Στην πολιτική ζωή ο λόγος θα πρέπει να υποστηρίζεται από πράξεις που βασίζονται στο δημόσιο διάλογο και να μην εμπεριέχουν «προσωπικούς δαίμονες».
Στις 5 Δεκεμβρίου προσέρχονται στις κάλπες να ψηφίσουν χιλιάδες ψηφοφόροι με στόχο την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, 6 υποψήφιοι με διαφορετικό λόγο και θέσεις ο καθένας. Στον αγώνα για την κούρσα της ηγεσίας ξεχάσαμε όμως τι συμβολίζει ιδεολογικά η μεθαυριανή διαδικασία. Ως ένας άνθρωπος που έχει περάσει από το φοιτητικό κίνημα από αρκετές θέσεις ευθύνης και ως πολιτικό στέλεχος της παράταξης, θέτω κάποιους προβληματισμούς με αφορμή τις εσωκομματικές εκλογές.
Η σημερινή διαδικασία είναι γιορτή της δημοκρατίας. Ανοιχτές διαδικασίες, δημοκρατικές αρχές και ενεργοί πολίτες αποτελούν το πιο ισχυρό όπλο για την προστασία του χώρου. Ψηφοφόροι, φίλοι του κόμματος, μέλη της κοινωνίας των πολιτών, τους δίνεται η δυνατότητα να προσέλθουν στις κάλπες, έχοντας λόγο και δυνατότητα ανάδειξης εκείνης της πολιτικής προσωπικότητας που θα προεδρεύσει της σοσιαλοδημοκρατικής παράταξης και θα μπορεί να λάβει τα ηνία της κυβέρνησης της Χώρας.
Το «εγώ» και το «εμείς», έννοιες που ανέκαθεν συγκρούονταν μέσα από μια αμοιβαία πολιτική πράξη αντίδρασης, αλληλεπίδρασης, μπορούν μέσα από τον υγιή, συνεχή, ανοιχτό διάλογο υπό τη βάση της κοινής αμοιβαιότητας και αποδοχής της διαφορετικότητας, να συνυπάρξουν για τις ανάγκες του συλλογικού συμφέροντος.
Εσωτερικές εχθροπραξίες δεν χωρούν στην επόμενη μέρα.
Το στενό ή διευρυμένο λοιπόν εκλογικό σώμα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, χωρίς καμιά αμφιβολία. Ποιο είναι όμως το ζητούμενο και κυρίαρχο διακύβευμα για την επιλογή της νέας ηγεσίας, η ανανέωση, η ενότητα του χώρου ή η ενίσχυσή του και η νίκη του στις επόμενες εκλογές;
Η ενότητα και η συλλογικότητα, χωρίς καμία αμφιβολία είναι αυτές οι αρετές που μπορούν να αποτελέσουν κοινό χώρο πολιτικής δράσης. Μέσα από αυτή την πράγματι δημοκρατική διαδικασία ξεχνάμε να αναδείξουμε το σημαντικότερο ζητούμενο. Αυτό δεν είναι η αυριανή ηγεσία του κόμματος, αλλά ο κίνδυνος διάλυσης του μόνου κόμματος που πρεσβεύει τις αρχές της σύγχρονης σοσιαλοδημοκρατίας. Η αποδοχή της ιδεολογικής πλατφόρμας από την ίδια την κοινωνία και όχι απλώς η ανάδειξη ηγεσίας ενός ιστορικού κόμματος, η διεύρυνση του εκλογικού σώματος, ο «επαναπατρισμός» των ψηφοφόρων μας.
Το διακύβευμα της 3ης Σεπτέμβρη ήταν η ανάδειξη των μη προνομιούχων. Σήμερα, ο δημόσιος διάλογος πρέπει να επικεντρωθεί εκ νέου στον άνθρωπο, στον πολίτη και την θωράκιση του δημοκρατικού πολιτεύματος που η δεκαετής οικονομική κρίση, κλόνισε ισχυρά.
Οι πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία ανέδειξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ανάγκη επιστροφής σε πιο ανθρωποκεντρικά μοντέλα διακυβέρνησης. Αυτό σημαίνει πως η μετάβαση της ατομικότητας στο επίπεδο των συλλογικών πράξεων αποτελεί τον βασικότερο πυλώνα εύρυθμης λειτουργίας και αξιοπιστίας και προάσπισης του κύρους και της αξιοπρέπειας της παράταξής μας. Η δημιουργία πολωτικών τάσεων μόνο κακό κάνει στην εικόνα και στο ιδεολογικό ορόσημο του χώρου μας.
Ως πολιτικό κόμμα με ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό «ρεύμα» είμαστε ξεκάθαρα οριοθετημένοι απέναντι στη δεξιά και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μετατρέψει μια δημοκρατικά πολιτική διαδικασία, που στόχος της είναι πολιτική ενότητα, η αυτόνομη πορεία και η προοδευτική ενότητα σε, σε ιδεολογικό «δεκανίκι» κανενός.
Ως στέλεχος του κόμματος που από τα 18 μου χρόνια μάχομαι, εργάζομαι για την ενότητα της παράταξης που πρεσβεύει τις αρχές της σύγχρονης σοσιαλοδημοκρατίας επιθυμώ η επόμενη μέρα να μας βρει όλους μαζί, με μια παράταξη ενωμένη και κερδισμένη.
Ζητούμενα η ανάγκη να συγκροτηθεί ένας προοδευτικός πόλος απέναντι στη συντηρητική παράταξη, ως μία εναλλακτική στρατηγική σε αντίθεση με τον νεοφιλελευθερισμό και τις συντηρητικές αξίες που πρεσβεύει. Στη «μετά» εποχή η σοσιαλοδημοκρατία καλείται να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά και τους στόχους της αφήνοντας πίσω λάθη του παρελθόντος και μόνο συσπειρωμένοι μπορούμε να το αποδείξουμε αυτό.
***
Ο Γιώργος Ντούρος είναι Γραμματέας της Β’2 Νομαρχιακής του Βορείου Τομέα Αθηνών και στέλεχος του ΚΙΝΑΛ.