Το παρόν «πόνημα» δεν συνιστά αναδημοσίευση κάποιας επιστημονικής έρευνας που «πείθει» για τα οφέλη του τρεξίματος. Αποτελεί περισσότερο προσωπικό σημείωμα ενός τύπου που μισούσε το τρέξιμο - πριν το ξεκινήσει - και που τελικά το αγάπησε.
Ημουν από εκείνους που δεν καταλάβαιναν την ευχαρίστηση που μπορεί να αντλεί κανείς με το να του «βγαίνει η γλώσσα». Μέχρι που βρέθηκα σε μια δύσβατη παραλία και μου βγήκε όχι γλώσσα αλλά η ψυχή στην ανηφόρα.
Κάπως έτσι αποφάσισα να πάρω δραστικά μέτρα. Κι επειδή δεν είμαι φαν των γυμναστηρίων, η αρχή έγινε με ένα ελαφρύ τζόγκινγκ. Το τζόνινγκ έγινε χαλαρό τρέξιμο και με την πάροδο του χρόνου οι ρυθμοί ανέβηκαν από μόνοι τους - χωρίς πίεση.
Ολα αυτά πιθανότατα είναι αδιάφορα. Αλλά από προσωπική πείρα, μπορώ να εγγυηθώ ότι το τρέξιμο παρέχει πολλαπλά οφέλη, που ούτε καν φαντάζεται όποιος δεν το τολμάει.
1. Βελτιώνει αισθητά τη φυσική κατάσταση
Δεν είναι μια βαρετή θεωρητική προσέγγιση. Η βελτίωση είναι αισθητή σε πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας, π.χ. δεν λαχανιάζεις για να ανεβοκατέβεις μια σκάλα, ούτε αισθάνεσαι κατάκοπος μετά από 10 λεπτά περπάτημα. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα.
2. Αυξάνει κατακόρυφα την αυτοπεποίθηση
Με αισθητά βελτιωμένη την φυσική κατάσταση, αυτομάτως αυξάνεται και η αυτοπεποίθηση. Αφενός το σώμα γυμνάζεται, αφετέρου υπάρχει αυτή η αίσθηση της ευεξίας και ενός πιο «υγιεινού» τρόπου ζωής. Και μαζί με αυτά έρχεται η υπέροχη αίσθηση ότι νικάς τον τεμπέλη εαυτό σου.
3. Ανοίγει παράθυρο για «ατασθαλίες»
Προσοχή εδώ: Δεν λέμε ότι αν τρέχεις, μπορείς να τρως ό,τι και όσο θέλεις. Αλλά, ναι: μπορείς να φας εκείνο το λαχταριστό γλυκό ή να κάνεις δώρο στον εαυτό σου ένα junk γεύμα χωρίς τύψεις, ειδικά μετά από μια καλή προπόνηση. Το αξίζεις.
4. Ανεβάζει κατακόρυφα την ψυχολογία σου
Ανεξάρτητα από την ανεβασμένη αυτοπεποίθηση (βλέπε πιο πάνω), το τρέξιμο συμβάλλει αφάνταστα στην βελτίωση της ψυχολογίας. Δεν αναφέρομαι καν στις έρευνες που έχουν διαπιστώσει ότι ενεργοποιούνται οι ενδορφίνες και τα ενδοκανναβινοειδή του οργανισμού μας (σ.σ. οι ενδορφίνες λειτουργούν όπως τα οπιοειδή...). Αυτά είναι για τους επιστήμονες. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: όταν τρέχεις, «ξεδίνεις». Με κάποιο μαγικό τρόπο, μετά τα πρώτα μέτρα, τα νεύρα και το άγχος πάνε περίπατο. «Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ» δεν έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; Προσωπικά επιλέγω να τρέχω μετά τη δουλειά. Οσο κουρασμένος κι αν νιώθω, φεύγει όλη ένταση της ημέρας.
Τι να ΜΗΝ κάνεις
Οι συμβουλές που ακολουθούν είναι καθαρά προσωπικές, κάπως αντιδημοφιλείς και σίγουρα δεν προέρχονται από κάποιον ειδικό. Ωστόσο, εξ ιδίας πείρας θα συνιστούσα τα εξής:
1. Μην επιλέξεις τον διάδρομο
Μια χαρά είναι ο διάδρομος, δεν λέω. Αλλά, εφόσον έχεις τη δυνατότητα, βγες έξω να τρέξεις. Σε κάποια κοντινή αθλητική εγκατάσταση, στο πάρκο της γειτονιάς, σε έναν ήσυχο δρόμο. Ειδικά για όποιον αναζητά κίνητρο, με αυτό τον τρόπο η προπόνηση γίνεται λιγότερο μονότονη και βαρετή. Αν έχεις, μάλιστα, ακουστικά, αξιοποίησέ τα. Βάλε την αγαπημένη σου μουσική στα αυτιά και απόλαυσέ το.
2. Μην χρονομετράς τις επιδόσεις σου
Οι περισσότεροι αρχάριοι - κι εγώ μεταξύ αυτών - πέφτουν στην παγίδα των gadget που μετρούν χρόνο, καρδιακούς παλμούς, αποστάσεις κ.λπ. Προς θεού δεν αφορίζω τη βοήθεια της τεχνολογίας, ίσα-ίσα. Αλλά, ειδικά στις αρχές, με το να μετράς τις επιδόσεις σου και να σου γίνεται εμμονή η βελτίωσή τους, το μόνο που πετυχαίνεις είναι να πιέζεις παραπάνω τον εαυτό σου και στο τέλος να μην το ευχαριστιέσαι. Εξάλλου, αν δεν έχεις σκοπό να συμμετέχεις σε αγώνες, όλο αυτό δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Απλά τρέξε όσο θέλεις και με τον ρυθμό που θέλεις, ώστε να το απολαμβάνεις.
3. Μην τρέχεις με παρέα, εκτός αν...
Ενα άλλο συνηθισμένο «λάθος» είναι το τρέξιμο με παρέα. Εντάξει, προφανώς και δεν είναι λάθος να βγεις για τρέξιμο με κάποιον φίλο, ξάδερφο, σύμβιο, άγνωστο (γιατί όχι;). Αλλά το πιθανότερο είναι να μην έχετε τον ίδιο ρυθμό, την ίδια όρεξη και τις ίδιες αντοχές. Συνεπώς, το σπορ είναι κάπως πιο μοναχικό. Εκτός αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω, με τον οποίον υπάρχει κυριολεκτικά συγχρονισμός.
Βέβαια, ο καθένας επιλέγει στο τέλος μόνος του πώς θα τρέξει. Σε κάθε περίπτωση η μια και μοναδική συμβουλή που δεν πρέπει να αποφύγει κανείς είναι η εξής: ξεκίνα τρέξιμο, κάλλιο αργά παρά ποτέ.