Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κουΐνσλαντ (UQ) έδειξαν για πρώτη φορά ότι κάποια από τα πιο οδυνηρά τσιμπήματα μυρμηγκιών στον κόσμο στοχεύουν νεύρα, όπως το δηλητήριο των φιδιών και των σκορπιών.
Ο Dr. Σαμ Ρόμπινσον και συνάδελφοί του στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιοεπιστήμης του UQ ανακάλυψαν τις νευροτοξίνες των μυρμηγκιών ενώ μελετούσαν το Αυστραλιανό πράσινο μυρμήγκι και το Νοτιοαμερικανικό «bullet ant», που έχουν τσιμπήματα τα οποία προκαλούν πόνο ο οποίος κρατά πολύ.
«Δείξαμε πως αυτά τα δηλητήρια των μυρμηγκιών στοχεύουν τα νευρικά κύτταρα τα οποία στέλνουν σήματα πόνου» είπε ο Ρόμπινσον. «Κανονικά, τα κανάλια νατρίου σε αυτούς του νευρώνες αισθητήρων ανοίγουν μόνο για λίγο, ως αντίδραση σε ερεθίσματα. Ανακαλύψαμε πως οι τοξίνες μυρμηγκιών προσδένονται στα κανάλια νατρίου και τα κάνουν να ανοίγουν ευκολότερα και να παραμένουν ανοιχτά και ενεργά- κάτι που μεταφράζεται σε μακράς διαρκείας σήμα πόνου. Τα τσιμπήματα των bullet ants μπορούν να πονάνε για μέχρι 12 ώρες και είναι ένας βαθύς διαπεραστικός πόνος που νιώθεις στα κόκαλά σου, με ιδρώτα και ανατριχίλα, αντίθετα με τα 10 λεπτά επίδρασης ενός τυπικού τσιμπήματος μέλισσας».
«Δεν έχουμε τέτοια μυρμήγκια στην Αυστραλία, μα το πράσινο μυρμήγκι μας μπορεί επίσης να προκαλεί μακράς διαρκείας πόνο και πολλοί Αυστραλοί θα το έχουν βιώσει αυτό».
Το bullet ant είχε θεωρηθεί ότι έχει το πιο οδυνηρό τσίμπημα εντόμου στον κόσμο από τον Dr. Τζάστιν Σμιντ, Αμερικανό εντομολόγο που είχε δημιουργήσει ένα μητρώο με τα έντομα που τσιμπάνε.
Ο Ρόμπινσον είπε ότι οι έρευνες πάνω στον πόνο και τον τρόπο λειτουργίας του βοηθούν στην ανακάλυψη νέων τρόπων αντιμετώπισής του: «Θέλουμε να κατανοήσουμε τον πόνο σε μοριακό επίπεδο και οι τοξίνες είναι φανταστικά εργαλεία για αυτό» είπε.
Τα μυρμήγια ανέπτυξαν τις αμυντικές τους νευροτοξίνες για να απομακρύνουν θηρευτές κατά την εποχή των δεινοσαύρων και έκτοτε έχουν εξελιχθεί σε μια από τις πιο επιτυχημένες κατηγορίες ζώων στη Γη.