«Θα έρθει σήμερα η μητέρα μου και δεν ξέρω αν υπάρχει θέση. Μάλλον θα καθίσει με τις ταξιθέτριες», σχολιάζει χαριτολογώντας η Λένα Παπαληγούρα, η Σκάρλετ Ο’Χάρα της παράστασης «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», ενώ ετοιμάζεται στο καμαρίνι της.

Βράδυ Πέμπτης, λίγο πριν τις 8 μ.μ. και θεατές όλων των ηλικιών φτάνουν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κατά κύματα. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στις 25 Απριλίου, με 2.500 εισιτήρια ήδη από την προπώληση και συνεχόμενα sold out που οδήγησαν σε παράταση μέχρι τα μέσα Ιουνίου.

Πού αποδίδει τη σταθερά θερμή ανταπόκριση του κοινού; «Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό. Πίστευα από την αρχή το όλο εγχείρημα, αλλά δεν πίστευα ότι θα είχε τέτοια ανταπόκριση και ότι ο κόσμος θα μας αγκαλιάσει σε τέτοιο βαθμό. Νομίζω ότι σχετίζεται σίγουρα με την ταινία και πόσο εμβληματική είναι, αλλά θεωρώ ότι κουβαλάει και το ίδιο το μυθιστόρημα έναν μύθο. Ακόμα και οι άνθρωποι που δεν το έχουν διαβάσει, πιθανόν επιλέγουν να το μάθουν μέσα από μία θεατρική παράσταση».

Μεταξύ Σκάρλετ Ο’Χάρα και «Αντιγόνης» -η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα 28 Ιουνίου- η Λένα Παπαληγούρα μοιράζεται τις σκέψεις της για τη συνάντηση της με τους δύο αυτούς σπουδαίους γυναικείους χαρακτήρες, ενώ αναφέρεται και στα παιδιά της, τα δύο μικρά αγόρια της, ηλικίας 6,5 και 5 ετών, για τα οποία δηλώνει «πολύ περήφανη». «Είναι η χαρά και η δύναμη μου», όπως μας λέει. 

«Είχα στο μυαλό μου ότι είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα, μου αποκαλύφθηκε ότι είναι πολλά περισσότερα»

Αλήθεια, είχε δει την κλασική ταινία των οκτώ Όσκαρ; «Είχα δει την ταινία στην εφηβεία μου. Δεν θυμόμουν πολλά, αλλά τώρα με την πρόταση της Ιόλης Ανδρεάδη την ξαναείδα, διάβασα και το βιβλίο και οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα, γιατί είχα στο μυαλό μου ότι είναι, κατά κύριο λόγο, ένα ρομαντικό μυθιστόρημα. Μου αποκαλύφθηκε ότι είναι πολλά περισσότερα».

»Επίσης, νομίζω ότι η διασκευή της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη, συνομιλεί με έναν ενδιαφέροντα τρόπο με το σήμερα -σχεδόν κλείνει το μάτι στις δύο εποχές. Οπότε θεωρώ ότι και για κάποιον που το βλέπει, ακόμα κι αν έχει διαβάσει το μυθιστόρημα ή αν έχει δει την ταινία, μπορεί να βάλει το μονοπάτι του μυαλού του και σε άλλες διαδρομές».

Η Λένα Παπαληγούρα αποδέχτηκε την πρόταση όταν διάβασε ένα μέρος της διασκευής -δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί, «ήταν κάτι που συζητούσαμε πολύ καιρό πριν», όπως λέει στη HuffPost. «Μου φάνηκε πολύ δελεαστική η πρόταση και γενικά, το να μεταφέρεις ένα μυθιστόρημα στη σκηνή μου φαίνεται ούτως ή άλλως ενδιαφέρον. Κυρίως, επειδή καλείσαι να κάνεις μια επιλογή ως προς τη ματιά που θα έχεις στην παράσταση ήδη από τη διασκευή. Ο χρόνος είναι πολύ συμπυκνωμένος σε μία θεατρική παράσταση, οπότε αυτό συμβαίνει εκ των πραγμάτων. Η Ιόλη Ανδρεάδη επιλέγει να εστιάσει και στην ερωτική σχέση που είναι ένα πυρηνικό θέμα του βιβλίου, αλλά και στον αντιπολεμικό του χαρακτήρα».

«Έπρεπε να ξεχάσω την εμβληματική ερμηνεία της Βίβιαν Λι»

Ποια είναι η Σκάρλετ Ο’Χάρα της Λένας Παπαληγούρα; «Αυτό ήταν μια δύσκολη αποστολή, γιατί έπρεπε να ξεχάσω την εμβληματική ερμηνεία της Βίβιαν Λι. Ήταν για μένα προϋπόθεση ώστε να μπορέσω να φτιάξω κάτι από την αρχή. Οπότε δημιουργήσαμε μία ηρωίδα από το μηδέν, βασισμένη κυρίως στο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ και φυσικά, με επιρροές από την ταινία, που έχουν, είτε το θέλουμε είτε όχι, ποτίσει τη σκέψη μας γύρω από αυτό το υλικό. Και νομίζω ότι φτιάξαμε περισσότερο μια αντι-ηρωίδα, παρά μια ηρωίδα. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον για μένα. Είναι ένας χαρακτήρας πολύπλοκος, ένας χαρακτήρας αδίστακτος, αλλά και τρυφερός, ένας χαρακτήρας που οι συνθήκες τον αναγκάζουν να κάνει τα πάντα για να επιβιώσει. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρόσωπο. Με τα σκοτεινά και τα φωτεινά σημεία του». 

«Νομίζω ότι ένας άνθρωπος προκειμένου να επιβιώσει μπορεί να θυσιάσει τα πάντα»

Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς για την επιβίωση; Τι να θυσιάσει; «Κρίνοντας από την περίπτωση της Σκάρλετ, νομίζω ότι ένας άνθρωπος προκειμένου να επιβιώσει μπορεί να θυσιάσει τα πάντα», απαντά η Λένα Παπαληγούρα. «Και δεν μιλάω μόνο για την πραγματική επιβίωση, γιατί στο έργο τίθεται και θέμα πραγματικής επιβίωσης, οι άνθρωποι βρίσκονται από τα πούπουλα στο να πεινάνε από τη μια μέρα στην άλλη. Τα παίρνει όλα ο άνεμος -εξού και ο τίτλος. Μιλάμε όμως και για μία επιβίωση με την έννοια των σχέσεων. Ότι δεν υπάρχει τίποτα από το οποίο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κρατηθούν. Νιώθω ότι η Σκάρλετ παλεύει να μην χαθεί, παλεύει να κρατηθεί από καθετί ζωντανό που περνάει από δίπλα της».

Και το καλοκαίρι «Αντιγόνη»

«Έχουμε ξεκινήσει πρόβες και χαίρομαι γιατί συνεργάζομαι με τον Θέμη Μουμουλίδη, με έναν υπέροχο θίασο και Κρέοντα τον Μελέτη Ηλία, με τον οποίο έχουμε μεγάλη εκτίμηση και αγάπη. Χαίρομαι γιατί νομίζω είναι η στιγμή να ξαναθυμηθούμε αυτό το έργο, την «Αντιγόνη» -όχι ότι το έχουμε ποτέ ξεχάσει».

«Οι περισσότεροι από μας στην καθημερινότητα είμαστε Ισμήνη»

Ο Μουμουλίδης υπογραμμίζει στο σκηνοθετικό του σημείωμα τη λέξη «Όχι». Τι θέση έχουν οι Αντιγόνες σε έναν κόσμο που κάνει στροφή σε ένα συντηρητικό κλίμα;, ρωτάμε την Λένα Παπαληγούρα.

«Νομίζω ότι δυστυχώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, οι περισσότεροι από μας, στην καθημερινότητα είμαστε Ισμήνη. Όμως έχουμε ανάγκη τις Αντιγόνες για να μας θυμίζουν αυτά τα ‘Όχι’. Για να μας θυμίζουν αυτό που πολύ ωραία λέει ο Στάιν, ότι η Αντιγόνη είναι η αφροσύνη της καλοσύνης που αντιτίθεται στη φαύλη αφροσύνη και ματαιοδοξία του Κρέοντα. Έχουμε ανάγκη από αυτή την καλοσύνη, έχουμε ανάγκη από το ανυπότακτο πνεύμα της και από την καθαρή της σκέψη. Με συγκινεί πάρα πολύ. Γιατί έχει μια μεγάλη πίστη σε αυτό που πιστεύει και αυτό είναι και που την οδηγεί».