Ένα εξαιρετικά σπάνιο και εντυπωσιακό θαλάσσιο είδος, γνωστό ως ψάρι-κουπί (oarfish), εντοπίστηκε τη Δευτέρα κοντά στην πόλη Strahan, στις ακτές της Τασμανίας.

Η Sybil Robertson παρατήρησε αρχικά ένα σμήνος γλάρων να μαζεύεται κοντά στο νερό. Όταν πλησίασε, είδε ένα μεγάλο, ασημένιο ψάρι στην άμμο, το οποίο εκτίμησε ότι είχε μήκος περίπου τριών μέτρων. Όπως ανέφερε, κατάλαβε αμέσως ότι επρόκειτο για κάτι ασυνήθιστο, παρόλο που δεν ήξερε ακριβώς τι ήταν, αναφέρει ο Guardian.

Η ταυτότητα του ψαριού επιβεβαιώθηκε μερικές ώρες αργότερα, όταν ανάρτησε φωτογραφία του σε μια σελίδα πολιτών-παρατηρητών της Τασμανίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ψάρι-κουπί θεωρείται ένα από τα μακρύτερα ψάρια των ωκεανών, καθώς μπορεί να φτάσει σε μήκος τα οκτώ μέτρα και να ξεπεράσει τα 400 κιλά.

Ζει σε βάθη από 150 έως 500 μέτρα, στην ανοιχτή θάλασσα, και πολύ σπάνια γίνεται αντιληπτό από τον άνθρωπο. Σε ορισμένες κουλτούρες έχει αποκτήσει τη φήμη του «ψαριού των καταστροφών», αφού θεωρείται προάγγελος ακραίων φυσικών φαινομένων.

Η Robertson δεν αναγνώρισε αμέσως τι είχε ανακαλύψει. «Ήταν απίστευτο», είπε. «Δεν ήξερα τι ήταν, αλλά καταλάβαινα ότι ήταν κάτι πολύ ασυνήθιστο».

«Είναι εξαιρετικά σπάνιο να συναντήσει κανείς κάτι τέτοιο», επισημαίνει ο Νέβιλ Μπάρετ, θαλάσσιος οικολόγος στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας. Εξηγεί ότι τα ψάρια-κουπιά είναι επιπελαγικά, δηλαδή ζουν στα μεσαία βάθη της ανοιχτής θάλασσας, όπου η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη.

Η Robertson δεν ήταν η μόνη που είχε την τύχη να δει από κοντά αυτό το μυστηριώδες πλάσμα. Το 2022, η θαλάσσια βιολόγος Jorja Gilmore καθοδηγούσε μια μικρή ομάδα δυτών στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, όταν εντόπισαν κάτι ασυνήθιστο στο νερό κάτω τους.

 

 

«Ήταν τόσο αλλόκοτο, έμοιαζε σαν να ερχόταν από τα βάθη του ωκεανού», περιγράφει. Το ψάρι που είδαν ήταν νεαρό, λεπτό σαν χάρακας, με προεξοχές που θύμιζαν τεχνητό δόλωμα. Η στιγμή καταγράφηκε σε βίντεο από τον συνάδελφό της, Tahn Miller, και θεωρείται η πρώτη επίσημη καταγραφή ψαριού-κουπιού στα ανατολικά παράλια της Αυστραλίας.

«Μέχρι σήμερα, είναι το πιο εντυπωσιακό πράγμα που έχω δει ποτέ στο νερό», ανέφερε η Gilmore.

«Δεν τα βλέπουμε απλώς γιατί δεν βρισκόμαστε εκεί έξω», εξηγεί. «Δεν καταδυόμαστε ούτε ψαρεύουμε σε αυτά τα βάθη».

Παρά το μέγεθός τους, τα ψάρια αυτά είναι μάλλον νωχελικά. Έχουν περιορισμένη μυϊκή μάζα και συνήθως κινούνται κάθετα στο νερό, τρεφόμενα με πλαγκτόν και μικρούς οργανισμούς.

«Δεν κυνηγούν. Δεν χρειάζεται να είναι δυνατά ή γρήγοροι κολυμβητές – απλώς περιφέρονται και τσιμπολογούν ό,τι βρίσκουν γύρω τους», προσθέτει ο Μπάρετ.