Γιατί ο ερχομός ενός μωρού επηρεάζει άμεσα τη σχέση μας με τον/τη σύντροφό μας

Και πώς θα περιορίσουμε τις δυσάρεστες συνέπειες στο ελάχιστο δυνατό.
Open Image Modal
miniseries via Getty Images

Η μετάβαση στη γονεϊκότητα ενδέχεται να επηρεάσει τη σχέση μας με τον/τη συντροφό μας με διάφορους τρόπους. Είτε περιμένουμε το μωράκι μας, είτε έχουμε ήδη βιώσει τη χαρά που συνοδεύει την πατρότητα ή τη μητρότητα, παρακάτω ακολουθούν ορισμένα βασικά θέματα τα οποία οφείλουμε να έχουμε υπόψιν.

Κατά τη μετάβαση στη γονεϊκότητα, η πλειονότητα των ζευγαριών αναφέρει μείωση της ικανοποίησης από τη σχέση

Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα αποδεικνύει ότι το 67% των ζευγαριών αναφέρει μείωση της ικανοποίησης από τη σχέση για έως και τρία χρόνια μετά τον τοκετό. Αυτό ενδεχομένως οφείλεται στο γεγονός ότι αφού γίνουμε γονείς η συχνότητα και η ένταση των συγκρούσεων αυξάνεται, ενώ τα αισθήματα αμοιβαίας εκτίμησης μειώνονται. Εάν και εμείς με τον/την σύντροφό μας διαπιστώνουμε δυσκολίες, δεν είμαστε οι μόνοι. Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για αυτό.

Οι διαταραχές της ψυχικής υγείας

Η επιλόχειος κατάθλιψη αποτελεί μόνο μία από τις πολλές περιγεννητικές διαταραχές που παρατηρούνται στη διάθεσή μας και έρχεται να προστεθεί στο άγχος με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος ένας νέος γονέας μετά τη γέννηση του μωρού του.

Μετά τη γέννηση του μωρού τους, περίπου μία στις πέντε μαμάδες και ένας στους δέκα μπαμπάδες παρουσιάζουν επιλόχειο κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές. Το εν λόγω εύρημα είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς η ψυχική υγεία ενός γονέα επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ψυχική υγεία του/της συντρόφου του.

Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι εάν η μητέρα βιώνει επιλόχειο κατάθλιψη, ο κίνδυνος πατρικής κατάθλιψης αυξάνεται στο 50%. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ρομαντικές σχέσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος να περάσουν μια φάση δυσαρμονίας.

Λόγω των υψηλών απαιτήσεων και των γονεϊκών υποχρεώσεων που πάνε χέρι-χέρι με τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, τα ζευγάρια συχνά παραμελούν τη μεταξύ τους σχέση. Οι νέοι γονείς αφοσιώνονται ολοκληρωτικά στις καθημερινές ανάγκες του μωρού τους και αντί για ερωτικοί σύντροφοι, καταλήγουν απλώς δυο άνθρωποι που μεγαλώνουν μαζί ένα παιδί.

Τί γίνεται με το σεξ;

Σύμφωνα με πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα, οι γονείς με μικρά μωρά στο σπίτι κάνουν λιγότερο σεξ σε σχέση με τους γονείς που έχουν μεγαλύτερα παιδιά. Αυτό εξηγείται αν σκεφτούμε ότι για τουλάχιστον έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό οι γιατροί επιβάλλουν περιορισμούς στο σεξ, ενώ πρόσθετες επιπλοκές ενδέχεται να παρατείνουν το χρονικό πλαίσιο που προαναφέρθηκε.

Άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με την μικρότερη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών είναι:

  • O διαφορετικός τρόπος που το σώμα μας ανταποκρίνεται στο άγγιγμα μετά από τις συνεχείς σωματικές απαιτήσεις ενός βρέφους
  • Η στέρηση ύπνου
  • Οι φυσικές αλλαγές στο σώμα μας
  • Η έλλειψη χρόνου
  • Οι δυσκολίες στη σχέση μας με τον/την σύντροφό μας
  • Προσωπικοί συναισθηματικοί παράγοντες

Το ζουμί

Εάν παρατηρήσουμε ότι μετά τη γέννηση του μωρού μας η σχέση μας με τον/τη συντροφό μας παρουσιάζει δυσάρεστες αλλαγές, δεν αφήνουμε το αίσθημα πανικού να μας καταβάλει. Πρόκειται για κάτι φυσιολογικό που συμβαίνει στην πλειοψηφία των ζευγαριών. Αυτό δεν σημαίνει ότι για χάρη του μωρού μας πρέπει να αφήσουμε τον έρωτά μας να μαραζώσει.

Σίγουρα η κούραση, ο μη επαρκής ύπνος και η έλλειψη ελεύθερου χρόνου συγκαταλέγονται στα ζητήματα που απασχολούν τους νέους γονείς. Ωστόσο, εάν τα πάρουμε ένα-ένα και χωρίσουμε τις αρμοδιότητες με έναν ισότιμο τρόπο, σίγουρα θα μας περισσέψει λίγη ενέργεια και χρόνος για να αναζωπυρώσουμε τη φλόγα του έρωτά μας.

Πηγή: psychologytoday