Το πρώτο βήμα έγινε. Για μια ακόμη φορά, στην επίσκεψη Γεραπετρίτη στο Κάιρο, «κλείδωσε» η διασφάλιση της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά ως προς την θρησκευτική οντότητά της.
Οι πολύωρες διαπραγματεύσεις και σε επίπεδο των δύο υπουργών, αλλά και με την προσθήκη των δυό αντιπροσωπειών, δεν ήταν καθόλου εύκολες. Και δεν θα είναι εύκολες μέχρι να αποτυπωθούν, ως προς περιφερειακά ιδιοκτησιακά ζητήματα και οι τελευταίες γραμμές στο συμφωνητικό που θα υπογράψουν οι δύο χώρες.
Αλλά όπως προλογίζω, το πρώτο πολύ σημαντικό βήμα έγινε. Ο υπουργός Εξωτερικών Αμπντελάτι ενημέρωσε τον Έλληνα ομόλογό του σχετικά με τη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε στις 28 Μαΐου σχετικά με τα εδάφη που περιβάλλουν το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, τονίζοντας «την απαραβίαστη φύση του Μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης και των αρχαιολογικών χώρων που συνδέονται με αυτό, την πνευματική του αξία και το θρησκευτικό του καθεστώς» και επισημαίνοντας ότι «η δικαστική απόφαση διαφυλάσσει την υψηλή πνευματική αξία και το θρησκευτικό κύρος του μοναστηριού».
Ο Αιγύπτιος Υπουργός Εξωτερικών ανέφερε επίσης, όπως καταγράφεται και σε γραπτή επίσημη ανακοίνωση, ότι «η απόφαση επιβεβαιώνει τη συνέχιση της άδειας των μοναχών του μοναστηριού να επωφελούνται από αυτό και από τις θρησκευτικές και αρχαιολογικές περιοχές της περιοχής». Τόνισε επίσης ότι, αντίθετα με τις εσφαλμένες αναφορές των μέσων ενημέρωσης, «η απόφαση επιβεβαιώνει ρητά τη θρησκευτική, πνευματική και μοναστική κηδεμονία του μοναστηριού και των γύρω εκτάσεων». Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό ιστορικό βήμα που επιβεβαιώνει την ιερότητα και το θρησκευτικό καθεστώς του μοναστηριού, ενώ «του επιτρέπει να συνεχίσει να ασκεί τις θρησκευτικές και πνευματικές του λειτουργίες χωρίς καμία αλλαγή στο υφιστάμενο καθεστώς».
Η συνέχεια, που συμφωνήθηκε να γίνει σε επίπεδο αντιπροσωπειών, χωρίς τη συμμετοχή των δύο Υπουργών Εξωτερικών, αλλά με την υψηλή επίβλεψη τους, έχει να κάνει με τα εκτός Μονής ιδιοκτησιακά, δεδομένου ότι οι μοναχοί θέτουν ζητήματα κυριαρχίας σε 71 οικόπεδα στην περιοχή. Το επιχείρημα τους, ότι αποτελούν και βιοποριστική πηγή.
Πλην όμως, αναντίρρητα, είναι πολύ δύσκολο να επιβάλλεις σε μία χώρα να ερμηνεύσει όπως εσύ θα ήθελες τους νόμους της και εν προκειμένω νόμο της Αιγύπτου, ότι οι αρχαιολογικοί χώροι και οι χώροι περιβαλλοντικής προστασίας, ανήκουν εξ ορισμού στο Δημόσιο τους.
Παρόλα αυτά, έστω και αν η πολυσυζητημένη δικαστική απόφαση αναφέρεται σε αρχαιολογικό χώρο, ως προς την Μονή, αυτό θεραπεύεται από τις πολλαπλές επίσημες ανακοινώσεις της αιγυπτιακής πλευράς
Και μάλιστα, πολύ ασφαλείς πληροφορίες μου αναφέρουν ότι αυτά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, οι μοναχοί θέλουν να βοηθήσουν την προσπάθεια που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση. Αντιλαμβανόμενοι ότι μόνα ζυγά δεν μπορεί να είναι όλα δικά τους, αισθάνονται ανακούφιση που «κλείδωσε» η θρησκευτικότητα και η απρόσκοπτη λειτουργία της Μονής, όπως επανειλημμένα διατυπώνει η αιγυπτιακή πλευρά από τις 7 Μαΐου από τον ίδιο τον Πρόεδρο Σίσι στην Αθήνα, μέχρι και προχθές στο Κάιρο, στη παρουσία του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη. Επίσης, σύμφωνα με άλλη πληροφορία μου, υπήρξε από το Κάιρο προχθές τηλεφωνική επαφή του Έλληνα ΥΠΕΞ με τον Αρχιεπίσκοπο του Όρους Σινά κ.Δαμιανό, σε πολύ καλό και υποβοηθητικό κλίμα.
Αναμφίβολα η ελληνική πλευρά παλεύει για το μάξιμουμ. Με αισιοδοξία ή με συγκρατημένη αισιοδοξία; Στην διπλωματία έχει πολλές φορές αποδώσει να ξεκινάς συγκρατημένα, με μικρό καλάθι και σιγά-σιγά να το πλέκεις και να μεγαλώνει. Πρέπει πάντα να υπολογίζεις τόσο την ψυχολογία όσο και τον εγωισμό του άλλου. Τις περισσότερες φορές χάνεις, όταν πηγαίνεις επιθετικά και επιτακτικά. Και εδώ ο Γιώργος Γεραπετρίτης θέλει να φτάσει στο τελικό κείμενο βήμα βήμα. Υπολογίζοντας και σε αυτό έχει απόλυτο δίκιο, ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διαταραχθεί, να διακινδυνεύσει η σχέση της Ελλάδας με την Αίγυπτο που είναι εξαιρετικά χρήσιμη και κρίσιμη ως προς τη διαφύλαξη της, ιδιαίτερα στην παρούσα γεωπολιτική, γεωστρατηγική συγκυρία.
Θα ήμουνα ο τελευταίος που θα ήθελα να συμβουλεύω την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου, Μέσα Ενημέρωσης αλλά και τους φανατικούς θρησκευόμενους (με αυτούς, έτσι κι αλλιώς, κάθε προσπάθεια είναι μάταιη) να χαμηλώσουν τους τόνους της προφορικήςκαι γραπτής έντονης αντίδρασης που διατύπωναν τις πρώτες στιγμές. Αν και υπάρχει στους επίσημους εκκλησιαστικούς κύκλους και σε ΜΜΕ η διάθεση της αυτοσυγκράτησης, αναμένοντας τις τελικές εξελίξεις αποτυπωμένες σε ένα κείμενο συμφωνίας. Βεβαίως θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο εάν αυτή η συμφωνία ήταν διακρατική, έτσι ώστε με βάση το Διεθνές Δίκαιο να μην μπορεί καμιά πλευρά, από μόνη της, να αλλάξει έστω και μία λέξη έστω και μία τελεία, από τα όσα θα έχουν υπογραφεί. Και αυτό κυρίως διασφαλίζει την Θρησκευτική λειτουργία της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης.
