Το Sildenafil, (σιλδεναφίλη), μια γενική έκδοση του Viagra, θα μπορούσε να βοηθήσει σκύλους που έχουν αναπτύξει μια σπάνια διατροφική διαταραχή.
Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον διαπίστωσαν ότι ένα συστατικό που περιέχεται στο γνωστό μπλε χάπι για τη στυτική δυσλειτουργία μπορεί επίσης να βοηθήσει σκύλους που έχουν αναπτύξει μια σπάνια διατροφική διαταραχή που ονομάζεται μεγαλοοισοφαγία.
Ο μεγαλοοισοφαγία είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τον οισοφάγο πολλών φυλών σκύλων. Το όργανο διευρύνεται και χάνει την ικανότητα να μετακινεί την τροφή προς το στομάχι. Αυτό οδηγεί σε συσσώρευση τροφής στον κατώτερο οισοφάγο, προκαλώντας τα σκυλιά να κάνουν εμετό τροφή ή να την εισπνέουν (εισπνέουν) συχνά στους πνεύμονές τους. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η διαταραχή αυτή προκαλεί πνευμονία από αναρρόφηση και γενικά ολέθριες συνέπειες για τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου.
Όπως αναφέρεται στο American Journal of Veterinary Research οι ερευνητές εξέτασαν την αποτελεσματικότητα της υγρής σιλδεναφίλης, μιας γενικής έκδοσης του Viagra. Μετά τη θεραπεία 10 σκύλων με μεγαλοοισοφάγο, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το φάρμακο χαλάρωσε τους λείους μύες του κατώτερου οισοφάγου. Αυτό επέτρεψε στο όργανο να ανοίξει για λίγο και να απελευθερώσει τροφή στο στομάχι.
«Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι δεν υπάρχουν φάρμακα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αντιμετωπίσουμε τον μεγαοισοφάγο. Το Sildenafil είναι το πρώτο που στοχεύει αυτούς τους μηχανισμούς και μειώνει την παλινδρόμηση, κάτι που είναι μεγάλο γιατί αυτό είναι που τελικά σκοτώνει αυτά τα σκυλιά», δήλωσε η συν-επικεφαλής της μελέτης Δρ. Τζίλιαν Χέινς, από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
«Ανοίγει τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα για 20 λεπτά έως μία ώρα, κάτι που λειτουργεί πολύ καλά για τα σκυλιά γιατί θέλουμε να ανοίγει μόνο όταν τρώνε».
Οι ερευνητές χώρισαν 10 σκύλους σε δύο ομάδες κατά τη διάρκεια του πειράματος, με τη μία να λαμβάνει σιλδεναφίλη για δύο εβδομάδες και την άλλη να λαμβάνει εικονικό φάρμακο. Στη συνέχεια, τα σκυλιά δεν έλαβαν κανένα από τα δύο φάρμακα για μία εβδομάδα. Τελικά, οι ερευνητές άλλαξαν τις ομάδες έτσι ώστε κάθε σκύλος του πειράματος να δοκιμάσει τη σιλδεναφίλη για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, ο ιδιοκτήτης κάθε σκύλου κατέγραφε κάθε φορά που το κατοικίδιό του έκανε εμετό. Η ομάδα του WSU δεν είπε στους ιδιοκτήτες ποιο φάρμακο έπαιρνε ο σκύλος τους για να αποφύγει οποιαδήποτε μεροληψία στις παρατηρήσεις τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι εννέα στα δέκα σκυλιά έκαναν λιγότερο εμετό κατά τη διάρκεια των δύο εβδομάδων που έλαβαν υγρή σιλδεναφίλη.
Η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης βιντεοφθοροσκόπηση για να παρατηρήσει πώς κάθε σκύλος επεξεργάστηκε το υγρό και το μείγμα υγρής τροφής καθώς ταξίδευε στον οισοφάγο. Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της 30λεπτης κινούμενης ακτινογραφίας, δεν είδαν καμία σημαντική διαφορά μεταξύ της ικανότητας του σκύλου να καταπίνει ενώ έπαιρνε σιλδεναφίλη ή εικονικό φάρμακο.
Θετικό είναι ότι το φάρμακο βελτίωσε επίσης το βάρος κάθε σκύλου, καθώς πήραν περισσότερα από δύο κιλά μέχρι το τέλος της μελέτης.
«Τα ελαφρώς επηρεασμένα σκυλιά, που ρευόταν συχνά αλλά όχι υπερβολικά, φάνηκε να έχουν τα πιο δραματικά αποτελέσματα», συνεχίζει ο Haines. «Στην πραγματικότητα συνταγογράφησα σιλδεναφίλη σε αρκετούς από αυτούς τους ασθενείς μετά το τέλος της μελέτης και εξακολουθούν να τη χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα».
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η σιλδεναφίλη δεν λειτούργησε το ίδιο καλά σε σκύλους με σοβαρές περιπτώσεις μεγαλοοισοφάγου. Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, ήταν πιο δύσκολο να εισέλθει η σιλδεναφίλη στο στομάχι του ζώου, ώστε ο οργανισμός να μπορέσει να την απορροφήσει.
«Πολλοί κτηνίατροι επικοινωνούν μαζί μας και ρωτούν για αυτό το φάρμακο», λέει ο Χέινς. «Νομίζω ότι η σιλδεναφίλη θα αλλάξει και θα σώσει τη ζωή πολλών σκύλων. Αυτή η έρευνα συμβάλλει στην προώθηση της χρήσης του και ελπίζω ότι θα ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να το χρησιμοποιούν».
Η μελέτη δημοσιεύεται στο American Journal of Veterinary Research.