Γιατί το ηλεκτρονικό check in πριν την πτήση τελικά είναι «υποχρεωτικό»

Πώς να μην πέσετε θύμα overbooking - Ενα προσωπικό παράδειγμα
Oscar Wong via Getty Images

Μας έχουν πει ποτέ ότι το ηλεκτρονικό check in πριν από την πτήση είναι υποχρεωτικό; Οχι, εξ′ όσων γνωρίζω. Κι όμως, από προσωπική εμπειρία αποδείχτηκε ότι είναι. Και μάλιστα με μάλλον ... ιδιαίτερο τρόπο.

Η ιστορία έχει ως εξής: Το βράδυ της περασμένης Κυριακής είχα - κλεισμένο - αεροπορικό εισιτήριο πτήσης εσωτερικού και συγκεκριμένα επιστροφής από πόλη της βορείου Ελλάδας στην Αθήνα, όπου είχα ταξιδέψει πολύ πρωί της προηγούμενης μέρας, Σάββατο.

Δεν πρόλαβα να κάνω ηλεκτρονικό check in αλλά βρέθηκα εγκαίρως στο γκισέ της αεροπορικής εταιρείας για να πάρω την θέση μου.

«Λυπούμαστε αλλά υπάρχει πιθανότητα να μην ταξιδέψετε σήμερα βράδυ», μου είπε η - κατά τ′ άλλα ευγενέστατη - υπάλληλος κι όταν ζήτησα εξηγήσεις έμαθα ότι είναι δικαίωμα (;) της αεροπορικής εταιρείας να κάνει overbooking μια πτήση.

Τι σημαίνει πρακτικά overbooking; «Η υπεράριθμη κράτηση ή “overbooking” γίνεται όταν η αεροπορική εταιρεία έχει πουλήσει περισσότερα εισιτήρια από τις θέσεις που υπάρχουν στο αεροπλάνο. Οι αεροπορικές εταιρείες άρχισαν να εφαρμόζουν αυτή τη στρατηγική στη δεκαετία του 1950, αφού οι έμποροι εκτιμούν ότι το 10% των επιβατών δεν φτάνουν ποτέ στο αεροπλάνο» αναφέρει το claimout.com.

«Το σύστημα δείχνει ότι όλοι οι επιβάτες έχουν κάνει check in αλλά μπορεί να μην εμφανιστεί κάποιος - συμβαίνει συχνά», μου εξήγησε η ίδια υπάλληλος, αφήνοντάς μου μια χαραμάδα ελπίδας για το αν θα ταξιδέψω με ... το εισιτήριο που είχα πληρώσει. Για το αν τελικά θα μπορούσα να ταξιδέψω θα ενημερωνόμουν στην πύλη αναχώρησης λίγα λεπτά πριν ολοκληρωθεί η επιβίβαση - έτσι για να παραταθεί η αγωνία μέχρι τελευταία στιγμή.

Και, να που, το αρνητικό νεύμα της υπαλλήλου στην συγκεκριμένη πύλη μου «έδειξε» την μοίρα μου: δεν επρόκειτο να ταξιδέψω, καθ′ ότι όλοι οι επιβάτες είχαν εμφανιστεί.

Ομολογώ ότι δεν ήταν εύκολο να το συνειδητοποιήσω. Κι αν είχα κάποια ανειλλημμένη υποχρέωση κι έπρεπε οπωσδήποτε να βρίσκομαι την ώρα που είχα προγραμματίσει στον προορισμό μου; Αυτό δεν είχε λύση.

Η μόνη «λύση» που είχα ήταν να δεχτώ αποζημίωση και ταξίδι με την αμέσως επόμενη πτήση στον προορισμό μου - με ... εγγύηση ότι το εισιτήριό μου συνεπαγόταν και εξασφαλισμένη θέση.

Κάπως έτσι, βρέθηκα την επόμενη μέρα το πρωί να ταξιδεύω για Αθήνα πιο «πλούσια», όχι μόνο λόγω της συγκεκριμένης αποζημίωσης αλλά έχοντας αποκτήσει τη γνώση ότι ακόμα κι αν έχεις αγοράσει εισιτήριο κι έχεις φτιάξει την βαλίτσα σου, μπορεί να μην βρεις θέση στο αεροπλάνο.

Υ.Γ. Αυτό που μου συνέβη θα μπορούσε, βέβαια, κάλλιστα να συμβεί και σε κάποιον που είχε κάνει check in. Γι′ αυτό ας μην θεωρούμε δεδομένο το ότι θα ταξιδέψουμε κάθε φορά που φτάνουμε στο αεροδρόμιο.

Μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για τα δικαιώματά μας σε περίπτωση υπεράριθμης κράτησης εδώ.