Ο Αμερικανός τραγουδιστής -τραγουδοποιός Σίξτο Ντίαζ Ροντρίγκεζ, η ζωή του οποίου πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ «Searching for Sugar Man», πέθανε στις 9 Αυγούστου, σε ηλικία 81 ετών.
Η απώλεια του ανακοινώθηκε στο επίσημο site του χωρίς να αναφέρεται η αιτία θανάτου. «Με μεγάλη λύπη ανακοινώνουμε στο Sugarman.org ότι ο Sixto Diaz Rodriguez πέθανε σήμερα. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στις κόρες του -Σάντρα, Ίβα και Ρίγκαν- και σε όλη την οικογένειά του. Ο Ροντρίγκεζ ήταν 81 ετών. Η ψυχή του ας αναπαυθεί εν ειρήνη».
Ο γεννημένος στο Μίσιγκαν μουσικός ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1970. Εργαζόταν στο εργοστάσιο της Chrysler και το βράδυ εμφανιζόταν στα κλαμπ της πόλης. Τα τραγούδια του τράβηξαν την προσοχή δύο παραγωγών, του Mike Theodore και του κιθαρίστα Dennis Coffey, οι οποίοι και ανέλαβαν το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Cold Fact», που κυκλοφόρησε το 1970 από την ανεξάρτητη δισκογραφική Sussex Records του Λος Άντζελες.
Όμως, τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο άλμπουμ του, «Coming From Reality», που ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο τον επόμενο χρόνο, ήταν εμπορικές αποτυχίες και μέχρι τον Δεκέμβριο του 1971 η συνεργασία του με τη Sussex είχε λήξει.
Ο Ροντρίγκεζ εξαφανίστηκε από τη μουσική σκηνή και, όπως είχε πει «επέστρεψε στη δουλειά» και στις χειρωνακτικές εργασίες, αναλαμβάνοντας κατεδαφίσεις, ανακαινίσεις και αναπαλαιώσεις σπιτιών.
Χωρίς ωστόσο να το γνωρίζει, τα τραγούδια του, όπως το «Sugar Man», το «I Wonder» και το «Climb Up On My Music», άρχισαν να αποκτούν φανατικούς θαυμαστές στην άλλη άκρη του πλανήτη, κυριολεκτικά: στη Μποτσουάνα, τη Νότια Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Την εποχή της άγνωστης για τον ίδιον επιτυχίας του, κυκλοφόρησε η φήμη ότι είχε αυτοκτονήσει. Μέχρι που δύο θαυμαστές του, επιδιώκοντας να μάθουν εάν είναι ή όχι ζωντανός, τον εντόπισαν και τον έπεισαν να πάει στη Νότια Αφρική, όπου το 1998 του επιφυλάχθηκε υποδοχή ήρωα. Τα εισιτήρια για τις έξι συναυλίες του έγιναν ανάρπαστα.
Η μυθιστορηματική ζωή του έγινε το θέμα του ντοκιμαντέρ «Searching For Sugar Man» που γύρισε ο Σουηδός Μάλικ Μπέντζελουλ, το οποίο απέσπασε βραβείο Όσκαρ το 2013.
Χάρη στο ντοκιμαντέρ τα τραγούδια του μπήκαν στα πρώτη φορά στα αμερικανικά τσαρτ.
Στην ταινία μοιάζει αποστασιοποιημένος, μάλλον σαν να διασκεδάζει με αυτήν την αναγνώριση. Όμως η επισφαλής οικονομική του κατάσταση είναι επίσης φάνερη: δεν έβγαλε ποτέ ούτε σεντ από τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα που πούλησαν τα άλμπουμ του στη Νότια Αφρική.
Μετά το ντοκιμαντέρ, έδωσε πολλές συναυλίες στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Ήταν μια μεγάλη οδύσσεια», είχε πει σε συνέντευξη το 2008 στο Detroit News. «Όλα αυτά τα χρόνια, ξέρετε, πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου μουσικό. Όμως, συνέβη η πραγματικότητα».