Αναρωτιέται κάποιος για ποιο λόγο η κυβέρνηση άνοιξε το θέμα με τον Άγνωστο Στρατιώτη. Και η απάντηση είναι μία. Ενώ ξέρει ότι διαδηλώσεις, οι πορείες, οι διαμαρτυρίες, οι απεργίες, γίνονται μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων, επιμένουν να το ανάγουν στο Ύψιστο εθνικό μας Μνημείο. Και οι λόγοι προφανέστατοι. Το δεξιό έως πολύ δεξιό ακροατήριο των ψηφοφόρων που προσπαθεί το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη να προσελκύσει στο δημοσκοπικό καλάθι της Νέας Δημοκρατίας. Και της κυβέρνησης. Και προσωπικά του ίδιου. Αυτό κι αν δε χαρακτηρίζεται ιεροσυλία και απόπειρα κομματικής εκμετάλλευσης και προσπάθεια κεφαλαιοποίησης.
Είναι αδύνατον κάποιος να φανταστεί ότι Ελληνίδες και Ελληνες από Αριστερά μέχρι Δεξιά δεν σέβονται το μνημείο αυτό που εκφράζει όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα στο πέρασμα όλων των αιώνων. Μέχρι τους τελευταίους του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και της κατοχής. Συνεπώς είναι εκτός τόπου και χρόνου οι ευθείες οι πλάγιες βολές που ρίχνουν οι κυβερνητικοί κυρίως προς τον χώρο της Αριστεράς, (που έχασε κι αυτή η χιλιάδες μαχητές απέναντι στον Αξονα και τον φασισμό) για τις εκδηλώσεις οι οποίες γίνονται στο συγκεκριμένο σημείο και οι οποίες, να το επαναλάβω, ΔΕΝ αφορούν το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Αφορούν αποκλειστικά και ΜΟΝΟ το Ελληνικό Κοινοβούλιο και τις αποφάσεις του, με την διαχείριση που κάνουν οι 300 για την Ελλάδα και τους πολίτες της.
Βεβαίως κανένας σόφρων δεν μπορεί να αποδεχθεί τους όποιους βανδαλισμούς/χρήση στο κομμάτι που περικλείεται μεταξύ του Μνημείου, των Ευζώνων, και την Βασιλίσσης Αμαλίας. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτά τα τετραγωνικά μέτρα πρέπει να προστατεύονται με «άβατο» και οι όποιες εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες να γίνονται από την Λεωφόρο και απέναντι, προς την πλατεία Συντάγματος. Ο χώρος άφθονος εκεί. Με λίγα λόγια το ανάθεμα προς το Κοινοβούλιο και η απόλυτη προστασία προς το Μνημείο. Θα πει κάποιος: Ας μπει ένα συμβολικό κιγκλίδωμα για να προσδιορίζει την ιερότητα του χώρου. Ένα θέμα, που αυτό θα μπορούσε να φέρει για διακομματική συζήτηση η κυβέρνηση. Αλλά φυσικά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μην γίνει απολύτως αποδεκτό και καταδικαστέο, ότι η αρχική τοποθέτηση στο μήνυμα του Πρωθυπουργού για προστασία του Μνημείου από τις Ένοπλες Δυνάμεις, τον στρατό, είναι εκτός τόπου και χρόνου και παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
ΥΓ.: Τα σενάρια ότι ο Μητσοτάκης «έστησε» αυτή την ιστορία και για να την βγει στο Δένδια, το θεωρώ εξωπραγματικό. Είπαμε ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να ψαρεύει προς το Δεξιό ακροατήριο και τα πιό δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, αλλά το πιστεύω ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να κάνει αυτού του είδους εσωκομματική χρήση. Βεβαίως ορθώς αντέδρασε ο Υπουργός Άμυνας. Αξιοσημείωτη και η αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αρκετά έχει ταλαιπωρήσει ο Πκρωθυπουργός και το Σύνταγμα και τους νόμους και τις διατάξεις που αφορούν τη λειτουργία του κράτους.
