www.youtube.com/watch?v=AzifhpFwOb8" data-caption="Mariska Hargitay and Danny Pino on the set of Law and Order: SVU, "Missing Pieces" Episode #13.5Video from this scene: www.youtube.com/watch?v=AzifhpFwOb8" data-credit="Daniel P. Fleming/Flickr">
Το Χόλιγουντ όπως και οι περισσότερες αμερικάνικες σειρές, αποτελούν σίγουρα ένα αξιόλογο μέσο ψυχαγωγίας για εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως αποτελούν και την πιο αξιόπιστη πηγή “ενημέρωσης”.
Στις ταινίες αλλά και σε πολλές σειρές, αναπαράγεται σταθερά ένα μείγμα πραγματικότητας και φαντασίας- προφανώς με στόχο να προσελκύσει το κοινό. Έτσι συχνά δημιουργείται μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα. Η δύναμη μάλιστα που αποκτά φαίνεται να είναι τόσο ισχυρή που κάποιοι εκ των θεατών θα εκπλήσσονται όταν ανακάλυπτουν πως ένα πλήθος “πληροφοριών” που έχουν λάβει από το Χόλιγουντ, δεν είναι παρά ένας καλά κατασκευασμένος μύθος και τίποτε άλλο!
Κάποιους μόνο από αυτούς “καταρρίπτει” η ιστοσελίδα All That Is Interesting
1.Αναμονή 24 ωρών για τη δήλωση εξαφάνισης στην αστυνομία
Σίγουρα έχετε δει αυτό το σενάριο πολλές φορές. Τα ίχνη κάποιου χάνονται, οι αγαπημένοι του ανησυχούν αλλά όταν ζητούν τη βοήθεια της αστυνομίας, ενημερώνονται πως θα πρέπει να παρέλθουν 24 ώρες για να ξεκινήσουν οι έρευνες. Αυτό συνήθως αφορά ενήλικες και όχι παιδιά, καθώς οι πρώτοι είναι κύριοι του εαυτού τους και έχουν το δικαίωμα να κρατήσουν αποστάσεις και να “περιπλανηθούν” χωρίς την επέμβαση της αστυνομίας.
Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Όταν υπάρχουν ουσιαστικοί και αντικειμενικοί λόγοι ανησυχίας για την εξαφάνιση κάποιου, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να απευθυνθούμε στην αστυνομία. Οι αρμόδιοι θα προβούν στα προβλεπόμενα, χωρίς όμως να είναι και υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν στους οικείους του που βρίσκεται και τι κάνει, εφόσον το πρόσωπο είναι ενήλικας. Η μόνη ενημέρωση που “οφείλουν” να κάνουν, αφορά το εάν τελικά το πρόσωπο εντοπίστηκε.
2.Η αστυνομία δεν μπορεί να δράσει εκτός “δικαιοδοσίας”
Σε αναρίθμητες αστυνομικές ταινίες επαναλαμβάνεται η “ατάκα” που σε γενικές γραμμές θέλει την αστυνομία μιας περιοχής να μην μπορεί να δράσει πέρα από αυτή “καθώς δεν έχει δικαιοδοσία”. Έτσι οι κακοποιοί το μόνο που έχουν να κάνουν είναι εγκαταλείψουν την «καυτή ζώνη» όπου διέπραξαν αδικήματα και πλέον είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν.
Αυτό όμως ισχύει μόνο στις ταινίες και προφανώς για λόγους...σασπένς. Στις ΗΠΑ οι νόμοι σαφώς διαφέρουν από Πολιτεία σε Πολιτεία. Ακόμη και έτσι όμως, ένας αστυνομικός ο οποίος καταδιώκει έναν κακοποιό, μπορεί να τον συλλάβει όπου και αν βρίσκεται αυτός. Μάλιστα κάποιες Πολιτείες, έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα στην αστυνομία να δρα σε μεγάλη ακτίνα πέραν την έδρας της ή της “δικαιοδοσίας” της. Επίσης υπάρχουν και οι αποκαλούμενες “συμφωνίες κοινής δικαιοδοσίας” μεταξύ των σωμάτων αστυνομίας σε διαφορετικές Πολιτείες. Έτσι αστυνομικοί της μίας μπορούν να δράσουν εντός της περιοχής δικαιοδοσίας της άλλης.
3.Εντοπισμός τηλεφωνημάτων
Επίσης ένα από τα αγαπημένα κλισέ σε αστυνομικές ταινίες, ταινίες δράσης και θρίλερ. Η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται με παραλλαγές και συνήθως “εκτοξεύει” την αγωνία του θεατή που περιμένει να δει αν θα βρεθεί το σημείο από όπου έγινε το τηλεφώνημα. Οι “καλοί” συνομιλούν με τους “κακούς”, πρέπει να τον κρατήσουν στη γραμμή για συγκεκριμένο αριθμό δευτερολέπτων και εάν αυτή η αναγκαία συνθήκη εκπληρωθεί, τότε “εντοπίζουν” και το τηλεφώνημα. Οι “κακοί” βέβαια, τα ξέρουν όλα αυτά και πάντα κλείνουν, πριν συμπληρωθεί ο απαραίτητος χρόνος.
Ξεχάστε το! Στις περισσότερες χώρες, η αστυνομία ξέρει που βρίσκεται το πρόσωπο που καλεί από τη στιγμή που σηκώνει το τηλέφωνο. Αυτό μάλιστα ισχύει για τα “σταθερά” τηλέφωνα και όχι μόνο...Στις μέρες μας πλέον οι συσκευές κινητής τηλεφωνίας έχουν ενσωματωμένο σύστημα ανίχνευσης. Στη μόνη περίπτωση κατά την οποία το κινηματογραφικό σενάριο είναι πιο “πιστό” στην πραγματικότητα, είναι όταν ο “κακός” τηλεφωνεί από κλεμμένη συσκευή ή από κινητό με κάρτα. Ακόμη και έτσι όμως δεν χρειάζονται πλέον 60 δευτερόλεπτα για τον εντοπισμό του τηλεφωνήματος.
4.Η αστυνομία οφείλει να σου “διαβάσει τα δικαιώματά σου”
Οι αστυνομικοί εντοπίζουν τους “κακούς” και τους συλλαμβάνουν. Αυτοί όμως καταφέρνουν να αφεθούν ελεύθεροι, εξαιτίας μια τυπικής λεπτομέρειας: κατά τη σύλληψη δεν τον ενημέρωσαν για τα δικαιώματά του (τα αποκαλούμενα στις ΗΠΑ Miranta Rights), δηλαδή το γνωστό “Υou have the right to remain silent, anything you say it can and it will be used against you.....” .
Και πάλι όμως η διαδικασία δεν είναι αυτή. Ο αστυνομικός δεν χρειάζεται να ενημερώσει το δράστη για τα δικαιώματά του κατά την ώρα που του περνά χειροπέδες. Οφείλει όμως να το κάνει όταν ο δράστης έχει πλέον τεθεί υπό κράτηση αλλά και πάλι το σημαντικό είναι να έχει λάβει γνώση των δικαιωμάτων του κατά τη στιγμή που θα ξεκινήσει η διαδικασία της ανάκρισης. Διαφορετικά, ο κάθε συλληφθείς θα μπορούσε να ισχυριστεί πως οι αστυνομικοί δεν του “διάβασαν” τα δικαιώματά του και έτσι θα "ακυρωνόταν" η σύλληψη.
5.Το hacking είναι πάντα παράνομο
Το hacking είναι μια σαφώς παράνομη πρακτική όταν εξασκείται από διάφορες ομάδες οι οποίες στοχεύουν στην υποκλοπή ευαίσθητων πληροφοριών όπως τα στοιχεία πελατών τραπεζών. Στις ταινίες βέβαια, ο hacker είναι συνήθως εκείνος ο τύπος ο οποίος ζει απομονωμένος, είναι κοινωνικά αδέξιος- παρουσιάζεται συνήθως ως “σπασίκλας”- και ζει στο γκαράζ του σπιτιού της μαμάς του.
Για μια ακόμη φορά όμως στην...πραγματική ζωή τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Το hacking είναι νόμιμο σε αρκετές περιπτώσεις και οι hackers δεν είναι πάντα αυτά τα περίεργα πλάσματα όπως θέλει το Χόλιγουντ να πιστεύουμε. Πολλοί επαγγελματίες hackers, προσλαμβάνονται από μεγάλες εταιρείες προκειμένου να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Στην προκειμένη περίπτωση, η αποστολή τους είναι να εντοπίσουν όλες τις αδυναμίες ενός συστήματος που χρησιμοποιεί η εταιρεία για την οποία εργάζονται και το θωρακίσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πέσει θύμα hacking. Hackers μάλιστα, συχνά απασχολούνται και στις διωκτικές αρχές.
Πηγή: All That Is Interesting