Σε κλίμα συγκίνησης παρουσία ανθρώπων του πνευματικού κι ακαδημαϊκού χώρου, συγγενών και φίλων, περατώθηκε λίγο πριν από τις 12 το μεσημέρι η κηδεία του Θανάση Βαλτινού στο Α′ Νεκροταφείο Αθηνών.
Για το πρόσωπο και το έργο του συγγραφέα που έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου σε ηλικία 92 ετών μίλησαν, απευθύνοντας τον ύστατο χαιρετισμό, ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Σταμάτης Κριμιζής και ο αντιπρόεδρος Μιχάλης Τιβέριος, η αδελφή του, καθώς και ο Κωστής Δανόπουλος, ο φιλολογικός επιμελητής των βιβλίων του κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.
Μεσίστια η σημαία της Ακαδημίας Αθηνών
Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημαία της Ακαδημίας Αθηνών – της οποίας υπήρξε πρόεδρος – κυμάτιζε μεσίστια για τρεις μέρες μετά το θάνατό του, σύμφωνα με απόφαση των μελών της.
«Ο Θανάσης Βαλτινός ξεχώρισε όχι μόνο για το ιδιαίτερο λογοτεχνικό του ύφος και την αδιαμφισβήτητη συγγραφική επιδεξιότητά του, αλλά και για την καθοριστική του παρουσία στην ελληνική πεζογραφία της μεταπολεμικής περιόδου. Με ιδιαίτερη ευαισθησία και οξύνοια πραγματεύτηκε ιστορικά και κοινωνικά ζητήματα της σύγχρονης Ελλάδας μετουσιώνοντάς τα σε τέχνη και θέτοντας στο επίκεντρο τους ανθρώπινους χαρακτήρες. Το έργο του αποτέλεσε μία ουσιαστική πηγή έμπνευσης στο πεδίο της ελληνικής λογοτεχνίας και συνιστά πλέον μία πολύτιμη παρακαταθήκη για τον ελληνικό πολιτισμό», ανέφερε σε σχετική ανακοίνωσή της η Ακαδημία Αθηνών.
Ποιος ήταν ο Θανάσης Βαλτινός
Ο Θανάσης Βαλτινός, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μεταπολεμικούς συγγραφείς, απεβίωσε το μεσημέρι της Τετάρτης 30 Οκτωβρίου, σε ηλικία 92 ετών.
Γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης.
Ήρθε στην Αθήνα το 1950 και σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και σε σχολή κινηματογράφου.
Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1958 με το διήγημα του Κατακαλόκαιρο σε διαγωνισμό του περιοδικού Ταχυδρόμος. Το 1963 δημοσίευσε στο περιοδικό Εποχές το αφήγημα Η κάθοδος των εννιά, έργο που κυκλοφόρησε και σε γερμανική μετάφραση το 1976.
Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα -μεταξύ αυτών τα έργα «Συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη», «Ορθοκωστά», «Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο»-, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική γραφή και μετάφραση – συνεργάτης του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν -, καθώς και με το κινηματογραφικό σενάριο.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε μέρος στην αντιστασιακή έκδοση 18 Κείμενα.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Καννών για το Ταξίδι στα Κύθηρα σε σκηνοθεσία Θόδωρου Αγγελόπουλου το 1984.
Το 1990 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο «Στοιχεία για την Δεκαετία του 60», το 2001 με το Διεθνές βραβείο Καβάφη και το 2002 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη για το σύνολο του έργου του.
Το 2003 του απενεμήθη ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, γενικός διευθυντής της ΕΡΤ (1989-1990) και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (2005-2006). Υπήρξε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας χρημάτισε πρόεδρος επί πέντε θητείες.
Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο συγγραφέας είχε πει πως το μυθιστόρημά του «Ορθοκωστά», που προκάλεσε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 την αντίδραση της αριστερής κριτικής, έσπασε ένα μεγάλο ταμπού: την πεποίθηση ότι ο Εμφύλιος έγινε από τους μισούς κακούς Έλληνες σε βάρος των άλλων μισών καλών Ελλήνων.
Ο Θ. Βαλτινός μνημόνευε επίσης τις οφειλές του στα βιβλικά κείμενα και στο δημοτικό τραγούδι, σημειώνοντας πως η ποιητική αίσθηση την οποία αποπνέει συχνά η πεζογραφία του οφείλεται στη γοητεία την οποία του άσκησε όταν ήταν παιδί ο προφορικός λόγος κάποιων αγράμματων ανθρώπων από το κοντινό του περιβάλλον.
ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ…
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, καταλανικά, ιταλικά, σουηδικά, βουλγαρικά, τουρκικά.
