Ο ύπνος των παιδιών μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία, αλλά νέα έρευνα έρχεται να υπενθυμίσει στους γονείς, να μην το παίρνουν αψήφιστα αν βλέπουν ότι ξαγρυπνούν μέχρι αργά το βράδυ.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics πρόσφατα, δείχνει ότι το 43% των παιδιών που είχαν συμπτώματα αϋπνίας συνέχισαν να αντιμετωπίζουν διαταραχές ύπνου στα 20 και τα 30 τους.
Και δεν είναι κάτι σπάνιο, καθώς τα στοιχεία κάνουν λόγο ότι έως και το ένα τέταρτο των παιδιών παρουσιάζουν κάποιου είδους αϋπνία.
Οι συνέπειες της έλλειψης ύπνου
Τα παιδιά όταν βρίσκονται στην ανάπτυξη έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη ύπνου. Περισσότερη από τους ενήλικες. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα παιδιά χρειάζονται έως και 16 ώρες την ημέρα όταν είναι μωρά. έως και 12 ή 13 ώρες την ημέρα όταν είναι στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο.\ και έως 10 ώρες την ημέρα ως έφηβοι.
Δυστυχώς πολλά παιδιά κοιμούνται πολύ λιγότερο από τις ώρες που θα έπρεπε. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε, λίγο περισσότερα από τα μισά παιδιά ηλικίας 6 έως 17 ετών μόνο, κοιμόντουσαν τουλάχιστον εννέα ώρες το βράδυ.
Οι συνέπειες αυτού μπορεί να είναι σημαντικές. Ο ύπνος αγγίζει σχεδόν κάθε πτυχή της υγείας και της ευεξίας των παιδιών, από τη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος μέχρι την συγκέντρωση και την συμπεριφορά. Τα παιδιά που δεν κοιμούνται αρκετά τείνουν να τα πηγαίνουν χειρότερα στο σχολείο.
Όπως δείχνει επίσης η νέα μελέτη, είναι σημαντικό για τα παιδιά να κοιμούνται αρκετά επειδή οι συνήθειες που αποκτούν στην παιδική ηλικία μπορεί να τους ακολουθήσουν για χρόνια. Η αϋπνία είναι ένα σύνθετο πρόβλημα με πολλές πιθανές αιτίες, συμπεριλαμβανομένων υποκείμενων ιατρικών παθήσεων, άλλων διαταραχών που σχετίζονται με τον ύπνο (όπως η υπνική άπνοια) ή ακόμα και γενετικής φύσεως.
Σημαντικό ρόλο όμως παίζουν και οι συνήθειες ύπνου. Πράγματα όπως η αλλαγή του ωραρίου ύπνου, η χρήση της οθόνης πριν τον ύπνο ή κατά τη διάρκεια της νύχτας, ή ακόμα και το φαγητό πολύ αργά το βράδυ, μπορούν να παίξουν ρόλο στην ικανότητα των παιδιών να κοιμούνται.
Τι πρέπει να προσέχουν οι γονείς
Η δυσκολία στον ύπνο είναι μέρος της ενηλικίωσης για πολλά παιδιά, ιδιαίτερα όταν είναι μικρότερα. Πολλά από τα πιθανά σημάδια της παιδικής αϋπνίας, όπως η άρνηση για ύπνο ή οι συχνές «διακοπές» κατά τη διάρκεια της νύχτας (ζητώντας νερό, αγκαλιά, κ.λπ.) θα ακούγονται αρκετά οικεία σε πολλούς γονείς. Τόσο που να μην το λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν ότι υπάρχει πραγματικό πρόβλημα.
Οι ειδικοί υπενθυμίζουν ότι η άρνηση είναι συνηθισμένη για τα νήπια και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλά πέρα από αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι για κάτι πιο σοβαρό.
Σύμφωνα με την παιδίατρο Δρ Κρούπα Πλέιφορθ, «ο διαταραγμένος ύπνος, δημιουργεί πρόβλημα όταν επηρεάζει την ευεξία ενός παιδιού ή της οικογένειας στο σύνολό της».
Πιθανά σημάδια είναι:
- Παρατεταμένη αλλαγή στον ύπνο που διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες.
- Ροχαλητό ή άλλες αλλαγές στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου.
- Υπερβολική κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας.
- Αλλαγές στην διάθεση, στην κοινωνικότητα ή και στην ικανότητα του παιδιού μας να λειτουργεί καθημερινά.
«Πολύ συχνά, οι γονείς δεν αισθάνονται ότι πρέπει να ζητήσουν βοήθεια για θέματα που σχετίζονται με τον ύπνο ή την συμπεριφορά, επειδή πιστεύουν ότι μπορούν να διαχειριστούν αυτά τα πράγματα μόνοι τους ή φοβούνται ότι θα κριθούν αρνητικά εξαιτίας μιας κακής συνήθειας ύπνου που έχει καλλιεργηθεί με την πάροδο του χρόνου», εξηγεί η Δρ Κρούπα Πλέιφορθ.
Υπογραμμίζει όμως ότι, «Οι παιδίατροι και οι ειδικοί στον ύπνο κατανοούν και θέλουν να βοηθήσουν, και σίγουρα αναγνωρίζουν τη σημασία του υγιεινού, ξεκούραστου ύπνου όχι μόνο για την υγεία του παιδιού, αλλά και για την υγεία της οικογένειας».
Επομένως, εάν έχουμε οποιεσδήποτε ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με το αν το παιδί μας αντιμετωπίζει προβλήματα ύπνου που ξεπερνάει τα φυσιολογικά όρια, ζητάμε βοήθεια, συμβουλεύει η Δρ. Κρούπα Πλέιφορθ. Τα παιδιά μπορεί να επωφεληθούν από απλές αλλαγές στη ρουτίνα τους ή μπορεί να χρειαστούν πιο εντατικές παρεμβάσεις, όπως αυτή της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας που αποκλειστικό στόχο έχουν, την θεραπεία της αϋπνίας.
Όπως καθιστά σαφές η νέα μελέτη, η αϋπνία δεν θα σταματήσει από μόνη της. Οι συνήθειες που αποκτούν τα παιδιά όταν είναι μικρά, μπορούν να έχουν μόνιμο αντίκτυπο στην ικανότητά τους να κοιμούνται, κάτι που μπορεί να τους ακολουθήσει για πολλά χρόνια, έως ότου λυθεί.