Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ναρκισσιστικής παθολογίας έγκειται στην αδυναμία συνεργασίας του Έλληνα.

Πολύ συχνά ζηλεύουμε κάποιον που δεν είναι τόσο καλά όσο νομίζουμε: βλέπουμε κοινώς μόνο τα θετικά και όχι τα αρνητικά του. Ενοχλούμαστε από την επιτυχία των άλλων χωρίς να αναγνωρίζουμε το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν. Γι' αυτό τον τρόπο σκέψης ο στωικός φιλόσοφος Επίκτητος βρήκε πριν από 2000 χρόνια ένα καλό και εύστοχο παράδειγμα: «Κάποιος ευνοήθηκε περισσότερο από σένα; Δεν καλέστηκες στο δείπνο; Δεν χρειάστηκε όμως και να πληρώσεις την τιμή που ο οικοδεσπότης απαιτεί. Θα σε καλέσει με αντάλλαγμα να τον επαινέσεις , να του κάνεις χάρες. Αν νομίζεις ότι αξίζει, πλήρωσε το τίμημα. Αλλά αν θέλεις το γεύμα χωρίς να πληρώσεις, τότε είσαι εκτός από αναίσχυντος και ανόητος».