Ο θεός της μπάλας άκουσε τα παρακάλια εκατομμυρίων οπαδών του ποδοσφαίρου και τους έκανε το χατίρι.
Έφερε αντιμέτωπους λοιπόν στον τελικό του Κόπα Αμέρικα την Βραζιλία με την Αργεντινή.
Είδα τον ημιτελικό της Βραζιλίας με το Περού και λίγο από το δεύτερο μεταξύ Αργεντινής-Κολομβίας. Έχω επίσης παρακολουθήσει κάποιους αγώνες της Αργεντινής.
Θυμάμαι ήμουν 10 χρονών παιδάκι όταν ο πατέρας μου που ήταν φανατικός ποδοσφαιρόφιλος έβλεπε στην τηλεόραση τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Βραζιλίας-Ιταλίας. Είχα πάθος με το ποδόσφαιρο και εκείνη η ημέρα ήταν καθοριστική για μένα. Αγάπησα τη Βραζιλία. Είδα τους τότε παικταράδες της με κορυφαίο τον Πελέ και τους Ριβελίνο, Ζέρσον, Κάρλος Αλμπέρτο και όλους τους άλλους να συνθέτουν ένα μαγευτικό σύνολο. Θυμάμαι την προσποίηση που έκανε ο Πελέ στον Ιταλό γκολκίπερ, αφήνοντας την μπάλα να περάσει και εκείνος έφυγε από πίσω του, χωρίς τελικά να σημειώνει γκολ σε κενή εστία.
Αυτό ήταν. Αγάπησα την ομάδα με το μπλε σορτσάκι και την κίτρινη φανέλα. Από τότε πάντα περιμένω το κάτι παραπάνω από αυτή την ομάδα και κυρίως το καλό ποδόσφαιρο. Επίσης θυμάμαι ότι υπήρξαν φορές που σκασμένος από τη στενοχώρια μου, προσπαθούσα να παρηγορήσω τον εαυτό μου για έναν αποκλεισμό μίας άλλης εθνικής ομάδας και όχι της Ελληνικής, όπως είναι αυτή της Βραζιλίας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη βραδιά που ο Πάολο Ρόσι με τρία γκολ έστειλε τον Σώκρατες, τον Φαλκάο, τον Ζήκο και την παρέα τους πίσω στο σπίτι, τελειώνοντας την προσμονή μου για μία ακόμα κατάκτηση ενός παγκοσμίου κυπέλλου στην Ισπανία το 1982.
Όλα αυτά λοιπόν με κάνουν να περιμένω με αγωνία αυτό τον αγώνα για να δω τι θα κάνει αυτή η νέα Βραζιλία.
Είναι μία ομάδα που δεν έχει τα μεγάλα ονόματα που αντανακλούσαν παγκοσμίως και που ο Νειμάρ Τζούνιορ είναι ο ηγέτης της. Μέχρι τώρα 2 γκολ και 3 ασίστ τον κατατάσσουν στην κορυφή αυτής της ομάδας. Δεν περίμενα ποτέ όμως ότι θα δω τη Βραζιλία να κάνει καθυστερήσεις, οι παίκτες της να πετούν τη μπάλα εκτός για να κερδίσουν χρόνο ή να κάθονται στο χορτάρι από τραυματισμό για να κερδίσουν ελάχιστα δευτερόλεπτα του αγώνα.
Αυτή η ομάδα που δεν θυμίζει σε τίποτα το φόβητρο του παρελθόντος έχει αντίπαλό της, την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι. Δεν μπορώ να πω πολλά γι’αυτή την ομάδα γιατί δεν την έχω παρακολουθήσει πολύ.
Η Αργεντινή διαθέτει τον καλύτερο, για εμένα, παίκτη του κόσμου τον Μέσι. Η «ιεροτελεστία» στο φάουλ εναντίον του Εκουαδόρ, απέφερε ένα ακόμα έργο τέχνης του Μέσι σημειώνοντας το 3-0 με ασύλληπτο σουτ. Και όσο ο «ζωγράφος» αυτός αποδίδει τα έργα του στον πράσινο καμβά του αγωνιστικού χώρου, η Αργεντινή μπορεί να νικήσει τον κάθε αντίπαλό της.
Ο Μέσι έχει κατηγορηθεί ότι δεν μπορεί να πάρει τίτλους με την εθνική ομάδα της χώρας του, ότι δεν τα καταφέρνει και κυρίως ότι δεν αποδίδει όσο μπορεί ή όσο πρέπει. Η ευκαιρία αυτή που έχει είναι τεράστια. Έχει αντίπαλο απέναντί του, στην έδρα της τη Βραζιλία, που μπορεί να μην είναι το φόβητρο παλαιοτέρων ετών, είναι όμως η «αιώνια αντίπαλος». Το κίνητρο είναι τεράστιο. Η απουσία κόσμου στις εξέδρες του αχανούς Μαρακανά, αυξάνει τις ελπίδες των Αργεντίνων.
Είμαι σίγουρος ότι ο Μέσι και παρέα του παρ′ ότι δεν κατάφεραν να περάσουν επιβλητικά τον ημιτελικό, αλλά στα πέναλτι με αντίπαλο την Κολομβία, έχουν όλα τα κίνητρα που θα τους οδηγήσουν να παίξουν όπως σε κανέναν άλλο αγώνα.
Και προσέξτε. Σ’αυτό το τουρνουά ο Μέσι είναι:
Πρώτος σε ασίστ με 5
Πρώτος σε γκολ με 4
Πρώτος σε βραβεία Man of the Match 5
Πρώτος σε ολοκληρωμένες ντρίμπλες 34
Και πρώτος σε rating (8,6)
Από την άλλη η Βραζιλία παίζει στα πάτρια εδάφη. Θα θεωρηθεί μεγάλη ήττα περίπτωση κατάκτησης του Κόπα Αμέρικα από την Αργεντινή.
Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει τι θα δούμε. Όμως έχουμε μία μεγάλη προσμονή και μία ακόμα παράκληση προς τον «θεό» της μπάλας. Να επιτρέψει να παιχτεί πολύ καλό ποδόσφαιρο και ας νικήσει αυτός που θα το αξίζει. Αν μάλιστα αυτός είναι η Βραζιλία για εμένα προσωπικά δεν θα είναι καθόλου άσχημο. Την Κυριακή το ξημέρωμα (Σάββατο προς Κυριακή τις 3.00) ο ποδοσφαιρικός πλανήτης θα στηθεί στις τηλεοράσεις να απολαύσει ποδόσφαιρο.
Καλή ποδοσφαιρική πανδαισία να έχουμε.