Ενώ πολλοί επιβάτες δίνουν προτεραιότητα στον χώρο για τα πόδια ή στην εύκολη πρόσβαση στην τουαλέτα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς, κάποιοι άλλοι επιλέγουν τη θέση τους με μεγαλύτερη προσοχή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Viswashkumar Ramesh, του μοναδικού επιζώντα της μοιραίας πτήσης της Air India που συνετρίβη στην Ινδία. Η εμπειρία του αναδεικνύει τη σημασία που μπορεί να έχει η θέση μέσα στο αεροσκάφος.
Ο Ramesh, ο οποίος ταξίδευε με τον αδελφό του, καθόταν στη θέση 11Α κατά την πτήση από το Αχμενταμπάντ προς το Λονδίνο. Η επιβίωσή του έχει επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση γύρω από το ποια είναι η πιο ασφαλής θέση στο αεροπλάνο.
Η επικρατούσα αντίληψη είναι ότι οι θέσεις στο μέσο ή στο πίσω μέρος του αεροσκάφους προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Σύμφωνα με μελέτη του National Transportation Safety Board το 2017, που ανέλυσε 20 αεροπορικά δυστυχήματα από το 1971, οι επιβάτες στο πίσω τμήμα του αεροσκάφους είχαν υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης από εκείνους που βρίσκονταν μπροστά. Παράλληλα, θέσεις κοντά στα φτερά προσέφεραν επίσης αυξημένες πιθανότητες επιβίωσης.
Αντίστοιχα, μια έρευνα του περιοδικού TIME το 2015 έδειξε πως οι μεσαίες θέσεις στο πίσω μέρος είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ οι θέσεις στον διάδρομο στο μεσαίο τμήμα της καμπίνας θεωρούνται οι πιο επισφαλείς.
Τι λένε οι ειδικοί
Ο Steve Wright, πρώην μηχανικός και αναπληρωτής καθηγητής αεροηλεκτρονικών στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, έχει εξετάσει αρκετές φορές το ζήτημα της ασφαλέστερης θέσης μέσα στο αεροσκάφος.
Για τον ίδιο, η επιβίωση του Ramesh θεωρείται αξιοσημείωτη για πολλούς λόγους. Αν και γενικά η εμπρόσθια περιοχή ενός αεροσκάφους θεωρείται πιο επικίνδυνη, το συγκεκριμένο ατύχημα ήταν διαφορετικό.
«Συνήθως, όταν ένα αεροπλάνο συντρίβεται, η πρόσκρουση ξεκινά από τη μύτη, άρα οι μπροστινές θέσεις είναι πιο εκτεθειμένες», εξηγεί. Όμως στην περίπτωση της Air India, το αεροπλάνο χτύπησε το έδαφος με τη μύτη ανασηκωμένη. Αυτό, κατά τον Wright, εξηγεί εν μέρει γιατί ο Ramesh επέζησε, παρόλο που καθόταν μπροστά.
Σε πιο συνηθισμένα σενάρια, όπου η πρόσκρουση γίνεται με το μπροστινό μέρος, αυτό λειτουργεί σαν «αμορτισέρ», σύμφωνα με τον καθηγητή του MIT John Hansman.
Ο Wright τονίζει επίσης πως ένα από τα ασφαλέστερα σημεία σε ένα αεροπλάνο είναι κοντά στα φτερά, όπου υπάρχει μεγαλύτερη δομική ενίσχυση που μπορεί να προστατεύσει τους επιβάτες σε περίπτωση ατυχήματος.
Ο δικηγόρος αεροπορικών υποθέσεων Jim Braucle επισημαίνει ότι η θέση του Ramesh βρισκόταν δίπλα στην έξοδο κινδύνου και λίγο μπροστά από το φτερό του Boeing 787 – πίσω ακριβώς από τη business class.
«Δομικά, το σημείο σύνδεσης των φτερών είναι το πιο ενισχυμένο στο αεροσκάφος», αναφέρει. Παρόλο που ο Ramesh δεν κατάφερε να διαφύγει από τη συγκεκριμένη έξοδο, λόγω των συντριμμιών, οι περιοχές γύρω από τις εξόδους σχεδιάζονται ώστε να παραμένουν προσβάσιμες σε περίπτωση ανάγκης.
Ο ίδιος προσθέτει ότι οι θέσεις ακριβώς μπροστά από τις εξόδους κινδύνου μπορούν να αποδειχθούν σωτήριες, καθώς προσφέρουν ελαφρώς περισσότερο χώρο.
«Όταν αρχίζουν να καταρρέουν τα πάντα και οι επιβάτες ωθούνται προς τα πίσω, ακόμα και μερικά εκατοστά μπορεί να κάνουν τη διαφορά», σημειώνει.
Ο Wright συμπληρώνει πως, πέρα από τις συντριβές, οι περισσότερες καταστάσεις κινδύνου στα αεροσκάφη συμβαίνουν στο έδαφος, κατά την παραμονή ή την τροχοδρόμηση.
«Ο πιο συνήθης κίνδυνος είναι μια φωτιά στο έδαφος. Εκεί, δεν έχει σημασία ποια είναι η έξοδος – αυτό που μετρά είναι να μπορείς να βγεις γρήγορα», καταλήγει.
Πηγή: Time
