Lapis Lazuli: Η νέα παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη στη Στέγη

«Το έργο απευθύνεται σε όσους αναγνωρίζουν πόσο συγκινητική είναι η αστεία πλευρά της ζωής, σε όσους δεν ψάχνουν μηνύματα και διδάγματα, σε όσους δεν παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους».

Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης παρουσιάζει σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη, από 4 έως 21 Απριλίου, τη νέα του διεθνή συμπαραγωγή Lapis Lazuli, πριν ξεκινήσει μεγάλη διεθνή περιοδεία.

Ικανός να δημιουργήσει μαγεία με τα πλέον ετερόκλητα και ευτελή υλικά, εφευρέτης ενός υβριδικού είδους θεάματος, στα όρια της περφόρμανς, του χορού και των εικαστικών τεχνών, του μεγαλειώδους και του εσκεμμένα γελοίου, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επιστρέφει με τη δημιουργία μιας ακόμα ιδιότυπης παράστασης, όπου συνυπάρχουν τα στοιχεία του γκροτέσκου, του κωμικού και του τρoμακτικού.

Σε συνέχεια της διερεύνησής του πάνω στις έννοιες της μεταμόρφωσης και του γελοίου, επιχειρεί να πλάσει εκ νέου έναν γοητευτικό και μυστηριώδη κόσμο, φιλόξενο στους παράξενους, ιδιότροπους, αλλά και ευαίσθητους χαρακτήρες του. Το νέο αυτό έργο φέρει τον τίτλο Lapis Lazuli, δανειζόμενο το όνομά του από τον ημιπολύτιμο λίθο με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα.

Το λάπις λάζουλι είναι ένα μεταμορφωσιγενές πέτρωμα, που παρουσιάζει απρόβλεπτη συμπεριφορά κάτω από μεγάλη πίεση. Από τη μάσκα του Τουταγχαμών έως τους αναγεννησιακούς πίνακες του Τιτσιάνο και τα (μετα)μοντερνιστικά παραδείγματα των μονοχρωματικών έργων του Yves Klein, το λάπις λάζουλι έχει κοσμήσει με το ζωηρό και μυστηριώδες χρώμα του πλήθος έργων τέχνης.

Στο Lapis Lazuli, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επικεντρώνεται στην υπαρξιακή μας σχέση με τον φόβο και το τρομακτικό και επιζητά να εξερευνήσει μια σειρά από δίπολα, όπως το υλικό με το πνευματικό, το ονειρικό με το εφιαλτικό και το συνειδητό με το ασυνείδητο, κατασκευάζοντας έτσι επί σκηνής ένα πυκνό πλέγμα αντιθέσεων. Αυτές οι σχέσεις αντίθεσης συναντιούνται -απρόσμενα για τον δημιουργό και ερμηνευτή- ακόμα και στο ίδιο το όνομα του πετρώματος, το οποίο ετυμολογικά αποτελεί σύζευξη της λατινικής λέξης “lapis” (πέτρα) και του αραβικού “lāzurd” (γαλάζιο), που έχει τη ρίζα του στο Περσικό “lājevard” (ουρανός). Ως εκ τούτου, το λάπις λάζουλι συχνά αποδίδεται ως «Πέτρα από τον Ουρανό».

Ο Λασκαρίδης αναφέρει για το έργο: «Η αφετηρία μου είναι διαφορετική και μου επιβάλλεται απρόσμενα. Συνήθως, παίρνει δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί κάθε έργο, από την σύλληψη μιας πρώτης ιδέας ή ενός χαρακτήρα. Στο Lapis Lazuli, ο κεντρικός χαρακτήρας με “επισκέφθηκε” για πρώτη φορά σε ένα όνειρο τον Φεβρουάριο του 2022, στη Λιέγη. Έκτοτε, αναζητώ τον κόσμο αυτού του χαρακτήρα. Στα περισσότερα έργα μου, αποφεύγω τη χρήση του λόγου, κυρίως για να μην εγκλωβίζεται το νόημα. Έτσι, συχνά παρεισφρέει ένας ακατάληπτος λόγος, μαζί με άλλα στοιχεία, όπως είναι το φως, τα αντικείμενα, οι μουσικές, η κίνηση των σωμάτων, των αντικειμένων και των φώτων, ακόμη και των ήχων. Το Lapis Lazuli μοιάζει να ολοκληρώνει κάτι, συνομιλεί με όλα όσα έχω κάνει. Ταυτόχρονα, έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι νέο εδώ, το οποίο όμως, μόλις καλούμαι να μιλήσω για αυτό, αυτομάτως θαμπώνει. Κάνω πως δεν το βλέπω λοιπόν. Περιμένουμε να μας εκπλήξει κι εμάς τους ίδιους το τέλος».

Η έρευνα για το Lapis Lazuli ξεκίνησε με την υποστήριξη του Onassis AiR, το οποίο έδωσε την ευκαιρία στον Ευριπίδη Λασκαρίδη να δουλέψει, μαζί με τους συνεργάτες του, κάποιες αρχικές ιδέες πάνω στα κοστούμια και τα σκηνικά της νέας παράστασης και να κάνει επιτόπια έρευνα στην Ιαπωνία. Το ταξίδι αυτό, όπως τονίζει ο ίδιος, αποδείχθηκε «αποκαλυπτικό», καθώς εκεί συνάντησε έναν πολιτισμό ο οποίος έχει στενή συγγένεια με το νέο σύμπαν που δημιουργεί. Εκεί, επίσης, είδε για πρώτη φορά θέατρο Καμπούκι, εκθέτοντας τον εαυτό του σε ένα είδος που τον ενδιαφέρει πολύ.

Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του Lapis Lazuli στη Στέγη, δρομολογείται μεγάλη περιοδεία. Ο πρώτος σταθμός είναι το Teatros del Canal στη Μαδρίτη και θα ακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, το Πλόβντιβ της Βουλγαρίας –όπου η παράσταση θα παρουσιαστεί για τα μέλη του Big Pulse Network–, το Julidans στο Άμστερνταμ, το Torinodanza στο Τορίνο, το Festival Aperto στo Ρέτζιο Εμίλια, το Teatro della Pergola στη Φλωρεντία, το Θέατρο της Λιέγης στο Βέλγιο, το Εspoo στη Φινλανδία.

Ⓒ Pinelopi_Gerasimou

Συντελεστές
Έργο για πέντε ερμηνευτές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Ερμηνεύουν: Άγγελος Αλαφογιάννης, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Δημήτρης Ματσούκας, Μαρία Μπρέγιαννη / Ευτυχία Στεφάνου*, Σπύρος Ντόγκας (*Διπλή Διανομή)
Μουσική & Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Σκηνικά: Σωτήρης Μελανός
Σχεδιασμός Φωτισμού: Στέφανος Δρουσιώτης
Ειδικές Ακουστικές & Ηλεκτρονικές Ηχητικές Κατασκευές, Ηχηρά Αντικείμενα: Γιώργος Στενός
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες – Κοστούμια: Χρήστος Δεληδήμος & Αλέγια Παπαγεωργίου
Ειδικές Κατασκευές & Σκηνικά Αντικείμενα: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης – Σκηνικά: Βαγγέλης Ξενοδοχίδης
Σύμβουλος Κίνησης: Νίκος Δραγώνας
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Χαρίκλεια Πετράκη & Γιάννης Σαβουιδάκης
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης & Αναπληρωτής Ερμηνευτής Προβών: Τέλης Τελλάκης

Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες Έρευνας Onassis Air Fellowship 2022
Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Σκηνικά: Λουκάς Μπάκας & Φιλάνθη Μπουγάτσου

Δημοφιλή