Η Τουρκία, μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, δεν συμπεριφέρεται σαν Δυτικό κράτος. Ο Ρετζέπ Ερντογάν, συμπεριφέρεται αυταρχικά και περιφρονεί τις Δυτικές αξίες. Και επιπλέον, έχει επανειλημμένα προβεί σε ενέργειες εχθρικές προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Δεδομένης αυτής της συμπεριφοράς, η τουρκική κυβέρνηση δεν αξίζει την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Ο Ερντογάν καταστρατηγεί τους δημοκρατικούς κανόνες, τους νόμους και τους θεσμούς της Τουρκίας. Επιπλέον, φυλακίζει και κακομεταχειρίζεται τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους δημοσιογράφους. Ως αποτέλεσμα, η Τουρκία είναι μεταξύ των χειρότερων χωρών στον κόσμο που φυλακίζουν τους δημοσιογράφους τους.
Επιπλέον, ο Τούρκος ηγεμόνας έχει περιορίσει σημαντικά τα δικαιώματα των γυναικών. Πρόσφατα, η Άγκυρα αποχώρησε από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, μια διεθνή συνθήκη για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Κάτω από το AKP, ο αριθμός των γυναικών που δολοφονήθηκαν από άνδρες αυξήθηκε ραγδαία. Τα τουρκικά ποσοστά γυναικοκτονιών είναι από τα χειρότερα. Το βρετανικό ντοκιμαντέρ « Dying to Divorce» που κυκλοφόρησε πρόσφατα, απεικονίζει τη φρικτή μεταχείριση των γυναικών στην Τουρκία. Το καθεστώς είναι επίσης διαβόητα βάναυσο με τις κοινότητες των ΛΟΑΤ.
Ακόμα χειρότερος είναι ο τρόπος που η Τουρκία αντιμετωπίζει τις εθνικές και θρησκευτικές της μειονότητες.Υπήρξαν δολοφονίες, κακοποίηση και διακρίσεις εναντίον Κούρδων, Αλεβιτών, Αρμενίων, Ελλήνων και Εβραίων.
Στο εξωτερικό, εκτός από την κατάληψη του βόρειου τμήματος της Κύπρου, ενός μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φίλης των ΗΠΑ, η Άγκυρα εμποδίζει επίσης το μικρό νησιωτικό κράτος να κάνει γεωτρήσεις για πετρέλαιο ή φυσικό αέριο εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του, χρησιμοποιώντας παράνομη βία.
Εν τω μεταξύ, τουρκικά πλοία εισβάλλουν και πραγματοποιούν εξερευνήσεις στα κυπριακά ύδατα. Ο Ερντογάν ανυπομονεί να κλέψει τους φυσικούς πόρους της Κύπρου. Και επιπλέον, σχεδιάζει να δημιουργήσει ναυτικές βάσεις και εγκαταστάσεις με μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη στα κατεχόμενα εδάφη. Από την Κύπρο αυτά τα αεροπλάνα μπορούν να φτάσουν στο Ισραήλ, την Αίγυπτο, τον Λίβανο και τη Γάζα, αποτελώντας σημαντική απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.
Όταν ο Ερντογάν επισκέφθηκε την Κύπρο τον Ιούλιο, σαράντα επτά χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, δεν ανακοίνωσε την απόσυρση της Τουρκίας από το νησί ή τη μεταφορά του εγκαταλελειμμένου προαστίου των Βαρωσίων υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ όπως πολλά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ υποχρεώνουν την Τουρκία. Αλλά εκβίασε τους Ελληνοκυπρίους ότι θα διχοτομήσει το νησί οριστικά και θα ανοίξει ξανά και ενδεχομένως να επανεγκαταστήσει τμήμα των Βαρωσίων υπό τουρκικό έλεγχο.
Η κυπριακή κυβέρνηση, η Ελλάδα και οι φίλοι τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατήγγειλαν αμέσως τις κινήσεις του Ερντογάν. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν χαρακτήρισε την ανακοίνωση «προκλητική» και «απαράδεκτη». Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συνεδρίασε την Παρασκευή 23 Ιουλίου και εξέδωσε ψήφισμα που επέπληξε τις ενέργειες της Τουρκίας. Κάλεσε την Άγκυρα να αποσύρει τα σχέδιά της και να εφαρμόσει τα προηγούμενα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Τούρκοι θα αγνοήσουν και αυτό, όπως έκαναν με όλα τα άλλα.
Οι Τούρκοι προκαλούν την Ελλάδα, μια ένθερμο σύμμαχο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στο Αιγαίο. Η αεροπορία και το ναυτικό της Τουρκίας παραβιάζουν τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας. Είναι εχθρικοί απέναντι στο Ισραήλ, ένα άλλο κρίσιμο Αμερικανό φίλο στην ανατολική Μεσόγειο. Οι άγριες αντισημιτικές επιθέσεις του Ερντογάν σκορπίζουν μίσος στην περιοχή.
Στη Συρία, οι Τούρκοι εξοντώνουν και εκτοπίζουν τους Κούρδους φίλους της Αμερικής. Εκτός από την εισβολή στη Λιβύη και το Ιράκ, ενθαρρύνουν και υποστηρίζουν την επιθετικότητα του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ρίχνουν βόμβες σε αθώους Γιαζίντι. Η Άγκυρα βοηθά τρομοκρατικές οργανώσεις.
Παρά τις έντονες αντιρρήσεις των ΗΠΑ, η Τουρκία αγόρασε το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-400. Θα θέσει σε σοβαρό κίνδυνο το ΝΑΤΟ, τους πιλότους των ΗΠΑ και τους εταίρους της Αμερικής εάν τεθεί σε λειτουργία. Προς το παρόν, οι Τούρκοι έχουν αναστείλει την ανάπτυξή του επειδή φοβούνται περαιτέρω αμερικανικές κυρώσεις. Αλλά είναι δύσκολο να προβλέψουμε τι θα κάνει ο Ερντογάν στη συνέχεια, καθώς είναι τόσο απρόβλεπτος.
Ο Τούρκος πρόεδρος φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο να πείσει την Ουάσινγκτον να αφαιρέσει την Τουρκία από τη λίστα CAATSA, να τη δεχτεί ξανά στο πρόγραμμα F-35 ή να της πωλήσει F-16 μαχητικά αεροπλάνα και να της επιτρέψει να ενεργοποιήσει το πυραυλικό σύστημα S-400. Θέλει επίσης οι ΗΠΑ να τερματίσουν τη συμμαχία τους με τους Κούρδους της Συρίας και να επιτρέψουν στην Τουρκία να τους εξαλείψει. Τέλος, αναμένει από την Ουάσιγκτον να αποδεχτεί τα τετελεσμένα γεγονότα και τις γελοίες αξιώσεις της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Η απόφαση του Τραμπ να επιτρέψει στους Τούρκους να εξολοθρέψουν τους Κούρδους-Σύριους φίλους της Αμερικής, οι οποίοι βοήθησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να νικήσουν την ISIS και, στον πόλεμο, έχασαν 11,000 μαχητές, ήταν μια μεγάλη γκάφα. Ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν πρέπει να πέσει στην ίδια παγίδα και να δώσει στον Ερντογάν αυτά που θέλει. Ο κατευνασμός δεν επηρεάζει θετικά τον αυταρχικό Τούρκο πρόεδρο. Αλλά, αντίθετα, τον κάνει πιο αλαζονικό και επιθετικό.
Προς τιμήν του, στις 24 Απριλίου, ο Πρόεδρος Μπάιντεν αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων και κατέρριψε τον τουρκικό μύθο ότι δε συνέβη ποτέ. Επί δεκαετίες, αμειβόμενες ομάδες συμφερόντων (lobbyists) της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον και ψευδό-καθηγητές σε πολλά αμερικανικά κολέγια και πανεπιστήμια διέδιδαν αυτό το ψέμα. Η απόφαση του Προέδρου Μπάιντεν να μην προσκαλέσει την Τουρκία στη «Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία» που φιλοξένησε, στις αρχές του μήνα ήταν ένα ακόμη χαστούκι στο τουρκικό καθεστώς.
Αρνούμενοι τη Γενοκτονία των Αρμενίων, οι Τούρκοι ήταν τόσο ανέντιμοι που έφτασαν στο σημείο να φτιάξουν και διαδώσουν τον μύθο ότι τάχατε η Τουρκία καλωσόριζε τους Εβραίους που έφευγαν από το Ολοκαύτωμα. Στην Τουρκία, ισχυρίζονταν, οι Εβραίοι έγιναν αποδεκτοί, ανεκτοί και αντιμετωπίστηκαν δίκαια. Αυτός ο «μύθος», έγραψε η Δρ Alice von Bieberstein, αναφερόμενη στο έργο της Corry Guttstadt (2009), προωθήθηκε τα τελευταία χρόνια «για να αποτρέψει τη διεθνή κριτική και να αρνηθεί τη Γενοκτονία των Αρμενίων».
Η Τουρκία τα καταφέρνει και ξεφεύγει την τιμωρία για τα εγκλήματά της, πείθοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση ότι η Τουρκία είναι ζωτικής σημασίας για αυτούς. Επομένως, δεν πρέπει να τη θυμώνουν. Εάν η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να κρατήσει την Αγκυρα ως σύμμαχο, υποστηρίζουν οι φίλοι της Τουρκίας στην αμερικανική πρωτεύουσα, θα πρέπει να διασφαλίσει ότι θα παραμείνει ουδέτερη.
Η ιστορία είναι ο οδηγός μας εδώ και η ετυμηγορία είναι σαφής. Η Τουρκία πολέμησε εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων της κατά τη διάρκεια του Α ’Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά η Αμερική και οι σύμμαχοι της κέρδισαν.
Η Τουρκία συνεργάστηκε με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β ’Παγκοσμίου Πολέμου. Επέτρεπε στα γερμανικά πολεμικά πλοία να περνούν από τα Στενά και συνεργαζόταν με τις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας. Και τι ακόμη; Προμήθευε τους Ναζί με μεταλλεύματα χρωμίου που επέτρεψε στον Χίτλερ να παρατείνει τον πόλεμο για αρκετούς μήνες. Ωστόσο, οι ΗΠΑ και οι φίλοι τους επικράτησαν.
Αν και ήταν μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία έπαιζε τη Δύση εναντίον της Ανατολής και άρμεγε και τις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Εκτός του σοβιετικού μπλοκ, η Τουρκία ήταν ο μεγαλύτερος αποδέκτης σοβιετικής βοήθειας (Εκάβη Αθανασοπούλου, 2014). Παρ ’όλα αυτά, η Αμερική και η Δύση νίκησαν.Το 2003 οι Τούρκοι αρνήθηκαν να βοηθήσουν την κυβέρνηση Μπους στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες βγήκαν νικηφόρες.
Καθώς η Τουρκία τάχθηκε με τους εχθρούς της Αμερικής ή απείχε από τη συμμετοχή σε αυτές τις κρίσιμες συγκρούσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι φίλοι της δε θα μπορούσαν να επικρατήσουν εάν η Τουρκία είχε κρίσιμη σημασία για αυτούς.
Η Τουρκία δεν είναι ζωτικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ζωτικής σημασίας για την Τουρκία. Είναι αναμφισβήτητο ότι η Άγκυρα εξαρτάται στρατιωτικά και οικονομικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση για να επιβιώσει.
Επομένως, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να υπενθυμίσει ότι οι ΗΠΑ είναι το αφεντικό και όχι η Τουρκία. Εάν η Τουρκία επιθυμεί την υποστήριξη της Αμερικής, πρέπει να τηρεί τους νόμους και να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Είναι παράλογο οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να υποστηρίζουν και να παραχαϊδεύουν το βάναυσο και επεκτατικό τούρκικο καθεστώς, για να ελέγχουν και να αποτρέπουν δήθεν την επέκταση άλλων κακόβουλων και επικίνδυνων κρατών.