Πολλά ζώα ονειρεύονται, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί. Οι ερευνητές είναι διχασμένοι για το αν τα όνειρα είναι μια απλή παρενέργεια άλλων λειτουργιών του εγκεφάλου ή αν εξυπηρετούν το δικό τους σκοπό.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν τα όνειρα. Αυτές περιλαμβάνουν τις ιδέες ότι τα όνειρα χρειάζονται για να ρυθμίσουν τη συναισθηματική μας υγεία (το εγγόνι της φροϋδικής θεωρίας) και ότι μας βοηθούν να εξασκηθούμε ψυχολογικά για την αντιμετώπιση πραγματικών φαινομένων.
Η κυρίαρχη σύγχρονη θεωρία είναι ότι τα όνειρα εμπλέκονται ή ακόμη και προκαλούνται από την επεξεργασία και αποθήκευση της μνήμης, αναφέρει το FreeThink.
Μία έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Patterns προτείνει μια νέα υπόθεση: τα όνειρα είναι η προσπάθεια του εγκεφάλου να γενικεύσει τις εμπειρίες μας, όπως και το πώς η τυχαιότητα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να διδάξει στους υπολογιστές πώς να αναγνωρίζουν τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου. Η έρευνα προτείνει επίσης τρόπους για να το δοκιμάσετε.
Ευκαιρία να ονειρευτείτε;
Ο συγγραφέας, Erik Hoel, αποκαλεί την ιδέα του «υπόθεση του υπερβολικού εγκεφάλου». Βασίζεται εν μέρει στη διαδικασία μάθησης των τεχνητών νευρωνικών δικτύων, τα οποία είναι αλγόριθμοι υπολογιστών που επιδιώκουν να βρουν μοτίβα σε μεγάλα σύνολα δεδομένων.
Σε αυτά τα συστήματα δίνονται συχνά δεδομένα εκπαίδευσης που είναι παρόμοια, αλλά όχι πανομοιότυπα, με τα δεδομένα που θα αναλύσουν αργότερα. Αυτό γίνεται προκειμένου να αποφευχθεί η «υπερβολική προσαρμογή» - με άλλα λόγια, να αποφευχθεί το νευρωνικό δίκτυο από το να γίνει πολύ «στενόμυαλο» και ως εκ τούτου ανίκανο να προσδιορίσει τη μεγαλύτερη εικόνα.
Η νέα υπόθεση του Δρ Hoel υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλός μας κάνει κάτι παρόμοιο μέσω των ονείρων. Η «παραισθησιογόνα, πρωτοποριακή και μυθιστορηματική ποιότητα των ονείρων» επιτρέπει στον εγκέφαλό μας να εισάγει «στρεβλή ή «κατεστραμμένη» αισθητηριακή είσοδο για εξέταση.
Με αυτόν τον τρόπο, η παραξενιά των ονείρων μας είναι ένα χαρακτηριστικό και όχι ένα σφάλμα.
Παρουσιάζοντάς μας περιστασιακά παράξενες απόψεις για τον κόσμο, ο εγκέφαλός μας μας εμποδίζει να είμαστε πολύ προσηλωμένοι στις λεπτομέρειες μιας εργασίας και μας κάνει πιο ικανούς να γενικεύουμε.
Μπορεί να ελεγχθεί η υπόθεση των ονείρων του Hoel;
Ο Δρ Hoel προτείνει ότι υπάρχουν ήδη στοιχεία για αυτό. Έχει αποδειχθεί ότι η επανειλημμένη εκτέλεση μιας νέας εργασίας ενώ είμαστε ξύπνιοι είναι ένας καλός τρόπος για να βεβαιωθούμε ότι θα το δούμε ένα τέτοιο όνειρο εκείνο το βράδυ.
Προτείνει ότι ενέργειες όπως αυτή ενεργοποιούν την άμυνα του εγκεφάλου ενάντια στην υπερβολική προσαρμογή και τα περίεργα όνειρα είναι το αποτέλεσμα.
Ο Δρ Hoel προτείνει ότι ένα καλά σχεδιασμένο τεστ που εξετάζει εάν η στέρηση ύπνου ή ονείρου επηρεάζει την ικανότητα των ποντικών να γενικεύουν τους φόβους θα μπορούσε να παράσχει στοιχεία για την υπόθεσή του. Η παρακολούθηση των συναπτικών αλλαγών ως απάντηση στα όνειρα θα μπορούσε επίσης να είναι μια «λεωφόρος» που αξίζει να εξερευνήσετε.
Επιπλέον, ο Δρ Hoel προτείνει ότι τα ερεθίσματα, όπως η εικονική πραγματικότητα ή το βίντεο, θα μπορούσαν να προσφέρουν παρόμοια οφέλη με τα όνειρα, εάν η θεωρία της υπερβολικής προσαρμογής είναι σωστή. Εξηγεί ότι αυτό θα μπορούσε επίσης να χρησιμεύσει ως θεμέλιο ενός πειράματος για τον έλεγχο της υπόθεσης καθώς και μιας πιθανής εφαρμογής της.