eethene
Ο τραπεζίτης Αλέξανδρος Κορυζής διορίστηκε πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο μετά το θάνατο του Μεταξά, τον Ιανουάριο του 1941. Επιφορτισμένος με τεράστια ευθύνη σε εμπόλεμη περίοδο, είχε πλήρη συναίσθηση της κατάστασης. Οι Γερμανοί βρίσκονται προ των πυλών και η εισβολή τους στη χώρα είναι θέμα ελάχιστου χρόνου, όταν στις 18 Απριλίου 1941 συγκαλείται σύσκεψη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», περί του τι μέλλει γενέσθαι. O Κορυζής ωστόσο, είχε πάρει ήδη τις αποφάσεις του. Αποχωρώντας από τη σύσκεψη, πήγε στο σπίτι του και αυτοκτόνησε με δυο σφαίρες στην καρδιά.
Δυστυχία δεν είναι το να είσαι Έλληνας. Δυστυχία είναι δυστυχής σημερινή αποχρωματισμένη δημοκρατία μας που παράγει δυστυχώς δύστυχους πολιτικούς και δυστυχισμένους πολίτες. Βιώνουμε μέσα σε μια νόθα δημοκρατία και μια ξεθωριασμένη κοινωνία που ίστανται εγκληματικά αμίλητες ή τραγικά φλύαρες μπροστά στη «τελετουργία του νεκρού θέματος», που θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις. Νόθα η δημοκρατία μας; Ναι! πέρα ως πέρα, κι ας κακοφαίνεται στους πολλούς. Όταν ο πολίτης προσέρχεται στη κάλπη με τιμωρητική κι όχι με ψήφο απόλυτης εμπιστοσύνης και εντολής, τότε το αποτέλεσμα μόνο νόθο μπορεί να είναι.
Έχουμε γεμίσει φωνές που επαναλαμβάνουν σχεδόν με αυθάδεια τα λίγα που ξέρουν, ασχέτως αν αυτά είναι ελλιπή, σε σημείο που αγγίζουν την παραπληροφόρηση. Από ρήσεις που αναπαράγονται λάθος, σε αβάσιμα επιχειρήματα, ανακριβείς στατιστικές και άγνοια για την άλλη όψη κάθε θέματος. Ίσως ισχύει τελικά πως «ο αμαθής είναι σαν το ντέφι: κάνει θόρυβο χάρη στην κενότητά του» (Ο. Μπέτλινγκ). Γιατί ενώ ο μορφωμένος διψάει για περαιτέρω γνώση, ο αμαθής προτιμάει να κηρύττει στους άλλους και να μην παραδέχεται τα λάθη του.
Όταν καμία πρόβλεψή σου δεν επαληθεύεται, όταν τρέμεις την ανάληψη ευθύνης για τα λάθη σου, όταν συγχέεις τη μεσότητα με την έλλειψη έρματος, όταν εμπιστεύεσαι τον άρρωστο Ψευδή λόγο, όταν κατηγορείς τους άλλους για τις δικές σου αδυναμίες, όταν χρησιμοποιείς μόνο την ιδεοληψία της παρέας για να εξηγήσεις την πραγματικότητα, όταν εκλαμβάνεις την άγνοια [κινδύνου και πραγμάτων ] ως ψευδ -αίσθηση παντοδυναμίας, όταν διαλύεις τον πνευματικό/ακαδημαϊκό ιστό για να δημιουργήσεις ένα δικό σου κατεστημένο, τότε βάζεις σε μεγάλο κίνδυνο τη χώρα σου.
Δυστυχώς, η Ελλάδα ήταν απούσα σε σχέση με άλλες χώρες, και δείχνει να μην κατέχει τη δημόσια κατανόηση για ένα τόσο σημαντικό θέμα. Η ομιλία του πρωθυπουργού στην έναρξη της COP ήταν χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο. Αλλά και σε συνέντευξη που πήρα από τον υπουργό περιβάλλοντος, φαίνεται ο ίδιος να μην συμφωνεί με ένα σημαντικό κομμάτι της ενεργειακής πολιτικής που ακολουθεί η χώρα. Όλο αυτό δημιουργεί ένα κενό διακυβέρνησης, το οποίο είναι φυσικά μία διαχρονική κατάσταση. Και φοβάμαι πως το κενό αυτό κάνει μεγάλη χάρη στη βιομηχανία των ορυκτών καυσίμων, η οποία είναι πανίσχυρη και στην χώρα μας.
