Η μαζική, για τα δεδομένα της εποχής, προσέλευση των κεντροδεξιών ψηφορόρων στις εσωκομματικές εκλογές έδειξε δύο πράγματα: αφ' ενός ότι δεν πήγαν να ψηφίσουν μόνο τα κομματικά - ελεγχόμενα στελέχη και οι επηρεαζόμενοι συγγενείς τους αλλά προσήλθε κυρίως μια κρίσιμη και αριθμητικά μεγάλη μάζα ψηφοφόρων που απλά ανήκουν στη φιλελεύθερη παράταξη χωρίς όμως ν' ανήκουν στον μηχανισμό του κόμματος. Από τη μία πλευρά οι κοντά στον κομματικό μηχανισμό (η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών, τα κομματικά στελέχη και οι απ' αυτούς επηρεαζόμενοι) προτίμησαν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη ενώ οι υπόλοιποι τους άλλους τρεις υποψήφιους.