«Μεγάλα (ελεγχόμενα) εξ αποστάσεως πυραυλοφόρα σκάφη» (LRMV): Έτσι ορίζονται στα σχέδια του γερμανικού πολεμικού ναυτικού τα σχεδιαζόμενα «πλοία- οπλοστάσια» (arsenal ships, όπως αναφέρονταν στη σχετική αμερικανική στρατιωτική ορολογία) που προορίζονται να συνοδεύουν τις φρεγάτες του στόλου, με σκοπό να πολλαπλασιάζουν την ισχύ πυρός τους.
Το σχέδιο για την απόκτηση τριών LRMV παρουσιάζεται σε σχετικό έγγραφο του γερμανικού ναυτικού, στο οποίο παρουσιάζεται ο στόλος που επιδιώκεται να έχει δημιουργηθεί ως το 2035. Τα σκάφη αυτά προορίζονται να συνοδεύουν τις νέες φρεγάτες, κλάσης F127 (επιδιώκεται η προμήθεια έξι εξ αυτών). Στην ουσία, πρόκειται για μη επανδρωμένα σκάφη γεμάτα κελιά εκτόξευσης πυραύλων που θα λειτουργούν ως «παραστάτες- συμπολεμιστές» των επανδρωμένων σκαφών: Κοινώς, εκεί που μια φρεγάτα τέτοιου τύπου διαθέτει 64 κελιά (32 διπλούς εκτοξευτές Mk 41 VLS) και ισάριθμους πυραύλους επιφανείας- αέρος, αν συνοδεύεται από ένα LRMV (με την ίδια να λειτουργεί ως «μητρικό» σκάφος) με επιπλέον κελιά, η ισχύς πυρός αυξάνεται κατακόρυφα- πρακτικά αυτά τα σκάφη θα λειτουργούν ως κινούμενες πλατφόρμες πυραύλων. Τα κελιά αυτά (κάθετης εκτόξευσης) θα μπορούν να φέρουν τόσο πυραύλους επιφανείας- αέρος όσο και επιφανείας- επιφανείας.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η «συμβατική» λύση για περισσότερα κελιά/ πυραύλους σε μια ζώνη επιχειρήσεων – δύο φρεγάτες του τύπου- θα ήταν αρκετά πιο δαπανηρή. Πέραν αυτών, όπως σημειώνεται σε σχετικό δημοσίευμα του War Zone, το γερμανικό ναυτικό επιθυμεί και την απόκτηση 18 μικρότερων μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας (FCSS- Future Combat Surface Systems) για να πλαισιώνουν τις κορβέτες του και τουλάχιστον 12 LUUV (Large Unmanned Underwater Vehicles) να υποστηρίζουν τα υποβρύχιά του.
Αν και είναι ασαφές το πώς θα ήταν ένα τέτοιο σκάφος, με βάση το σχετικό διάγραμμα, θα είχε το μισό περίπου μήκος από μια F127- δηλαδή γύρω στα 80 μέτρα. Δεν έχει οριστεί ωστόσο το μέγεθος, ούτε ο αριθμός των κελιών. Όσον αφορά στους πυραύλους που θα φέρει, αυτοί θα μπορούσαν να είναι από SM-2 και ESSM (επιφανείας- αέρος) μέχρι Tomahawk (πυραύλους cruise) ή τον επερχόμενο αντιπλοϊκό 3SM Tyrfing- πάντα ανάλογα με την αποστολή του «μητρικού» πλοίου που το ελέγχει.
Η ιδέα για τα αποκαλούμενα «arsenal ships» είχε εμφανιστεί τη δεκαετία του 1980 και το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό είχε ασχοληθεί σοβαρά με αυτήν τη δεκαετία του 1990. Η κεντρική ιδέα ήταν για ένα (ενδεχομένως ημικαταδυόμενο- ή πολύ χαμηλού προφίλ) σκάφος με πολύ μικρό πλήρωμα, γεμάτο κελιά κάθετης εκτόξευσης πυραύλων. Εν τέλει η ιδέα εγκαταλείφθηκε κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ωστόσο η κεντρική φιλοσοφία «επέζησε» εν μέρει, υπό τη μορφή τροποποιήσεων σε υποβρύχια. Επίσης, έχει επανέλθει τα τελευταία χρόνια, όπως δείχνει το γερμανικό σχέδιο- ενώ παρόμοια σχέδια έχει και η Νότια Κορέα. Παρεμφερείς έρευνες και δοκιμές έχει κάνει η Κίνα, ενώ αξίζει να σημειωθεί και το ολλανδικό σχέδιο για μικρά επανδρωμένα σκάφη υποστήριξης φορτωμένα με όπλα σε κοντέινερ, για υποστήριξη των υπαρχουσών φρεγατών.
Το συγκεκριμένο concept, δεδομένων των συμπερασμάτων από τις σύγχρονες πολεμικές συγκρούσεις, θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον και για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό: Η εμπειρία των τελευταίων ετών έχει δείξει ότι η ανάγκη για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ναυτική αεράμυνα/ ισχύ πυρός εντείνεται, δεδομένου του όγκου των απειλών που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα πολεμικά πλοία (από μεγάλους αριθμούς πυραύλων ακόμα και από μη κρατικούς δρώντες, όπως οι Χούθι της Υεμένης, μέχρι τα σμήνη μικρών και φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών). Το ΠΝ χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερες (και πιο βαριά οπλισμένες) «πλώρες» είναι δυνατόν, ωστόσο το κόστος των σύγχρονων επανδρωμένων σκαφών είναι πολύ υψηλό. Μια ενδεχόμενη στροφή προς την κατεύθυνση «arsenal ships» τέτοιας- ή κάποιας αντίστοιχης- φιλοσοφίας (μη επανδρωμένες πλατφόρμες-πλωτοί εκτοξευτές πυραύλων ως συνοδοί των φρεγατών) θα αποτελούσε πολλαπλασιαστή ισχύος με χαμηλότερο κόστος από ισάριθμα «συμβατικής» φιλοσοφίας σκάφη. Σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει να υπενθυμιστεί πως έχει εκφραστεί επανειλημμένα ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς για τον κλάδο των μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας εν γένει, με το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας να κάνει σχετικές κινήσεις όσον αφορά σε αυτό το θέμα.
