senenteexe
Άκουσα την ομιλία στην κοινουβουλευτική ομάδα του κόμματός σας. Γενικά τα είπατε πολύ ωραία, είστε ικανός ρήτορας. Στρωτός λόγος και αρκετά λογικά ή έστω λογικοφανή επιχειρήματα. Ειδικά όταν είπατε ότι τιμάτε την αριστεία, κόντεψα να λιποθυμήσω απ' τη χαρά μου. Όμως γρήγορα συνήλθα, ενθυμούμενος ότι οι κομματικοί σας σύντροφοι κατέχουν εξίσου πολλά από τα πανελλήνια ρεκόρ αναξιοκρατίας και μετριοκρατίας όσο και οι κομματικοί σας αντίπαλοι - με βάση την προσωπική μου εμπειρία από τον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο. Επίσης σας χειροκροτήσανε μεν οι από κάτω, αλλά αυτοί οι καλοί καγαθοί άνθρωποι στα έδρανα δεν μου φάνηκαν και πολύ χαρούμενοι με τη ζωή τους.
Παντρεύτηκα το 1963 με προξενιό. Πήρα έναν άνδρα, ο Θεός να τον κάνει άνδρα. Τέλος πάντων, ήταν το τυχερό μου. Ταλαιπωρήθηκα πολύ με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Πολύ αλκοόλ, ενδοοικογενειακή βία. Στο τέλος, δεν τον άντεξα. Μια φορά με χτύπησε τόσο δυνατά στο πρόσωπο. Τα μωρά μου έκλαιγαν, άνοιξε την πόρτα κι έφυγε. Ήταν πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Έφυγε αυτός, με άφησε με τέσσερα μικρά παιδιά (ηλικίας 2,4, 6 και 8). Με τη βοήθεια του Θεού τα μεγάλωσα και είναι και καλά παιδιά.
