Επικίνδυνο για τέλεση νέων αδικημάτων έκριναν οι δικαστές του συμβουλίου εφετων Λαμίας τον Γιάννη Μιχαηλίδη, απορρίπτοντας το αίτημα του για υφ’ όρον απόλυση.
Οι δικαστές, αναφερόμενοι στην απόδραση του κρατούμενου το 2019 είχε εξηγούν πως μέχρι και τη σύλληψη του ξανά το 2020, είχε τελέσει σοβαρά εγκλήματα.
«Ουδόλως αναφέρεται στην μεγάλη και ιδιαίτερη επικίνδυνη δράση που ανέπτυξε, αμέσως σχεδόν, την απόδραση του, παρά μόνο ισχυρίζεται ότι ως καταζητούμενος, δεν είχε άλλο τρόπο να επιβιώσει, ωστόσο, αυτή η επιλογή του να αποδράσει και να προχωρήσει σε ένα νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δραστηριότητας, αδικαιολόγητης αναφορικά με το λόγο τον οποίο επικαλείται στο υπόμνημα του και στην έφεση του, καταδεικνύει σαφώς τόσο την σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς, όσο και το ότι η πολυετής παραμονή του στο κατάστημα κράτησης από την 1/2/2013 έως και την 7/6/2019 δεν συνέβαλλε καθόλου στο σωφρονισμό του».
Στο σκεπτικό των δικαστών γίνεται λόγος για «προσχηματικά καλή» διαγωγή του κρατούμενου καθώς «μέχρι τότε είχε τιμωρηθεί με την απόφαση 3/21.1.2014 του πειθαρχικού συμβουλίου του καταστήματος κράτησης Κορυδαλλού με την – διαγραφείσα σήμερα – ποινή του περιορισμού σε ειδικό κελί κράτησης για πέντε ημέρες και την ποινή των 35 βαθμών συνολικά για τις πράξεις της άσκησης βίας, της απείθειας και τον ύβρεων κατά μελών του προσωπικού».
Μάλιστα, περιγράφεται πως ο κρατούμενος κατηγορείται ότι φέρεται να είχε τελέσει την 24.2.2018 απλή συνέργεια σε στάση κρατουμένων στον Κορυδαλλό, αλλά όπως εξηγούν «ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η ανακοίνωση στο Athens indymedia, που υπέγραψε μαζί με άλλους πέντε συγκατηγορούμενους του, σε συμπαράσταση του αναρχικού Ντίνου Γιαντζόγλου, μέλους της οργάνωσης «πυρήνες της φωτιάς», παρέχοντας ψυχική συνδρομή και ενίσχυση στην ειλημμένη απόφαση των κρατουμένων, που συνιστά την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού, δεν έγινε στις 24 – 2 – 2018, αλλά τέσσερις ημέρες μετά την στάση κρατουμένων, πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι ο παραπάνω ισχυρισμός του είναι βάσιμος και επομένως μπορεί κατηγορία αυτή να ληφθεί υπόψη στην παρούσα διαδικασία, ανεξάρτητα αν ο εκκαλών έχει βάσιμες προσδοκίες περι απαλλαγής του με βούλευμα» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Καταληκτικά αναφέρεται πως η καλή διαγωγή του κρατούμενου στο διάστημα από την αναφυλάκισή του μέχρι σήμερα «δεν κρίνονται ικανά να οδηγήσουν σε ασφαλές συμπέρασμα περί της ελλείψεως επικινδυνότητας του για την τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων, αν αφεθεί ελεύθερος, διότι το χρονικό σημείο της συμπλήρωσης των τυπικών προϋποθέσεων αποφυλακίσεως του πλησίαζε και η τέλεση πειθαρχικών παραπτωμάτων από εκείνον θα ισοδυναμούσε με (παράλογη) έκφραση βουλήσεως της παραμονής του στην φυλακή. Η διαγωγή του λοιπόν κατά τον πρόσφατο χρόνο είναι προσχηματικά καλή και η απόλυτη αναγκαιότητα στην συνέχιση της κράτησης του για την αποτροπή τέλεσης άλλων αδικημάτων παραμένει. Ειδικότερα αυτή η κρίση – περί της κατ’ επίφαση καλής διαγωγής του – δεν είναι αυθαίρετη, αλλά στηρίζεται σε σταθερή βάση, την οποία ο ίδιος ο κρατούμενος δημιουργούσε, δοκιμαζόμενους κατά το χρόνο της ελεύθερης διαβίωσης του, που παρανόμως ανέκτησε με την απόδραση του».
Πηγή: dikastiko.gr