Ένα ακόμη σημαντικό βήμα στην προσπάθεια ανάπτυξης μια πιθανής θεραπείας για τον HIV (AIDS) φαίνεται να κάνει η επιστημονική κοινότητα, μετά την ανακοίνωση πως επετεύχθη επιτυχώς η απομάκρυνση μολυσμένων από τον ιό κυττάρων με χρήση της βραβευμένης με Νόμπελ Τεχνολογία επεξεργασίας γονιδίων Crispr.
H μέθοδος αυτή μοιάζει να λειτουργεί σαν ψαλίδι, αλλά σε μοριακό επίπεδο, ”κόβωντας” το DNA έτσι ώστε τα μολυσμένα μέρη να μπορούν να αφαιρεθούν ή να ”απενεργοποιηθούν”.
Η ελπίδα είναι, όπως αναφέρει το BBC, οι επιστήμονες να μπορέσουν τελικά να απαλλάξουν πλήρως τον τα κύτταρα από τον ιό αν και χρειάζεται πολλή περισσότερη δουλειά και έρευνα για να πιστοποιηθεί εάν η διαδικασία είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
Τα υπάρχοντα φάρμακα για τον HIV μπορούν να επιβραδύνουν τον ιό αλλά όχι να τον εξαλείψουν.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, παρουσιάζοντας μια σύνοψη των πρώτων ευρημάτων της σε ιατρικό συνέδριο αυτή την εβδομάδα, τόνισαν πως η δουλειά τους μέχρι στιγμής είναι μόνο μια ”απόδειξη της αρχικής ιδέας” και η μέθοδος δεν θα μπορεί να μετατραπεί σε θεραπεία για τον ΗΙV άμεσα.
Και ο δρ. Τζέιμς Ντίξον, αναπληρωτής καθηγητής τεχνολογιών βλαστικών κυττάρων και γονιδιακής θεραπείας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, συμφωνεί, λέγοντας ότι τα ευρήματα απατούν εξονυχιστικό έλεγχο.
″Θα απαιτηθεί πολλή περισσότερη δουλειά για να αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα σε αυτές τις κυτταρικές αναλύσεις μπορούν να αφορούν ολόκληρο το σώμα για να έχουμε μια πιθανή μελλοντική θεραπεία...Θα χρειαστεί να αναπτυχθεί περεταίρω η μέθοδος πριν να υπάρξει θετικό αντίκτυπο σε όσους έχουν προσβληθεί από τον HIV”.
Άλλοι επιστήμονες προσπαθούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το Crispr κατά του HIV.
Και η Excision BioTherapeutics λέει ότι μετά από 48 εβδομάδες, τρεις εθελοντές με HIV δεν παρουσιάζουν σοβαρές παρενέργειες.
Ωστόσο δρ. Τζόναθαν Στόι, ειδικός σε ιούς στο Ινστιτούτο Francis Crick, στο Λονδίνο, είπε ότι η αφαίρεση του HIV από όλα τα κύτταρα που μπορεί να τον φιλοξενούν στο σώμα συνιστά μια ”τεράστια πρόκληση”.
″Τα εκτός στόχου αποτελέσματα της θεραπείας, με πιθανές μακροπρόθεσμες παρενέργειες, παραμένουν ανησυχητικά”, είπε. ”Ως εκ τούτου, φαίνεται πιθανό ότι θα περάσουν πολλά χρόνια προτού γίνει ρουτίνα οποιαδήποτε θεραπεία με βάση το Crispr - ακόμη και αν υποτεθεί ότι μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική”.
Ο HIV μολύνει και επιτίθεται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, χρησιμοποιώντας τους δικούς τους μηχανισμούς για να αναπαραχθεί.
Ακόμη και με αποτελεσματική θεραπεία, μερικοί περνούν σε κατάσταση ύφεσης ή λανθάνουσας κατάστασης - επομένως παραμένουν φορείς του ιού αλλά δεν παράγουν ενεργά νέο.
Τα περισσότερα άτομα με HIV χρειάζεται να λαμβάνουν δια βίου αντιρετροϊκή θεραπεία. Εάν σταματήσουν να παίρνουν αυτά τα φάρμακα, ο αδρανής ιός μπορεί να ξαναξυπνήσει και να προκαλέσει ξανά προβλήματα.
Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις ασθενών που έχουν ”θεραπευτεί” με επιθετικές θεραπείες καρκίνου που εξαφάνισαν ορισμένα από τα μολυσμένα κύτταρά του, αλλά αυτή η μέθοδος δεν συνίσταται για την θεραπεία αποκλειστικά του HIV.
Πηγή: BBC