Ακόμη μια εθνική επέτειος πέρασε, διαφορετική πολύ από τις προηγούμενες ωστόσο. Έχει η ζωή μια αυτόματη ρύθμιση να προχωράμε ό,τι και αν συμβαίνει, όσο δύσκολη και να ήταν η κατάσταση την οποία βιώσαμε με διαφορετικό τρόπο ο καθένας μας.
Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή για κάποιους, όνειρα, αγάπη, φιλίες και αγκαλιές που έγιναν για τελευταία φορά.
Άνθρωποι γεμάτοι ζωή έφυγαν και άφησαν πίσω τους δικούς τους απλά στη ζωή, να διαχειριστούν το αναπάντεχο, το ξαφνικό, το βίαιο ΓΙΑΤΙ.
Οι εξέδρες γέμισαν πάλι με τους επίσημους να χειροκροτούν μια γενιά που έρχεται ξεχνώντας για λίγο ίσως το φιάσκο μιας σύγχρονης χώρας που φαινομενικά όλα πάνε ρολόι.
Άραγε βάλαμε μυαλό μετά από αυτό ή απλά ξεγλιστρήσαμε για λίγο από τον κακό μας εαυτό. Ποιος το ξέρει άραγε, ίσως μόνο αυτοί που έχουν τις ευθύνες, μεγάλη κουβέντα ο ορισμός της ευθύνης, το ποιος, το πότε, το ίσως, το γιατί, το τώρα, το αύριο. Χρονικές έννοιες που δυστυχώς δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις που έπρεπε να είχαν γίνει.
Στο ερώτημα μπορώ να ελπίζω σε αυτή τη χώρα; να διεκδικώ;, να ονειρεύομαι;, να ταξιδεύω χωρίς φόβο; Η απάντηση πριν λίγο καιρό θα ήταν ίσως λίγο περισσότερο εύκολη. Τώρα το ναι το λέμε με έναν αναστεναγμό, με ένα ξεφύσημα που έρχεται από τα μέσα μας..
Ωραία τα χρόνια πολλά άλλα χρειάζεται να συνοδεύεται με το ας βάλουμε μυαλό, όχι γιατί το πάθημα μας έγινε μάθημα, αλλά επειδή...να ξέρετε..το σύστημα μας επιτέλους πρέπει να ενηλικιωθεί χωρίς να χρειαστούν τραγωδίες που τους αναγκάζουν να έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα που ίδιοι έβαλαν κάτω από το χαλάκι της Ελλάδας μας.
Η κοινωνία ξυπνάει, ζει και αναπνέει με τα δικά της ουσιαστικά καθημερινά ζητήματα.
Δεν ζητάει επιταγές ακριβείας ή voucher για διακοπές. Ζητάει στο ταξίδι της ζωής να φτάνουν στο προορισμό τους, να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους, ν φτάσουν, να αγκαλιάσουν, να γελάσουν με αυτούς που τους περιμένουν στην άλλη άκρη.
Βάλε μυαλό Ελλάδα λοιπόν και άσε τις κοκορομαχίες και τα τσιτάτα στα τηλεοπτικά πάνελ.
Βάλε μυαλό Ελλάδα και πες στην κοινωνία σού ναι κάναμε λάθος, δεν το προσέξαμε αυτό που έπρεπε.
Βάλε μυαλό Ελλάδα και πες συγγνώμη, ξέρω δεν αλλάζει τίποτα από όσα έγιναν, αλλά χρειάζεται να το ακούμε συνεχώς όχι ως πυροτέχνημα.
Βάλε μυαλό Ελλάδα και μη ζητάς να βάλουμε πλάτη ως κοινωνία, βάζουμε και βάλαμε.
Βάλε μυαλό Ελλάδα, γιατί είμαστε ακόμη εδώ και επιμένουμε μέσα στην απέραντη μετριότητα που ξεπηδάει ξαφνικά για να μας θυμίζει πως τελικά δεν τα κάνουμε όλα τέλεια και υπέροχα.
Βάλε μυαλό Ελλάδα...
Τόσο απλά και συνάμα τόσο ουσιαστικά