mneme
Οι δυσκολίες της καθημερινότητας μπορεί να μας καταβάλλουν ψυχολογικά. Το γέλιο απαλύνει την διάθεση, μας ανακουφίζει και μας βοηθά να έχουμε μια πιο θετική και αισιόδοξη ματιά στα πράγματα. Το να γελάμε σε δύσκολες καταστάσεις, δε σημαίνει ότι τις αγνοούμε, αλλά ότι μπορούμε να πάρουμε έστω λίγο απόσταση από αυτές και να τις αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά. Αν επιμένουμε να βλέπουμε μόνο την αρνητική πλευρά, δεν μπορούμε εύκολα να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Αν τα δούμε με μια πιο θετική ματιά, θα μπορέσουμε να βρούμε εναλλακτικές, πιο βοηθητικές λύσεις. Το γέλιο μας βοηθά να έχουμε μια πιο θετική ματιά.
Η μεταπολεμική προσπάθεια για τη νομική αποτύπωση των μαζικών εγκλημάτων -που πραγματοποίησαν οι Ναζί και κορυφώθηκε στην περίπτωση των Εβραίων της Ευρώπης- οδήγησε στη θέσπιση μιας νέας νομολογίας στο διεθνές δίκαιο με την ποινικοποίηση της νέας μορφής εγκλήματος, που περιγράφηκε με τον καινοφανή όρο «Γενοκτονία». Η αύξηση του διεθνούς ενδιαφέροντος για τέτοιου τύπου μαζικά εγκλήματα οδήγησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Νεότουρκους και στη συνέχεια την ανάδυση του απωθημένου τραύματος των ελληνικών προσφυγικών πληθυσμών που είχαν βιώσει την ίδια διαδικασία Γενοκτονίας, όπως και οι Αρμένιοι, στο χώρο της οθωμανικής Ανατολής.
Κάνοντας πολλά διαλείμματα και διαβάζοντας το καινούριο υλικό ξανά και ξανά, ενώ το παιδί τεστάρει τον εαυτό του, είναι ο καλύτερος τρόπος για να το εμπεδώσει. Εάν είναι κάτι που πρέπει να το μάθει για επόμενες μέρες, καλό είναι να επαναλαμβάνει τη διαδικασία μάθησης κάθε μέρα κι από λίγο, κάτι που βοηθάει ακόμη πιο πολύ. Τέλος, οι ειδικοί της νευροεπιστήμης λένε πως το καλύτερο είναι να ξεκινάει κανείς από τα δύσκολα. Όταν είναι το πιτσιρίκι ξεκούραστο και πιο ευδιάθετο θα έχει και την ενέργεια να κάνει τη δυσκολότερη και πιο απαιτητική δουλειά. Όσο κι αν τυχόν γκρινιάξει λοιπόν, καλό είναι να επιμένεις πως εάν τελειώσει πρώτα τα δύσκολα, τα υπόλοιπα θα του φανούν ευκολότερα.
Ας πάμε και λίγο παραπάνω στο Αιγαίο. Σε ένα άλλο νεοκλασικό, στα Λιμενάρια Θάσου. Επίσης χορταριασμένο, επίσης παρατημένο, επίσης χωρίς ιδιοκτήτη. Ξέφραγο αμπέλι στον κάθε περαστικό που με δική του ευθύνη το επισκέπτεται. Με ένα δοκάρι να προσπαθεί να στηρίξει την ξύλινη κυκλική σκάλα που οδηγεί στον δεύτερο όροφο (και τη σοφίτα) και ένα περίβολο του οποίου έχει ήδη κατολισθήσει η περίφραξη... Πλην όμως Παλατάκι, χτισμένο ψηλά στο λόφο που δεσπόζει της όλης περιοχής.
Αυτό που επιδιώκουμε όλοι στο πλοίο είναι να διατηρούμε μια οικογενειακή κατάσταση, η εμπειρία μου μέσα στην άγονη, Κορνάρος, Ιεράπετρα, Λισσός, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Έχουμε τόσες πολλές ώρες εν πλώ, ζούμε μαζί και δενόμαστε. Πρώτα ο καπετάνιος και μετά ο προιστάμενος κάθε επιστασίας, πάνω στη δύσκολη στιγμή θα τσιτώσουμε, αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένος και πολύ τυχερός. Είναι όλοι έμπειροι και ικανοί και η δουλειά γίνεται με ωριμότητα. Είναι τέτοιες οι απαιτήσεις του πλοίου που δεν επιβιώνει κάποιος που δεν ξέρει και δεν έχει το φιλότιμο και την διάθεση να μάθει!
