demosieema
Αυτό, όμως, που με ενοχλεί αφάνταστα είναι ότι όλο αυτό το νταραβέρι, τώρα που το ντηλ μεταξύ ΔΟΛ και Κυβέρνησης έσπασε, έχει βγάλει στην επιφάνεια με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει πλέον περιέλθει η δημοκρατία μας. Γιατί, άλλο είναι να υποπτεύεσαι, να υποθέτεις, να φαντάζεσαι, και άλλο είναι η οδυνηρή πραγματικότητα να σε χτυπάει σα χαστούκι στο πρόσωπο.
Οι εύλογες απορίες που δημιουργούνται είναι οι εξής: Τι προκάλεσε την αγανάκτηση της κ. Θάνου 7 ολόκληρους μήνες μετά το συμβάν ώστε να καταθέσει μήνυση; Ο μόνος λόγος κατά τη γνώμη μου είναι για να περάσει κάποιο μήνυμα ότι «κρατήστε την κριτική για τον εαυτό σας και μην την εξωτερικεύετε». Και αυτό απέναντι σε ποιον; Τον Σταύρο Τσακυράκη, έναν δάσκαλο κι επιστήμονα με σημαντικούς αγώνες υπέρ της ελευθερίας έκφρασης (ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς) που δεν λέει κάτι τυχαία. Λάθος στόχος...
Ήθελα όμως ρε «σύντροφε» να σε ρωτήσω κάτι. Το γεγονός ότι η οικογένειά σου υπέστη διώξεις δεκαετίες πριν, όπως χιλιάδες άλλες οικογένειες που μάτωσαν κυριολεκτικά σε αυτό τον τόπο, με ποιο σκεπτικό σου δίνει το δικαίωμα να διορίσεις την οικογένειά σου στο Δημόσιο και να αμείβεται με κρατικό χρήμα; Το γεγονός ότι έβαλες πλάτη για το κόμμα σου από πότε θεωρείται «κλειδί» που ξεκλειδώνει τις πόρτες του Δημοσίου για όσους προσέφεραν κατά το παρελθόν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στο κόμμα που πιστεύουν; Δεν περιμένω απάντηση αλλά ήθελα να σου πω και κάτι ακόμη. Και η γυναίκα μου είναι Αριστερή και με μπαμπά Αριστερό (Δεν είμαι παντρεμένος, άλλωστε μικρή σημασία έχει, αυτό τουλάχιστον εσύ ως Αριστερός θα το καταλάβεις). Σαν και αυτούς που περιγράφεις και συ, που έδωσαν αγώνα στη ζωή τους και για πολλά χρόνια ήταν στο περιθώριο.