Το ετήσιο έργο του Ελβετού καλλιτέχνη Φρανσουά Μοντού για την κατασκευή γλυπτών από πηλό στις όχθες του ποταμού Tολέρ της Ελβετίας φέτος έχει εξελιχθεί σε ένα μαγευτικό συγκρότημα κάστρων, καθώς η ξηρασία που πλήττει την Ευρώπη του επιτρέπει να επεκτείνει τον κόσμο των ονείρων του.
Ο Μοντού ξεκίνησε το φετινό έργο με μέτριες φιλοδοξίες πριν από έξι εβδομάδες, αλλά η ξηρασία του επέτρεψε να χτίσει μια ολόκληρη πόλη με κωδωνοστάσια. Τώρα έχει ανάμεικτα συναισθήματα: θέλει να βρέξει, αλλά λυπάται με τη σκέψη ότι ο κόσμος των ονείρων του εξαφανίζεται υπό τις σταγόνες τις βροχής.
«Φαντάζομαι τη ζωή των ανθρώπων που περπατούν κάτω από τις καμάρες, κάτω από τη γέφυρα, κοιτάζουν τα μνημεία, κοιτάζουν την πόλη», είπε ο Monthoux, ο οποίος εργάζεται με πηλό από την αποξηραμένη κοίτη του ποταμού Tολέρ στο καντόνι του Βω στη δυτική Ελβετία.
«Λοιπόν, μπαίνω σε μια φούσκα και γίνομαι ονειροπόλος... Βλέπω τον κόσμο τους να δημιουργείται κάτω από τα δάχτυλά μου», πρόσθεσε. Ο Μοντού, λάτρης της φύσης, δηλώνει πως λυπάται πολύ να βλέπει το περιβάλλον να πεθαίνει, όσο κι αν αυτό κάνει τα έργα του να ζουν περισσότερο.
«Θα ήταν καταστροφή» εάν μια διαρκής ξηρασία σήμαινε ότι μπορούσε να συνεχίσει το έργο για χρόνια. Ταυτόχρονα, ξέρει εξαρχής ότι οι δημιουργίες του είναι προσωρινές.
«Φυσικά, είμαι λίγο λυπημένος, γιατί στεναχωριέμαι που η μορφή που έδωσα στο θέμα θα εξαφανιστεί», είπε. Οι επισκέπτες του γλυπτού το απολαμβάνουν όσο διαρκεί.
«Δεν έχω λόγια να πω αυτό που νιώθω, γιατί είναι... είναι απλά υπέροχο», είπε η Χάιντι Μπούτι, κάτοικος του Βω.