Νερό σε υγρή μορφή έρεε κάποτε στον αστεροειδή από τον οποίο προέκυψε ο κοντινός στη Γη αστεροειδής Ryugu, πάνω από ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τον αρχικό σχηματισμό του, σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων στην Ιαπωνία.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα κομμάτια που έφερε το διαστημόπλοιο Hayabusa2 της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας, JAXA και κατέληξαν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα, που ανατρέπει παλιές θεωρίες περί υδάτινης δραστηριότητας μόνο στις πολύ πρώιμες αρχές της ιστορίας του ηλιακού συστήματος. Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τα μοντέλα που έχουν να κάνουν με τον σχηματισμό της Γης.
Οι επιστήμονες έχουν μια αρκετά καλή ιδέα ως προς το πώς σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα, μα υπάρχουν και αρκετά κενά. Ένα από αυτά είναι το πώς η Γη έφτασε να έχει τόσο πολύ νερό.
Είναι γνωστό πως οι αστεροειδείς σαν τον Ryugu (οι αποκαλούμενοι ανθρακούχοι αστεροειδείς) , που σχηματίστηκαν από πάγο και σκόνη στο εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, έφεραν νερό στη Γη. Τον Ryugu τον είχε επισκεφθεί το 2018 το διαστημόπλοιο Hayabusa2, στην πρώτη επίσκεψη αυτού του είδους, που περιελάμβανε συλλογή δειγμάτων και επιστροφή τους στη Γη.
«Διαπιστώσαμε πως ο Ryugu διατηρούσε ένα πολύ ξεκάθαρο “αρχείο” υδάτινης δραστηριότητας, στοιχεία πως υγρά κινούνταν ανάμεσα στους βράχους τους πολύ αργότερα από ό,τι περιμέναμε» είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Τσουγιόσι Ιιζούκα, του Τμήματος Γεωεπιστημών- Πλανητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. «Αυτό αλλάζει όσα ξέραμε για τη μακροπρόθεσμη μοίρα του νερού στους αστεροειδείς. Το νερό υπήρχε για πολύ καιρό και δεν εξαντλήθηκε όσο γρήγορα νομίζαμε».
«Κλειδί» στην όλη διαδικασία ήταν η ανάλυση των ισοτόπων λουτήτιου (Lu) και αφνίου (Hf). Η παρουσία τους σε συγκεκριμένες ποσότητες στα δείγματα που μελετήθηκαν αναμενόταν να συσχετίζεται με την ηλικία του αστεροειδούς με μάλλον προβλέψιμο τρόπο, ωστόσο η αναλογία ήταν διαφορετική του αναμενομένου, κάτι που υποδείκνυε ότι υπήρχε ένα υγρό το οποίο ξέπλενε το λουτήτιο από τα βράχια.
«Σκεφτήκαμε πως το χημικό αρχείο του Ryugu θα θύμιζε συγκεκριμένους μετεωρίτες που είχαν ήδη μελετηθεί στη Γη» είπε o Ιιζούκα. «Μα τα αποτελέσματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να αποκλείσουμε προσεκτικά άλλες πιθανές εξηγήσεις και εν τέλει συμπεράναμε πως το σύστημα Lu-Hf είχε διαταραχθεί από ύστερη ροή υγρών. Ο πιο πιθανός καταλύτης ήταν μια πρόσκρουση σε έναν μεγαλύτερο αστεροειδή, μητρικό του Ryugu, που κατακερμάτισε τον βράχο και έλιωσε τον θαμμένο πάγο, επιτρέποντας στο νερό σε υγρή μορφή να κυκλοφορήσει στο σώμα. Ήταν μια πραγματική έκπληξη. Αυτή η πρόσκρουση ίσως να είναι επίσης υπεύθυνη για τη διαταραχή στο μητρικό σώμα που σχημάτισε τον Ryugu».
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συμπεράσματα είναι πως οι πλούσιοι σε άνθρακα αστεροειδείς ίσως περιείχαν και έφεραν πολύ περισσότερο νερό στη Γη από ό,τι είχε θεωρηθεί ως τώρα. Όπως φαίνεται, το μητρικό σώμα του Ryugu διατηρούσε πάγο για πάνω από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι παρόμοια σώματα που έπεφταν στη νεαρή Γη ίσως μετέφεραν δύο με τρεις φορές περισσότερο νερό από αυτό που δείχνουν τα καθιερωμένα μοντέλα- επηρεάζοντας σημαντικά τους αρχαίους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα του πλανήτη.
«Η ιδέα πως αντικείμενα σαν τον Ryugu συγκράτησαν τον πάγο για τόσο καιρό είναι αξιοσημείωτη» είπε ο Ιιζούκα. «Υποδεικνύει πως τα δομικά στοιχεία της Γης ήταν πολύ πιο υγρά από ό,τι φανταζόμασταν. Αυτό μας κάνει να επανεξετάσουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες άρχισε το υδάτινο σύστημα του πλανήτη μας» πρόσθεσε.
