Τον Νοέμβριο του 1998, ο τότε 29χρονος πρώην αλεξιπτωτιστής του βρετανικού στρατού ξεκίνησε από την Πούντα Αρένας της Χιλής με μια απλή και ακραία ιδέα: να γυρίσει σπίτι του στο Χαλ της βορειοανατολικής Αγγλίας, χωρίς να χρησιμοποιήσει κανένα μεταφορικό μέσο. Μόνο με τα πόδια ή κολυμπώντας, σε «αδιάσπαστα βήματα» από ήπειρο σε ήπειρο. Είκοσι επτά χρόνια μετά, έχοντας διανύσει πάνω από 56.000 χιλιόμετρα, ο 56χρονος σήμερα Bushby βρίσκεται 145 χιλιόμετρα νότια της Βουδαπέστης και εκτιμά ότι, αν όλα πάνε καλά, θα πατήσει βρετανικό έδαφος το φθινόπωρο του 2026.
Στο μεταξύ, η «Εκστρατεία Γολιάθ» έχει περάσει από όλα: οικονομική κατάρρευση, απαγορεύσεις βίζας, πανδημία, συλλήψεις, αλλά και μερικές από τις πιο ακραίες διαδρομές στον πλανήτη. Από τον Δαρien Gap μέχρι τη διάσχιση του παγωμένου στενού του Μπέρινγκ. Το 2024, για να αποφύγει Ρωσία και Ιράν, διέσχισε με τετραμελή ομάδα κολυμπώντας την Κασπία Θάλασσα: 288 χιλιόμετρα σε 31 ημέρες, με 132 ώρες στο νερό και ανάπαυση μόνο σε σκάφη υποστήριξης.
Τώρα, άλλο ένα γραφειοκρατικό εμπόδιο μπορεί να τον αναγκάσει να κολυμπήσει και τη Μάγχη, αν δεν του επιτραπεί να περάσει πεζός από τη σήραγγα. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος μιλά για «συλλογική προσπάθεια», χάρη σε χορηγούς, φίλους, συν-περιπατητές και την οικογένειά του που τον στηρίζουν από μακριά.
Και μετά; Όχι άλλη αποστολή ζωής, λέει. Θέλει να αφιερωθεί στην επιστήμη, την εκπαίδευση, τις νέες γενιές. «Αυτή ήταν η περιπέτεια μιας ζωής», παραδέχεται. «Το επόμενο κεφάλαιο θα είναι να χρησιμοποιήσω όσα έμαθα».
