Είναι πραγματικά ενδιαφέρον το πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα της μισθοδοσίας του κλήρου στον ελλαδικό δημόσιο λόγο. Από τη μία έχουμε τους κατ' εξοχήν αντικληρικαλιστές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το καθεστώς μισθοδοσίας του κλήρου που ισχύει στην Ελλάδα δεν ισχύει πουθενά στην Ευρώπη, και ότι άρα πρέπει να «γίνουμε Ευρώπη». Ακόμα και εάν η εκτίμηση πως πουθενά στην Ευρώπη δεν μισθοδοτείται ο κλήρος από το κράτος είναι ακριβής, που δεν είναι ακριβής, μοιάζει να αγνοεί ένα θεμελιώδες γεγονός. Ότι η μισθοδοσία του κλήρου πρέπει να ιδωθεί σε συνάρτηση με το ποιες παροχές δίνει γενικώς το κράτος στην εκκλησία.
Η ιδέα μας, όπως και η δική της, δεν είναι καινούρια. Στην Αγγλία, για παράδειγμα, η μικροχρηματοδότηση που ενισχύει επίδοξους επιχειρηματίες λειτουργεί μη κερδοσκοπικά εδώ και 30 χρόνια. Μέσω της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας έχουν χρηματοδοτηθεί περισσότερες από 80.000 νέες και αναπτυσσόμενες μικρές επιχειρήσεις, εκ των οποίων 60.000 συνεχίζουν την επιτυχημένη λειτουργία τους έχοντας παράλληλα δημιουργήσει 26.400 νέες θέσεις εργασίας!