Ο λόγος που θέλουμε ένα τέτοιο σκυλί είναι γιατί είναι όμορφα, υπέροχα και εξαιρετικά έξυπνα πλάσματα.
Αλλά αν πρόκειται να αποκτήσουμε ένα τέτοιο ζώο, οφείλουμε να δουλέψουμε σκληρά για να διασφαλίσουμε ότι θα παραμείνει ευτυχισμένο και υγιές. Αν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό μέσα σε διαμέρισμα ή σε μικρή αυλή, μπράβο μας είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Όμως, αν ψάχνουμε τώρα για καινούργιο κατοικίδιο, και ζούμε σε διαμέρισμα ή σπίτι με μικρή αυλή, η Ρεμπέκα μας προτρέπει να σκεφτούμε αν έχουμε την αφοσίωση, τον χρόνο και τα μέσα που χρειάζονται για να κρατήσουμε ένα σκυλί σαν την Τζες ή σαν αυτό της διαφήμισης ευτυχισμένο.
Υπάρχουν τόσες άλλες ράτσες πιο κατάλληλες για ένα μικρο διαμέρισμα, τόσα σκυλιά που περιμένουν να υιοθετηθούν.
Δεν θα έπρεπε να είναι «όνειρο ζωής» το να πάρουμε μια μικρή αυλή για ένα κέλπι.
Συγχαρητήρια για το καινούργιο σπίτι, μας λέει η Ρεμπέκα, αλλά ίσως σκεφτείτε ένα γκρεϊχάουντ (greyhound) αντί για αυτό.
Με πληροφορίες από theguardian.com
