Η Ελλάδα αποβλήθηκε από την ένωση το 1908 αλλά έγινε και πάλι δεκτή το 1910. Βλέπουμε χαρακτηριστικά σε αυτό το παράδειγμα από την οικονομική ιστορία της Ελλάδας, πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται καλώς ή κακώς. Για την περίπτωσή μας, μάλλον κακώς βέβαια, καθώς δείχνουμε να μην διδασκόμαστε από τα λάθη και τα παθήματά μας. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα που συντηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα τα οποία δεν προέρχονται από σχεδιασμένες δράσεις για την βελτίωση της παραγωγικής υποδομής της ελληνικής οικονομίας και της ανταγωνιστικότητά της φέρνουν νομοτελειακά σοβαρά προβλήματα.
Δε λέω, η διαπραγμάτευση ήταν όντως σκληρότερη, όμως υποσχεθήκαν καλύτερη. Η διαπραγμάτευση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι καλύτερη όταν έχεις καλυτέρα αποτελέσματα. Ίδια αποτελέσματα με καλύτερη διαπραγμάτευση δεν έχει. Αλλιώς ο Σύριζα θα μας πει "δεν πετύχαμε τίποτα καλύτερο από τους προηγούμενους αλλά κάναμε καλύτερη διαπραγμάτευση"! Που κι αυτό καταντά αστείο, γιατί αν το σχέδιο των άλλων ήταν να συνεχίσουμε την ίδια πορεία, το σχέδιο της κυβέρνησης που είναι να μην εκτροχιαστούμε, ουσιαστικά σημαίνει να παραμείνουμε στην ίδια πορεία.